Kinaladkad siya ni Olivia,palayo sa garahe pero nagmatigas siya rito.Galit siya nitong tinulak sa damuhan.Muling lumapit sa kanya si Olivia. Hinila siya nito patayo hawak ang maiksi niyang buhok.Nilakasan niya ang loob sa kabila ng baril nitong nakatutok sa kanyang ulo. Muli niyang nilingon ang kanilang bahay. Maliwanag sa loob at alam niyang naroon lang si Marco sa loob at mga kasama nila sa bahay.Imposible ring hindi siya narinig ng mga kasambahay nila sa dahil tagos lang ang garahe sa kusina. Kung sinoman ang taong sisigaw sa labas ng bahay ay sigurado siyang maririnig.
Kailangan niya ng saklolo, kailangan niya ng tulong.
"Saan mo ako dadalhin?" protesta niya ng halos kaladkarin siya nito palabas ng garahe.
Tinutok ni Olivia ang baril sa sariling ulo at saglit na nag-isip.
Nakasindi ang mga ilaw sa paligid ng bahay at kita niya kung paano pinikit ni Olivia ang mga mata habang iniisip ang tanong niya.May kinakausap itong hindi niya nakikita. Baliw nga talaga ito. Kaya naman ay sinamantala niyang pagkakataon iyon para itulak ito saka siya tumakbo.Para makabalik sa bahay nila.
"What the— come back here!"hindi niya pinansin si Olivia.
Binilisan niya pa ang takbo.Ilang metro nalang at makakarating na siya sa pinto ng kusina ng isang putok ng baril ang umalingawngaw sa paligid.
Napatakip siya sa magkabilang tainga.Napapikit at napasigaw sa gulat.
Narinig niyang tumawa si Olivia. Naramdaman din niya ang paglapit nito sa kanya.
"Deigo is so stupid not to follow my order. I told him to make you fall for him but he didn't make it. Instead, he chose to befriend with you. Walang kwentang bastardo nang daddy."mapang umay nitong sinabi. Sa kabila ng galit niya sa kaibigan ay nangibabaw sa kanya ang ipagtanggol ito kay Olivia. Nakagawa ng kasalanan sa kanya si Deigo, pero marami naman itong nagawang maganda sa buhay niya. Gaya kung paano siya nito kumbinsihin noong umuwi para ayusin ang relasyon nila ni Marco,hindi man nito noon nasasabi ng deretso ng kaibigan, alam niyang paraan iyon para punan ng quilt,gawa ng pinagkasunduan nito at ni Olivia.
"Pag-ibig,'yan ang dahilan Olivia, nahihila ang isang taong gumawa ng hindi tama dahil sa pag-ibig. Nagkatao'ng mas may pera ka sa kanya, kaya ikaw lang ang nag-iisang pag-asa niya para mabuhay ang lalaking mahal niya."sabi niya rito.
Pagak itong tumawa."Did he told you about his secret? Inamin ba sayo ng estupidong iyon na isa siyang bisexual?"sarkastikong saad nito.
Tiningala niya ito. "Yes.I know everything Olivia,"sagot niya. Hindi nakaligtas sa kanya ang paglunok nito.
"Maging ang pagiging drug addict ko?"tumiim ang tingin nito sa kanya.
She nodded. "Yes,and how obssessed you are to my husband."muli nitong tinutok sa kanya ang baril. Luminga ito sa paligid.
Napahawak ito sa ulo at may kung anong sinasabi at binubulong.
She is really sick.
Nilapat nito ang isang daliri sa sariling bibig. "I know what to do! be quit..hush.."
Hindi niya alam kung maawa o matatakot siya sa kinikilos nito.
"Olivia,lubayan mo na kami ni Marco and accept the fact na hindi ka niya mamahalin kailanman. Na isang kalokohan lang ang alam mong kasal meron kayo noon dahil sa kagagawan ng ama mo.Stop this craziness Olivia,help yourself at magpagamot ka.Magpagaling.malay mo, sa ibang panahon at pagkakataon,matagpuan mo ang taong para talaga sayo.Help yourself heal.Love yourself and start a new life. Hayaan mo kaming maging masaya ng asawa ko.I'm begging you Olivia, three years is enough for ruining our marriage,if you really love Marco, you will set him free, ibibigay mo sa kanya ang kaligayahan niya.Bigyan mo kami ng pagkakataong maging masaya. Ngayon lang kami muling nagkasama. Kaya sana, hayaan mo na kami. Please. "she begged in tears.
BINABASA MO ANG
Love Me Again
Художественная проза"Let me go! M-marco!" Nagpupumiglas nyang sambit ng daganan sya nito at hinawakan pa sa magkabilang kamay. Galit ang nakikita nya sa mga mata ng asawa,mata na dati'y akala niya hindi nya kailanman nakitaan ng galit.Iba ang Marco ngayon sa Marco na k...
