လဝန္းငယ္၏ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ ....

118 13 2
                                    

       

"လ၀န္း တကယ္ပဲျပန္ခ်င္ၿပီလား .... "

မဟာေသြး၏ အေမးကို ေခါင္းအႀကိမ္ႀကိမ္ၿငိမ့္လွ်က္အေျဖေပးလာသည့္ လ၀န္းမကိုၾကည့္လွ်က္ သူ ၿပံဳးသြားမိတာ အမွန္ ။

ျပန္ခ်င္ေတာ့မွာေပါ့ ဒီနားပတ္၀န္းက်င္မွာ သူအႏွံေလွ်ာက္လည္ၿပီးၿပီေလ ထပ္လည္ပတ္စရာေနရာမရွိေတာ့ ပ်င္းလာေတာ့မယ္ဆိုတာ အေစာကတည္းက သိေနႏွင့္ၿပီးသားပဲ ။

"ဟုတ္ ျပန္ခ်င္ၿပီ ကိုႀကီး လ၀န္းေတာင္ေပၚမွာပဲ တစ္သက္လံုးပုန္းေအာင္း မေနခ်င္ဘူး "

ပုန္းမေနခ်င္တာက နည္းနည္း ပ်င္းတာက မ်ားမ်ားပါ လ၀န္းမရယ္ နင့္အေၾကာင္း မသိရင္ခက္မယ္ ။

"ေတာင္ေပၚမွာ တစ္သက္လံုးမေနရပါဘူးကြာ ေသြးလျပည့္ေန႕မေရာက္ခင္ကာလတစ္ခုအထိပါပဲ မွန္ရာဆိုရရင္ ကိုယ္အေနနဲ႕ လ၀န္းကို ဒုတိယအႀကိမ္ အဆံုးရံႈးမခံႏုိင္တာ အမွန္ပဲ "

"လ၀န္း မေၾကာက္ပါဘူး ကိုႀကီးရယ္ ဒင္းတို႕ကို ဒီတစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ ဘယ္လို အခြင့္အေရးမွ မေပးေတာ့ပါဘူး "

"ကိုယ္လဲ ကာကြယ္ေပးထားမွာပါ ... "

က်န္တာေတြေတာ့ ေသခ်ာမေျပာႏုိင္ေပမယ့္ မဟာေသြး အသက္စြန္႕ကာကြယ္မယ္ဆိုတာကိုေတာ့ျဖင့္ သူယံုၾကည္သည္။ အခုအခ်ိန္ထိ ေတာက္ေလွ်ာက္ ေစာင့္ၾကည့္လာသမွ်မွာ မဟာေသြးဆိုတာ အသက္ကိုပင္ ေပး၀ံ့သည့္ လူတစ္ေယာက္ပင္ မဟုတ္လား ။

"လ၀န္းကိုယ္တိုင္လဲ ကာကြယ္ႏိုင္ေနတဲ့အျပင္ ကိုႀကီးကလဲကာကြယ္ေပးထားေတာ့ လ၀န္းအေနႏွင့္ဘာဆို ဘာမွေၾကာက္ေနစရာမလိုေတာ့ဘူးလို႕ ထင္တယ္ ... "

"ကၽြတ္ .... ေျပာရခက္လိုက္တာ လ၀န္းရာ .... "

"မခက္ပါဘူး ကိုႀကီးရယ္ ေဇယ်ာမင္းတို႕ အုပ္စုကို လ၀န္းလံုး၀ မေၾကာက္တာ ကိုႀကီးလဲ အသိသားနဲ႕ သူတို႕ေၾကာင့္ လ၀န္းရဲ႕ လြတ္လပ္ပိုင္ခြင့္ေတြကို အဆံုးရံႈးမခံႏုိင္ဘူးကိုႀကီး ... အခုအခ်ိန္ျပန္ေတြ႕မယ္ဆိုရင္ေတာင္ သူတို႕ ပုန္းေအာင္းေနရမယ့္ အလွည့္ေရာက္သြားၿပီ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ လ၀န္းသူတို႕ကို လိုက္ၿပီးႏွိမ္နင္းေတာ့မွာ ..."

Demon King (ကေဝ့ဘုရင္)Where stories live. Discover now