Kristeena Abegaile
THE HELICOPTER ride was exciting as hell at first, but it was getting a little boring. Nanatili akong nakatingin sa labas habang nagha hum ng isang kanta.
"What is that song you're humming?" Natigilan ako at lumingon siya kaniya. He's focused on his driving, but still I answered.
"Ah, ito? How Deep Is Your Love, bakit?"
Umiling siya. "It just sounds familiar."
"Ah," simple kong sagot. Natahimik na naman ang paligid. Argh! Ang awkward, shet.
"Aren't you sleepy? Anong oras na to," tanong niya ulit. Ramdam kong maging siya ay ramdam ang awkwardness.
I rolled my eyes. "Ginising mo na nga ako kanina, 'di ba. Nawala na 'yung antok ko."
"Then just sleep again. Gigisingin lang kita pag andun na tayo."
Umiling lang ako. "No thanks. Hindi rin naman ako inaantok."
---
"Hey, Kristeena. Wake up. Hey!" Nagising ako ng bahagya ng may maramdaman akong umaalog sa katawan ko.
"Hm, no. I'm still sleepy," saad ko.
He tsked. "Hindi daw inaantok," he murmured.
Pasalamat siya at inaantok ako. Hindi na ako nakarebut kaya hinayaan ko na lang siya.
"Bumangon ka na. Kung inaantok ka pa rin, sa kotse ka na lang matulog." I didn't paid him any attention. I tried getting up, pero di talaga kaya ng katawan ko.
"30 minutes, just give me 30 minutes." Natahimik siya kaya akala ko ay hahayaan na niya akong magpahinga. Nagulat na lang ako nang marinig kong inaalis niya ang seatbelt ko. "Hey!"
"If you'll continue being stubborn as hell, bukas pa tayo makakarating sa destinasyon natin." When he finally unbuckled my seatbelt, he lifted me up. Bridal style.
"Stop! Ibaba mo'ko, ano ba!!" Kahit nakapikit ay pinilit ko ang sarili na pumalag-palag para ibaba niya ako.
"Tch. What a child," he commented on my actions. "Just sleep, Kristeena. Ako na ang bahala sa'yo," seryoso niyang sabi.
I don't why, but with what he said, I managed to fall asleep again.
'DAD!' My seven year old version used to say everytime my father goes home. He would them lift me up and carry me. 'Dad where have you been?'
'Work, sweetheart. Where's your mom?' I would point to the kitchen.
'Baking,' I would answer. Tapos pupunta kami dun at maaabutan namin si mommy wearing her pink apron.
He would kiss her cheeks and hug her. With me in the middle. 'Hmm. Smells delicious.'
'Who? Me or the cupcakes?'
Natatawa si dad maging ako. 'Both,' he used to say.
Hahampasin niya si dad. 'Osia, umupo na kayo ni Kristeena dyan at ipapatikim ko 'to sa inyo.' Ibababa ako ni dad at kakainin namin ang binake ni mommy na cupcake.
But all of it changed the night my dad went home very late. I forced myself to stay awake that night. Ipapakita ko pa kasi sa kaniya ang high scores ko sa exams.
Nang marinig ko ang kotse niya, agad akong tumakbo pababa. Balak ko siyang igreet nun pero isang nabasag na vase ang sumalubong sa akin.
'Galing ka na naman sa babae mo!' rinig kong sigaw ni mommy. 'Kailan ka ba titigil, ha, Ron? May anak na tayo!'
'Ilang beses ko ba uulitin sayo, Eva? Magpapakasal ako sayo pero apelyido ko lang ang makukuha mo at hindi ako! You can't tell me to stop seeing Jessica. Siya ang mahal ko!'
After that night, everything changed. Lahat nawala. Si mommy, si daddy, maging ang sarili ko. It's all gone.
---
The sun is up and is shining through the window. At talagang sa mukha ko pa natutok ang sinag nito. Hayop!
Tumayo ako at inayos ang kurtina para sana takpan ang binta pero natigilan ako.
"This isn't my house," sabi ko sa aking sarili. Hinawi ko ang kurtina at isang maliit na terrace ang nakita ko. Lumabas ako. Nanlaki ang mata ko. Nasa loob ako ng bahay na nasa taas ng bundok?! What the hell!
Pumasok ako at sinara ang pinto nun. Nilibot ko ang tingin sa buong silid. Mga mamahaling paintings, white fully-furnished walls and a high ceiling. That fresh manly scent and that familiar tshirt on the floor. It could only belong to one guy.
"Harris," saad ko. Confirmed. I'm in the lion's den. But where is the lion? Este si Harris? Naglakad-lakad ako at agad ding natigilan nang makakita ng salamin. Tao pa ba ako? Tanong ko sa sarili.
Magulong buhok at magulong damit. Shet. Para akong nirape! Maya ko na hahanapin 'yung gunggong na 'yun, maliligo muna ako!
Hinanap ko ang mga maleta ko and thank God, it's there in the corner. Nilapitan ko ito at kumuha ng tuwalya, mga damit at iba pang mga kagamitan sa loob.
There was this one door which I think is the bathroom. Lucky guess lang. Lumapit ako at pinasok ito. Pero hindi pa ako nakakapasok ng tuluyan ay agad ko itong sinara.
Sumandal ako sa pinto at tumingin sa kawalan. "Oh, god," I breathe. I closed my eyes. Shit, shit, shit! There are things you can't really unsee.
Especially when it's my first time to see a naked guy.
YOU ARE READING
Faking Delays
Romantizm"You broke and tore me apart. But I loved it." Kristeena Abegail T. Henderson, the First. Ang dakilang tibo ng taon. Ang pusong bato ng Manila. Ang tanyag na birador at tagapagtanggol ng naaapi. The oh-so-simple her. But after her friends set her up...
