Campus Royalties

55. Marry

Epilogue, coming soon!

55. Marry

RHIAN'S POV

Nagising akong katabi ko si Earl, hindi naman talaga siya natulog dito sa kuwarto ko, for sure lumipat lang rin siya dito kinaumagahan pero hindi na ako nagreklamo.

Last day ko na 'to na kasama siya because I know for sure na pagkatapos ng araw na ito ay ikakasal na siya.

Hindi na daw kasi naghanda ng grand wedding ang pamilya niya dahil minamadali talaga nila, civil wedding ang mangyayari at ang masakit pa ay kasama ako sa bride's maids.

Sobrang sakit, sa totoo lang. Kagabi, hindi ko siya hinayaan matulog dito kasi umiyak ako ng buong gabi sa dalawang rason. Siyempre dahil 'kay Thalie at 'kay Earl.

I can't imagine him marrying to a woman. Ito yung araw na kinakatakutan ko e, hindi ko na siya mayayakap kung gusto ko, hindi niya na ako lalambingin at ang pinakamasakit ay wala akong karapatan mahalin siya dahil magkakaroon na siya ng asawa.

I stared at his sleeping face, I hope I can never forget his facial features and expressions. Yung pagkunot ng noo niya kapag may di siya nagustuhang sinabi ko, yung pagngisi tas tawa niya kapag naglalandi, yung mata niyang sobrang kinababaliwan ko at iyong kilay niyang minsan magsasalubong o kaya magtataas baba.

I love everything about him at nagsisisi ako na hindi ako umamin agad. Julian is right, mas mabuti ng sinabi mo nang maaga kaysa naman sa mahuli ka pa. But I got scared of rejection, I thought Earl is just playing l me like what he did to his other girls.

Hindi ko mapigilang mapaiyak sa mga iniisip ko. Mabilis akong umalis sa kama at pumunta sa bathroom para hindi niya marinig ang mga hikbi ko.

I love you so much and I'm sorry for not taking any chances. Kung sana ay hindi nalang si Monique ay ako nalang, gagawin ko pero hindi e, I saw tita's text to Earl na gustong-gusto na nila si Monique para sakanya. Maybe they are right, Monique is more deserving to Earl than I am.

I washed my face after crying and I also brushed my teeth, medyo ngumuso pa ako nang makitang mugto ang mata ko. I bit my lower lip and decided to take a bath.

Mabilis lang akong naligo dahil baka gising na si Earl at inantay na ako. I wore a dress dahil sa tinatamad na ako mag-jeans.

Nadatnan ko si Earl na nakaupo sa kama at kinukusot ang mata. I smiled, my cute angel, Monique is very lucky to have you as her husband.

"Sasama ka diba?" His voice sounded so down.

Hindi ko kakayanin na makita siyang ikasal at hindi pa sa akin. Hindi ko rin alam kung a-attend pa ako ng wedding niya mamayang gabi.

"Not sure, Earl." I gave him a smile before sitting beside him. Napahawak ako sa kamay niya.

"Congratulations though, I know you will be good and caring husband." My voice cracked accidentally at nanlaki ang mata niya.

"I'm fine, wag mo ako aalahanin. Gawin mo akong ninang sa first baby niyo, ha?" Para akong tangang kino-congrats siya habang lumuluha.

"If ever hindi ako maka-attend mamaya, ibig sabihin non ay may inasikaso lang ako-" My eyes widened when he pulled me in for a deep kiss. It's our first kiss together at mas nakakainis dahil ginugulat niya ako.

This is wrong. He's letting the smallest hope I have grow, umaasa na naman ako, this is wrong dahil ngayon palang dapat faithful na siya. This is wrong for so many reasons!

I was speechless, my tears were falling nonstop. He broke the kiss but held me close, resting his forehead on mine.

"Are you letting go of me without a fight?"