"Ayy, çok pardon dalmışım da ben önüme bakmayınca şey oldu öyle."
"Sorun değil, olur öyle şeyler."
"Ben seni bir yerden tanıyorum ama nereden?"
"İnsanlar çift yaratılmış derler birine benzetmiş olabilirsiniz."
Yüzüne dikkatlice baktım. Gerçekten bu yüzü daha önce de gördüğüme emindim. Biraz gergin görünüyordu ve sabırsız. Nereden tanıdığımı şimdi hatırlamıştım. Yüzüne öylece bakmamak için konuştum.
"Geçen gün parkta görmüştüm ben seni, oradan hatırlıyorum galiba."
"Yaa öyle mi? Ne güzel. Ama benim şuan gitmem gerekiyor acelem var."
Bir şey dememi beklemeden hızlı hızlı okulun olduğu tarafa doğru yürümeye başladı. Bende okula doğru yol aldım ve bizim okula girdiğini gördüm. Okula girdikten sonra baktığımda geçen gün yanında gördüğüm kızın ve bir kaç kişinin oluştuğu bir grubun yanına gitti.
Bende bizimkileri bulmak adına etrafa göz gezdirdim. Ama kimseyi göremedim, biraz daha ilerlediğimde gördüm onları. Leyla bir şeyler anlatıyordu. Arda telefonla oynuyordu. Aslı da Leyla'yı dinliyormuş gibi yapıyordu.
Kendi kendime gülüp yanlarına gittim.
"Aaa canım arkadaşım Elçin gelmiş. Muhteşem mükemmel harika kankam Elçin gelmiiiş."
"Demek muhteşem mükemmel harika kankan? Peki sen bu Elçin arkadaşını unuturken de o kadar muhteşem mükemmel harika mıydı?"
"Biz seni hiç unutur muyuz? Sadece dalgınlığımıza gelmiş yani yoksa unutmak kim biz kim?"
Giray kişisinden bir yeni mesaj.
