GECE'NİN HÜZNÜ

3. bölüm

GECE'DEN

Acıların yanında bazen her şey küçük kalıyor.  Ömür hep bir intihamla geçiyor. Unutmadığımız bir sürü acılar ve mutluluklar var. Birde gidemediğimiz insanlar. Acısıyla ya da tatlısıyla kalbimize işlenmiş insanlar. Onları hiç bir zaman unutamayız.

 Unutamadığım biri var. Sertaç en güzel kalp atışımdı. Onu kaybettikten sonra aynaya her baktığımda kendimi tanıyamaz oldum. Bambaşka bir insan oldum. Sinirlerime, öfkeme mani olamıyorum. Canımı acıtacak ve beni öfkelendirecek her şeyde tepkim değişiyor. Bir anda canavara dönüşüyorum. Ve bu halim beni de ürkütüyor.

Hani bazen içinde bir şeyler eksik kalır. Olmadığı için olsun istediğin her şey seni sarar. Bende de öyle işte. Âşık olduğum adam öldükten sonra onunla ilgili kurduğum her hayal domino taşları gibi art arda yıkıldı. Beni de yanlarında sürükleyerek. Hayatım bir macera gibi. Her şeyi yaşıyorum en çokta dramı. Acılarıma bile küsme, kaçma gibi hakkım yok. Çünkü onlar bile benim değerim ve hazinem.

Bazen acı acı çalan şarkılar gibiyim. Bütün hüzünler damardan giriyor ruhuma. Önce içim acıyor. Sonra canım öyle bir yanıyor ki hiçbir ilacın faydası yok. Geceye sinmeyen duygularım bütün karanlığına beni de gömüyor. Kayboluyorum, gidemiyorum. Acılarımla ve bütün korkularımla karanlığa esir oluyorum.

Her gece ıssız karanlık sokakta yavaş ama temkinli adımlarımı sayıyorum. Her gece tanımadığım düşmanlarımla savaşıyorum. Ölmem için her gece milyon tane adam karşıma diziliyor. Bir gün öleceğimi biliyorum ama sonuna kadar savaşmam gerek. Çünkü Sertaç 'a söz verdim. Onun sevgilisi isem asla yılmamam gerektiğini söylerdi bana. Ve bununla ilgili de söz almıştı. Ruhumu esir alan düşünceleri kendimden uzaklaştırırken siyah ceketimi giydim. Siyah şapkasını başıma geçirirken maskemi de çoktan takmıştım. Yavaş adımlarla kapıya geldiğimde Efe önümü kesti.

''Ne yapıyorsun sen Gece? Şimdi bu haldeyken gidilir mi? Kendini mi öldürmeye çalışıyorsun? ''diye sesini yükseltti. Gücüm yoktu. Zorda olsa öfke ile ona yönelttim bakışlarımı''Saçmalama Efe çekil önümden''diye tısladım adeta.

''Gitme işte Gece. Daha yaran tam iyi olmadı. Okuldan eve seni nasıl getirdik farkındasın değil mi? Dinlen biraz işte'' dedi Çağrı. Canım sıkılsa da dediklerini yapıp odama gittim. Dayanmam lazım biraz daha. O adamla yeniden karşılaşırsam bu kez bana sapladığı bıçağı kalbine saplayacağım.

AYAZ'DAN

Hala aklım almıyor. O kız tek başına o kadar adamın arasından nasıl kurtuldu? Bu durum sinirlerimi sarsıyordu. Ve böyle devam ettikçe her gün daha çok o kızın canını almak istiyordum. Aklımda sürekli o an var. Depoda karşımda dimdik duruşu, o kadar adamımın arasında acayip hızlı dövüşü ve onu bıçakladığım an gözlerinde ki ifade. O ifade beni çok etkiledi. İnsanın ürkmesini sağlayan bakışları vardı. Ve bir yerden tanıdık geliyordu. Düşüncelerimi kafamdan atıp okula gitmeye karar verdim. Okula geldiğimde sınıfta onlar yine yoktu. Bu durum canımı sıkmıştı. Neden sıkıldığımı da bilmiyorum. Ama o kızı görmek istiyorum.

BİR HAFTA SONRA

Tam bir hafta oldu. Gece ve arkadaşları hala gelmedi. Merakım artıyordu. Yan tarafımda oturan Ozan'a dönüp ''Şu yeniler neden gelmemiş araştır.''dedim. Arkama öfke ile yaslanırken Ozan'un sözleri ile dişlerimi sinirle kenetledim.

''Ayaz zaten ben araştırdım. Ama onlar hakkında hiçbir bilgi bulamadım.''

Öfke bedenimi tamamen sararken elimi çoktan yumruk yapmıştım. Sabahtan bu yana ders anlatan kadını takmadan öfke ile masayı itip dışarı yöneldim. Sırtımı bütün bakışların deldiğini bilsem de onları takacak durumda değildim. Benim tek merak ettiğim o kızdı. Gece gözleri ile beni meraklandıran sessiz kız. Kantine geldiğimde her zamanki masada oturan Gece'yi görünce yüzümde belli belirsiz bir sırıtma oluşurken bir kahve aldım. Bana ait olan masama oturduğumda karşımdaydı. Arkama yaslanıp ona bakmaya devam ettim. Bu kez grup da bir kişi daha vardı. Oda gidip kahve alıp geldi. Büyük sırıtma ile Gece'nin yanağından öpüp kahveyi önüne koyması ile beyin damarlarım çatlamak üzereydi. Buda kimdi? Elimi yumruk yaparken bütün dikkatim onlardaydı. Sinirlerime hâkim olmalıydım. Yoksa yine yanlış bir şey yapacaktım. Ne konuştuklarını birde anlasam. Hepsinin kahkahasına dikkat kesilmiştim.