Merhaba okuyucularım.Final iki parçaya böldüm.Aslında bir bölüm yapacaktım ama böyle olsun dedim sonra.Neyse Final 2 de yakında gelecek.Sonrasında birkaç özel bölüm olacak.Seveceğinizi düşünüyorum.
Bir hafta olmuştu Ateş'i görmeyeli.Bir hafta olmuştu nefesim kesileli.Uyanıkken uyurken her anımda aklımdaydı.Yokluğunda bile kendisi vardı.Çünkü eksikliği çarpıcı bir şekilde hissediliyordu.Siyah beyaz, sessiz bir film gibiydi onsuz hayat.Varlığını tüm bedenime ve ruhuma o kadar işlemiş ki kendimden bir parça bulmakta zorlanır olmuştum.Ah,oyunbaz sevgili seninle ne yapacağım?
Kafamı dağıtmak için otelden çıktım.Fakülteye gitmem gerekiyordu ama içimden gelmiyordu gitmek.Bu yarım halimle gitsem de bir şey anlamazdım.Farkında olmadan tekrar eski evimin olduğu yerlere yürümüşüm.Bu durumu fark ettiğimde yolumu değiştirip parka doğru yöneldim.Bir banka oturdum ve soluklandım.Sonra dikkatimi ilerde oturan bir çift çekti.Ömer ve Zehraydı.Gülüşüyorlardı. Ateş,Zehra'nın Ömer ile çıkmasını istese de demek ki iyi anlaşmış sevgili olmuşlardı. Öyle veya böyle Ömer mutlu olabilmişti.Beni fark etmemişlerdi.Onları umursamadan biraz daha oturdum ve gözlerimi kapatıp bir haftadır yoksun olduğum nefesi ararcasına derin derin hava çektim ciğerlerime.
"Eren?" İsmimi duymamla gözlerimi açtım.Karşımda Ömer vardı.
"Senin ne işin var burada?Artık ailenle kalmadığını sanıyordum.Yoksa evine geri mi döndün?Ondan mı bu parktasın?"dedi. Hiçbir şey söylemeden suratına öylece baktım.
"Hayır eve dönmedim.Sadece geçiyordum.Umursama."dedim.
"Umursamıyorum zaten.Tekrar ortalığı karıştırma diye uyarayım dedim.Olanları Faruk'tan öğrendim.Fakat olan oldu.Yaşananları geri alamayız."
"Demek sonunda ikna oldun benim masum olduğuma.Hala Zehra ile berabersin bakıyorum."
"Tabii ki öyleyim.Onu seviyorum.Bir hata yaptı diye ondan vazgeçemezdim."
"Beni yapmadığım bir şeyden ötürü sildin ama." Bakışlarını kaçırdı.
"Dediğim gibi olan oldu.Zehra, bir zamanlar Ateş'ten hoşlanıyormuş.Faruk söyledi.Fakat şimdi benden hoşlanıyor ve bu durumun bozulmasını istemiyorum.Olur da onunla rastlaşırsan bu konuyu açma.Benden uzaklaşsın istemiyorum." Dik dik suratına baktım.
"Ömer."
"Ne?"
"Bir siktir git."dedim sakince.
"Ne diyorsun be?"dedi sinirle.
"Bana kendimi tekrar ettirme.Hadi yaylan."
"Değişmişsin Eren.Ateş seni değiştirmiş.Artık seni nasıl becerdiyse iyice ucuzlaşmışsın.Neyse ben içecek bir şeyler almaya gidiyorum.Zehra'nın yanına gitme sakın.Bizim oturduğumuz yerden burası görünmüyor.Fakat sen bizim mutlu hallerimizi izleyebilirsin tabii."dedi sırıtarak giderken.Yumruklarımı sıktım ama onunla tartışmaya girmedim daha fazla.Aradan biraz geçince Zehra'nın olduğu tarafa gözüm ilişti.Yanında biri oturuyordu.Tanıdığı biri olduğu belliydi çünkü samimiyetleri gözle görülür cinstendi.Çocuk birden Zehra'nın dudaklarına yapışınca gözlerimi olabildiğince açtım.Zehra da karşılık veriyordu hatta çocuğun kalçasını sıkmasına bile bir şey demedi.Ayrıldıklarında birbirlerine gülümsediler.Sonra çocuk son bir kez daha öpüp oradan ayrıldı.Bu kızın kaç sevgilisi var?Üstelik Ömer her an gelebilirdi.Hiç çekincesi yoktu.Belki de Ömer'in bilip bilmemesini tınlamıyordu.Çünkü Ömer tam bir maldı.Kız da evirip çevirip kullanıyordu.
"Bakıyorum hala buradasın.Üstelik Zehra'ya bakıyorsun."dedi elinde meyve suları olan Ömer.Dönüp ona baktım.
"Ömer sana bir şey diyeceğim.Bir itirafta bulunacağım." Kaşlarını çatmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BENDEN GİDEMEZSİN
Teen FictionO benim limanım.Dışlanmadığım,sevildiğim tek yer.Bir zamanlar en büyük limanım ailem derdim.Şimdi ise kabuğu tutmamış bir yara gibiler benim için ve bu yara hiç iyileşemeyecek.Ne zaman nefes alamayacak gibi olsam artık yeni limanımın varlığına sığın...
