Campus Royalties

23. Her

23. Her

THIRD PERSON VIEW

"Damn you, Montefalco! You must come with them!" She shouted from the other line. Inis naman na napairap ang binata sa narinig niyang pagsigaw ng babae.

["I can't, kapag sumama ako. Magtataka sila! I'm not a dog to follow them anyway."] Pagsagot nito sa kabilang linya ng pabalang.

"I don't care! You must follow them! I'm so stress, wag munang dagdagan ang problema ko, please lang!" Sigaw niya tsaka niya inend ang call.

Inis niyang ibinato niyang ang kanyang phone sa kanyang sofa. That man is really a brat, para ba'ng hindi niya alam ang consequence kapag hindi siya sumunod dito.

//DOOR OPENS//

"Ma'am, may bisita po kayo."

"Who?" She asked not interested at all. Umupo siya sa kanyang swivel chair at pinaikot ito paharap sa pader. Sa madaling salita, tinalikuran niya ang kumakausap sakanya.

"Dad niyo po." Inis siyang napairap at pinigilan ang sariling humarap sa taong nagsasalita. She could kill her if she did.

"Ano pang hinihintay mo?! Go and let my dad in!" napayuko ang kanyang tagasilbi at lumabas na. Pagkatapos ng ilang minuto ay narinig niya ang pagbukas sara ng pintuan. Humarap siya dito at sinalubong siya ng lalaking nakasuot ng business suit.

Sumisigaw ang karangyaan at otoridad nito. Halata rin na siya ginagalang ng nakakarami, the one and only Mr. Morales.

"Anak, how are you?" His dad said and kissed her in the top of her head.

"Dad! I'm so stressed." Hindi niya napigilang pag-amin. She really is stress. Half of her say that what she is doing is wrong but half of her says otherwise.

"Magpahinga ka muna anak. Hindi yung inuubos mo ang oras mo sa walang kwentang bagay." Halos tumaas ang dugo ng babae sa sinabi ng kanyang ama na walang kwentang bagay.

"No dad, its not what you think, this is important." She said and broke the hug. Agad na umasim ang mukha niya at sumama ang timpla ng kanyang mood.

"Okay then, basta magpahinga ka, I just visit here to know if you're okay. I'll go ahead."

"Okay dad, thanks."

THALIE'S POV

So were already here in Japan. Kakadating lang namin sa isang kainan dito dahil nagutom kami.

Tinawagan ko rin si Kuya Ethan na pumunta kaming Japan para mainform siya at buti nalang hindi nagalit si Kuya. Kapag kasi pumupunta ako sa isang lugar grabe kung magalit buti nalang ngayon hindi siya nagalit.

"Ang sarap ng Sushi nila!" Sigaw ni Rhian

"Di na kailangan isigaw, nakakahiya sa mga tao" sabi ni Earl at uminom ng tubig.

"Pake mo ba? Walang pakeelamanan bro!" Rhian at umirap. Napailing nalang kami sa inasal ni Rhian, kahit kailan talaga ang prangka niya.

"Pagod na ako. Bilisan niyo na kumain para makapagcheck in na tayo sa hotel." Saad ko. Duhh, sino ba naman ang hindi mapapagod sa nine (9) hours na byahe at tuloytuloy na nakaupo? Malamang alien lang yun.

"Relax lang Thalie, masyadong kang atat." Saad ni Shawn at tumawa-tawa pa.

"Pwede ba, bilisan niyo kumain at kailangan matulog ng asawa ko, alam niyo na ngang napagod siya eh." Kurt at umirap. Shit, ayan na naman yang 'Asawa ko' thingy na yan.

Naramdaman kong parang tumaas ang dugo ko sa buong mukha ko, at alam ko na ang meaning nito. "Asawa mo talaga? Oh well, namumula ang Thalie namin." Asar talaga si Earl! Nagawa niya pa ang kumindat. Napatakip ako ng pisngi gamit ang dalawa kong kamay dahil tama nga akong namumula ako.

"Shut it. Wag si Thalie, she's mine alone. Just find other woman and own her, just like Rhian. She's single and available." Kindat rin ni Kurt. Mas lalo atang nag-init ang pisngi ko, ay wala pa lang ata, talagang talaga. Tumingin ako kay Rhian na ngayon ay nakayuko pero kita ko pa rin ang ngiti sa labi.

It means, kinilig siya. Bagay naman talaga sila ni Earl 'e, minsan nga lang sila magkasundo dahil minsan aso't pusa sila, parang ngayon.

"For your information! I am just single but not available." Rhian said with a-matter-of-fact tone of voice.

"Mauna nalang kaya kayo magcheck in sa Hotel." Shawn. Mas namula ako sa sinabi ni Shawn, heck, may other meaning ba yun? Taena! Ba't ganito pag-iisip mo Thalie?

"Sama na ako." THANK GOD! Buti sasama na si Ella. Tumayo na si Kurt at hinila na ako, tsansing si Kurt! Babawiin ko sana kamay ko pero hinigpitan niya ang paghawak. Tsk, nakafree holding hands pa itong ugok!

Lumabas na kaming tatlo sa restaurant at pumunta sa gilid ng kalsada. "Saang hotel ba tayo magchecheck in?"

KURT'S POV

"Saang hotel ba tayo magchecheck in?"

"Uhm, sa Royale hotel ata." Ella.

"Halina, gusto ko ng humiga" I can't help to smile when she interwined our fingers. Kanina, ako lang nakahawak sakanya ngayon nakahawak na siya sakin pabalik.

Kumuha kami ng taxi dito at dumeretso sa hotel na sinasabi nila Rhian.

//AT THE HOTEL//

Binuksan agad ni Ella ang kwarto at natawa nalang ako kay Thalie na pumasok agad, nahatak tuloy ako. Tsk, bakit ang lakas ng babaeng ito?

May 4beds ang kinuha naming room, ibig sabihin 2person in one bed ang gagawin namin.

Binitawan ko na ang kamay ni Thalie ng makaharap na kami sa mga beds, para makatulog na rin siya. Humiga na siya kaya sumunod ako, dumapa ako sa tabi niya.

It takes a seconds ng maisipan kong umupo. Nakita kong nakapikit na siya, pero ramdam kong gising pa siya.

"Thalie, tayo nalang kaya magtabi?" pabirong tanong ko, kahit gusto ko siya tabihan matulog mamayang gabi, nirerespeto ko pa rin siya bilang lalaki.

Ang pangit tignan ang lalaki at babae na magkatabi. Lalo na kung nanliligaw yung lalaki.

"No way Kurt. Si Rhian ang katabi ko, at si Chyros ang katabi mo" napatawa ako sa sinabi niya, at agad na humiga ulit at niyakap siya sa bewang niya.

"Oy oy, tsansing kang ugok ka, kanina ka pa. Alis na. Shu!" napatawa ako at umalis na sa pagkakayakap sakanya. I stood up and kissed her forehead before I left. Nakita ko pa siyang namula ng kaunti. How cute.

Tinabihan ko si Ella sa sofa na malapit lang sa kama ni Thalie. Nakapikit din siya at parang basa ang talukap ng mata niya.

"Hey, are you crying?" I suddenly asked. Her eyes windened when I asked her, nabigla siguro.

"H-hindi ah" Why the hell she's stuttering?

"Okay, if you say so" Sabi ko at tumayo ulit. Humiga ako sa kama na katabi lang ng kama ni Thalie.

And all went black.

SOMEONE'S POV

Kung alam mo lang.