*က်စ္ ဘာျဖစ္ေနတာလဲကြာ*
အလုပ္ကေနအိမ္ျပန္လာေတာ့ ျမင္ေနက်မ်က္ႏွာေလးကိုမေတြ႕ရေတာ့ တခုခုလစ္ဟာေနသလိုပါ
..
မေန႔ညကမွသူ ဟြန္းနီးကိုလိုက္ပို႔ေပးခဲ့တာ ၂၄နာရီေတာင္ျပည့္ေသးရဲ႕လားမသိ...
အခ်ိန္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၇နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ပင္ရွိေသးသည္။
Papaကေတာ့ ဂနာမၿငိမ္ျဖစ္ေနတဲ့သူ႔ကို တခ်က္သာလွမ္းၾကည့္သည္။
ခ်န္ေယာလ္ကသာ ခုလိုျဖစ္ေနတာ ဟိုခေလးက ဖုန္းေတာင္တခ်က္မဆက္...
ေတာ္ေတာ္ေနႏိုင္တဲ့ဟာေလး...
မေနႏိုင္တဲ့သူကသာ ကားေသာ့ယူလိုက္ရင္း သြားဖို႔ျပင္ေနၿပီျဖစ္သည္။
ဟြန္းနီးတို႔အိမ္ေရာက္သြားေတာ့ အံ့ေဩာသြားတဲ့မ်က္ႏွာေလးႏွင့္ဟြန္းနီးကအေျပးေလးလာႀကိဳေလရဲ႕...
ခုမွပဲ...
ဒီမ်က္ႏွာေလးကိုျမင္လိုက္ရမွပဲခၿပီးျပည့္စံုသြားသလိုခံစားမိသည္။
"ဦး ...ဘာလာလုပ္တာလဲ"
"လြမ္းလို႔ေလ"
သူ႔စကားေၾကာင့္ ေယာကၡမႀကီးႏွစ္ေယာက္ကမ်က္ႏွာပ်က္သြားသလိုပဲ...
"ဒီည ကၽြန္ေတာ္ဒီမွာအိပ္လို႔ျဖစ္တယ္မလားဟင္"
ဟြန္းနီးappaကိုခြင့္ေတာင္းလိုက္မိသည္။
ေယာကၡမႀကီးကအင္တင္တင္ႏွင့္ေခါင္းၿငိမ့္ျပလာေလသည္။
ဟြန္းနီးရဲ႕အခန္းငယ္ေလးက မိန္းခေလးတေယာက္ရဲ႕အခန္းလို႔မဆိုႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အျပင္အဆင္ကရုိးရွင္းလြန္းသည္။
တခ်ိဳ႕မိန္းခေလးေတြလို idolပံုေတြဘာေတြကပ္ထားတာမရွိ စာၾကည့္စားပြဲနားကို ေလၽွာက္သြားလိုက္ရင္း စားပြဲေပၚကphoto standေလးကိုယူၾကည့္မိသည္။
ဟြန္းနီးနဲ႔အကိုျဖစ္သူ တြဲရုိက္ထားသည့္ပံုေလး...
ဟြန္းနီးကဂါဝန္ေလးႏွင့္ မ်က္ႏွာကစူပုတ္ပုတ္...
ဆယ္ဟြန္းဆိုသည့္ေကာင္ေလးကေတာ့ သူ႔ညီမေလးႏွင့္ဆန္႔က်င္ဖက္ ျပံဳးေနတာ မ်က္လံုးေလးေတြပင္မွိတ္က်သည္အထိ...
"ဦး ..."
"ဟြန္းနီးက အကိုနဲ႔ေတာ္ေတာ္တူတာပဲေနာ္ ကိုယ္ခြဲေတာင္ခြဲတတ္ပါ့မလားပဲ"
YOU ARE READING
ဟန္ေဆာင္ျခင္းရဲ႕ေနာက္ကြယ္(completed)
Fanfictionလိမ္ညာတာကိုအရမ္းမုန္းတဲ့သူရယ္... မတတ္သာလို႔လိမ္ညာေနရတဲ့သူရယ္... ႏွစ္ေယာက္ၾကား အခ်စ္တို႔ေပါက္ဖြားလာတဲ့အခါ... #cv by me
