İnsan bazen ayakta durmak için birine ihtiyaç duyar. Bir kol gibi, bir el gibi veya'da SEN gibi.
SEN
Karanlık oda doğan güneşin ışıgı ile hafif aydınlanırken, gözlerimden akan yaşları umursamadan, yırtılmış kazagıma...
Bu bölüm Hanife Şahin ve eşi Hamza şahine gelsin .
20.BÖLÜM
Ben kimse üzülsün istemiyorum .
Dışarıda arabanın içinde bekleyen Ayhanın yanına gidip arabaya bindim . Ayhan kornaya basıp arabayı sürdü biraz ilerledikten sonra sordum .
"Birşey mi oldu uzay niye çağırdı beni ?"
"Bilmem, kendisi gelemiyor ya beni gönderdi."
"Tamam"
Dışarının yağmuru ve arabanın içinin sıcak olması uykumu getirirken Ayhan konuşmaya başladı .
"Söylediklerimi düşündün mü ? Alinin yanında olduğuna göre pek düşünmüşe benzemiyorsun . Veyada Aliyi çözmek içinmi gittin."
"Sen ne kastediyorsun Ayhan"
Ayhan hızla firene basıp arabayı durdurdu, ellerim ile tutunup kafamı tekrar vurmasını engel oldum . Birkaç defa korkuyla nefes alıp verdim .
"Bi karar ver Zeynep Alimi uzay mı? Sen benim yerimde olsan ne yapardın senin yaptığın şeyin aynısını ben Handeye yapsam arkadaşını korumak istemezmisin."
Kendime engel olamadım cevap vermek yerine ağladım . Ben Hıçkırıklarımın arasında ağlarken Ayhan sinirle tekrar arabayı çalıştırdı . Biraz yol gittikten sonra ağlamayı kesip Ayhana cevap vermen lazımdı öylede yaptım zaten .
"Alinin yanına gittim çünkü iyi degildi bunu sende biliyordun . Alinin neden öyle olduğunu da bilmiyorum, Ali söylemek isterse söyler."
"Uzay hakkında ne düşünüyorsun"
"Uzay iyi"
"İki arkadaşı birbirine sen düşman etsin Zeynep şimdi karşıma geçip uzay iyi diyemezsin çünkü uzay iyi falan değil."
"Bağırma bana"
"Senin adını duyardık Aliden handeyide ama tek tük . maç olurdu Ali arkadaşla sinemaya gidicez diye gelmezdi . Sence şimdi Ali gerçekten eski Ali gibi duruyormu ? . Gerçekten düşündün' mü bunu."
"Düşündüm ama bilmiyorum"
"Bence senin eski yuvana geri dön. Bu Ali içinde uzay içinde daha iyi olacak . En azından bi nebze eski hayatımıza geri dönmüş oluruz."
Sakin olmaya çalışarak bir kaç defa nefes alıp verdim . Sesim Ayhanın'ki gibi yüksek olmasada bağırarak arabayı durdurmasını söyledim . Ayhan ise beni dinlemeyip arabayı sürmeyi devam ediyordu .
"Sana arabayı durdur dedim !"
Firen sesi ....
Biraz fazla bagırmıştım galiba ama işe yaşamıştı Ayhan arabayı durdurunca çantamı elime kavrayıp hızla arabadan indim .
"Zeynep nere gidiyorsun uzaya ne diyeceğim ben"
Kafamı çama doğru yaklaştırıp Ayhana bakarak "Ne dersen de" dedim ve arkama bakmadan kaldırıma geçip yürümeye başladım . Ayhandan böyle tepki beklemezdim yanlış anlamıştı beni . Ben Alinin'de uzayın'da üzülmesini istemiyorum ama benden gitmemi istiyor ben nereye gidebilirimki gidecek hiç bir yerim yok . Alinin babasının yardımı ile okuyorum Ali olmasaydı okuyamazdım . Okumak burda kalmak zorundayım Alinin yardımını aldım ve bana yaptığı tüm bu iyiliklerin teşekkürünü etmek zorundayım . Yagmur hızlanmaya başlayınca Adımlarımı da hızlandırdım . Hava karardıgında hayatımı bitiren o eve girdim . Işıklar yanmıyordu babam evde yoktu galiba anahtarı çebimden çıkarıp kapıyı açtım. içeri fazla girmeden kapı yanındaki ışık dügmesine basıp içeri baktım babam evde yoktu . İçeri rahatça girdim çantamı yere bırakıp kapıyı kapatırken babamın kasdettiği yukarı komşu olan iğrenç adam koluna taktığı faişe kadınının biri ile yıkarı kata çıkıyordu . Diger elinde olan bira şişesini sallayarak bana göz kırptı hızla kapıyı kapattım . Önce kapıyı kilitledim sonra ışıkları örtüp kendi odama geçtim . Odamın kapısını da kilitleyip yine eski sandığı arkasına koyduktan sonra yatağıma oturup battaniyeye sarırdım .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
