V FOR MOONRISE • Kim Taehyung

7-V for (FUCK)

Yedinci bölüme hoş geldiniz, buradan bir okuyucuma sesleniyorum. 21 Ocak'da doğum günüydü, kimdi unuttum. Onun doğum gününü şimdiden kutluyorum, ÖPTÜM!

6. BÖLÜM SONU

+Ne sikim oluyor, bir saniye?
(+1 beğeni)

+Siktir, algılayamadım. Biri fena halde şakalıyor sanırım.
(+1 beğeni)

+Tatlım ben Ha Jinhwa, hakkımda çıkan tüm dedikoduları hesap üzerinden silersen sana yüklü miktarda para öderim. Iban'ını göndermen yeterli!
(+0 beğeni)

Para mı? Iban mı?

Beynimde dönen çarkların sesleri kulağıma kadar vardığında hafifçe gülümsedim.

Neden olmasın ki?

7(FUCK)

-siktir-

"Görüyor musun? Attığı basit bir post gelmiş geçmiş en çok beğenilen post olmuş, inanılmaz!"

Gözlerimin takip ettiği Youra'yı Hoseok devam ettirmişti.

"Olabilir, sonuçta bu zamana kadar böylesine çılgınca bir şey olmamıştı."

Başımla hafifçe ritim tuttururken saçıma daldırdım titrek parmaklarımı, enseme giden saçların köklerini kaşıdıktan sonra meraklı irislerimi etrafta gezdirdim.

Hafifçe gülümsedim ve umursamazca sorumu ortaya attım.

"Ne hakkında konuşuyorsunuz böyle?"

Gözlerimin içine, tam içine bakan birisi rahatlıkla söyleyebilirdi hoyrat parıltıların tam da orada, gözlerimde ışıl ışıl parladığını.

Hoseok hafifçe kaşlarını çatarken dikkatini Youra çekmişti, bakışlarını Youra'ya çevirse bile kaçamak olarak bakmayı ihmal etmiyordu bu küçük kardeşine.

"Geçen hafta post paylaşan şu hacker grubunu diyorum, dün gece de post atmış. Hoseok oppa buralarda olmadığından bahsedeyim dedim."

Diyerek iğnelemesini de yapınca gülümsememi saklama gereği dahi duymadan Hoseok'a döndüm.

"Ah, doğru dedin Youra. Hoseok ağabeyimin böyle abuk subuk huyları olduğundan ben alıştım artık, şimdi siz çekin biraz."

Dedikten hemen sonra yüzümü kırıştırdım, Hoseok mahcupça gülümsedi ve başını çevirdi. Onu böyle mahcup görmek garip bir şekilde hoşuma gidiyordu.

"Yah! Ağabeyini utandırıyorsun."

Diyen Youra'ya döndüğümde omuzlarımı silkip umursamazca gözlerimi devirip çenemin ucuyla Hoseok'u gösterdim.

"Bir haftadır evde tektim, tek başıma uyuyamadığımı bildiği halde gittiğine göre beni umursamıyor, yanılıyor muyum Hoseok-shi?"

Hoseok merakla yüzüme baktı.

  "Ne yaptın akşamları? Nasıl uyudun, yine mi sabahları yattın?"  

Dediğinde başımla onayladım, garip bir şekilde geceleri tek başıma yatmamıyordum. Korktuğum bir şey yoktu, sadece uyku tutmuyordu gecenin alacakaranlığında ya da anılar kollarımdan fazlaca tuttuklarından onları bırakamıyordum, yanaklarımdan akan yaşların sayısınca gökyüzüne yıldızlarla süslüyor ve Güneş doğana değin onları izliyordum, belki de.