34

8.8K 1K 81
                                    

( recommended song for this chapter)
________seyeol69________

" ဆီဟြန္း~~  ဒါေလး စားၾကည့္"

"ေနပါေစ  ကၽြန္ေတာ္"

Danielမွပန္းကန္ထဲ  ထည့္ေပးလာသည့္ အသားကင္အနံ႔ ဟာ ႏွာဖ်ားထက္ ညီစို႔စို႔ ရနံ႔ ပမာ တိုးဝင္ လာသည္ မို႔ ပါးစပ္ကို လက္ဖဝါးႏွင့္ အျမန္ ဖိအုပ္ပစ္ရင္း ေဘစင္ ဆီေျပးရျပန္သည္။
စားခဲ့ၿပီးသမၽွ အစာတို႔ အန္ထုတ္ၿပီးေနာက္ ေခၽြးစီးတို႔ႏွင့္ေအးစက္ေနရသည့္ ခနၶာကိုယ္ဟာ တုန္ရီ ေနၿပီး  ၾကမ္းျပင္ ေပၚပင္ လွဲခ် အိပ္ပစ္ ခ်င္ရသည္အထိ လႈပ္ပင္မလႈပ္ခ်င္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ ပင္ပန္းသည္။

"ကၽြန္ေတာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဆီဟြန္းရယ္  မရည္ရြယ္ပါဘူး"

ၾကမ္းျပင္ေပၚ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ခ်ထားရင္း ေပ်ာ့ဖတ္ေနသည့္ ဆယ္ဟြန္း ကိုယ္ကို အသာေပြ႕ဖက္လာတဲ့Danielဟာ မ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ အတြင္တြင္ေတာင္းပန္စကားဆိုေနသည္။

" ရပါတယ္  ကၽြန္ေတာ္ကိုက  ဘာမွ မစားခ်င္မေသာက္ခ်င္ျဖစ္ေနတာ"

ကိုယ္ဝန္က ၂လေက်ာ္လာသည့္တိုင္  မူးေဝ ျခင္း ႏွင့္အစားပ်က္ျခင္းတို႔က ယခုထိတိုင္ ျဖစ္ေနဆဲမို႔ ဆယ္ဟြန္း  ကိုယ္ေလးက ယခင္ကထက္ပင္ သိသိသာသာ ပိန္က်သြားၿပီး အသားအရည္က အစ
နဂိုထက္ ျဖဴေဖ်ာ့လို႔ေနသည္။

" အခန္းထဲ ပို႔ေပးပါလားဟင္"

အလိုက္သင့္ေပြ႕ခ်ီေပးလာတဲ့danielလက္ေမာင္းေတြၾကားေပ်ာ့ေခြစြာပါသြားရင္း  danielရင္ဘတ္ထက္ေခါင္းမွီကာ မ်က္ခြံတို႔ကို ေစ့ပိတ္ထားလိုက္သည္။
အစာမရွိတာေၾကာင့္ အစာအိမ္ထဲ တဂြီဂြီႏွင့္ေျဗာင္းသတ္ေနရေပမဲ့ ဘာဆိုဘာမွစားခ်င္စိတ္မရွိ။

ယခင္က ႏွစ္သက္လြန္းသည္ဆိုေတာ့ ႏြားႏို႔ ပင္ အနံ႔ မခံႏိုင္ေတာ့ေခ်။

" ဘာစားမလဲဟင္ ကၽြန္ေတာ္ တခုခု သြားဝယ္ေပးရမလား"

" အင္း...အသီးတခုခု စားရရင္ေတာ့ ေကာင္းမွာပဲ ခ်ဥ္ၿပီး အရည္ရႊမ္းမဲ့ အသီးမ်ိဳး"

ဟန္ေဆာင္ျခင္းရဲ႕ေနာက္ကြယ္(completed)Where stories live. Discover now