Young and Married

Chapter LV

This is the last chapter. Thank you for being with me in this journey, my beloved readers. I'm actually crying while typing this because I really appreciate all of you for the support and love that you have given me. I love you, all. <3

---

Chapter L

"I appreciate everything that you have said, Emmy. I'm glad that everything that has happened taught you meaningful things. I must be honest that it is not easy to forgive you. The scar is still sitting upon my heart. But I know that someday, it will also heal. Thank you for telling me what happened. I'm happy that you are doing well now." I smiled at her. "I hope that one day, when our paths crossed again, we will be okay." I said.

"I will pray for that day to come." she also smiled at me.

What I learned for the past years is that there are some people who will hurt you and who will break you into pieces. They will shattered your soul and they will give you pain that you don't deserve. They will put you down and they will make you lose hope. But those people are one of the most important characters in your story because they are the sun and rains that will help you grow. They will teach you to fight, to hope and to persevere. You will learn to stay and stand strong.

Forgiving is one of the hardest part about pain. Forgiving means you have to lower your pride and see the goodness of the person who have hurt you. Forgiveness doesn't mean that you have to forget what that person have done in your life, forgiveness means remembering the pain and still accepting the person in your life. That is hard.

Despite the odds that may come into your life, always remember that you are strong enough to conquer everything.

I silently drove home after the tiring meeting with Emmy. I feel lighter and somehow, I feel better. Pag-uwi ko ay naabutan ko ang kambal na naghahabulan at basing-basa na ng mga pawis sa likod dahil sa kakulitan. Ang tawanan ng dalawa ang ang pumupuno sa loob ng aming tahanan.

"Mommy!" tumakbo palapit sa akin si Joseph at yumakap. Hinalikan ko ito sa pisngi pagkatapos ay kinuha ko ang towel na hawak ni Ate Lucy, isa sa mga babysitter nila Joseph at Benj. Pinunasan ko ang likod nito at leeg na basang-basa ng pawis.

"Joseph, Benj, you're both too hyper today. You that Ex and Adea will come back later plus your other cousins. You won't have any energy before that." saway ko sa mga ito na patuloy sa pagtatakbuhan.

"Let them be, hija." nakita ko si Mama na nakangiti sa akin. Lumapit ako dito at humalik sa pisngi nito.

"Kanina pa po kayo?" tanong ko dito.

"Gusto na kasi ng tatay mo na makita ang mga apo. Alam mo namang tuwang-tuwa 'yon sa mga bata." nakangiti nitong sabi.

"Pero Mom, hindi pa ako nakakapagluto ng mga ihahanda mamaya." nakasimangot kong sabi.

"Ako na ang tumulong sa mga kasambahay mo. Huwag na 'yong alalahanin. Ako na ang bahala sa mga iyon, tutal ay nasabi mo sa akin na namiss mo ang luto ko, hindi ba?"

Tumango ako saka bumuntong hininga nang matanto na natalo ako ng nanay ko.

"Magpahinga ka muna dahil magiging abala ka din sa mga bisita mo mamaya." anito saka hinaplos ang aking mga braso. Tumango ako saka niyakap si Mommy. Tawang-tawa naman ito sa yakap ko dahil hindi siya sanay na nilalambing ko siya.

Umakyat ako sa kwarto upang magbihis. Dahil sa pagod sa trabaho at dahil sa pagkikita namin ni Emmy kanina ay sinunod ko na lamang ang payo ng aking nanay. Pagkatapos kong magbihis ay kaagad akong nakatulog.

Naalimpungatan ako nang may marinig akong tutog mula sa labas. Nagkusot ako ng mata at bumangon sa kama. Nang sumilip ako sa bintana mula sa aking silid ay may nakaset up na sound system sa labas, ang Kuya Diego ang nagset up habang ang mga bata ay masayang nagsasayawan sa labas. Sumandal ako sa hamba ng sliding door sa harap ng terrace at nangingiting pinagmasdan ang kambal na tuwang tuwa dahil sa dami ng batang kanilang makakalaro.