Kızım İçin (Aşk Kırmızı Serisi #1)

/18/ İkilemler # Part 1

Multi; Melek

Selam canlar... Yeni bölümümüz geldiiii...😍 Uzun bir bölüm olsun istedim bu yüzden 18.Bölümü ikiye böldüm. Bu akşamlık birinci part huzurlarınızda😉🤗

İkinci part büyük ihtimalle haftasonu gelir (yazmaya hala devam ediyorum)😇

Ayrıca geçmiş olsun dilekleriniz için hepinize çok çok teşekkür ediyorum ❤💖💕😍😘

Biliyorsunuz ki en çok yorum yapan okuyuculara, desteklerinden dolayı küçük bir teşekkür amacıyla yeni bölümleri ithaf ediyordum... bu hafta ki bölüm sevgili JunuSSema  'ya gelsin.. Yorumların için teşekkürler canım ❤

 Hepinizi ayrı ayrı öpüyorum canlar iyi ki varsınız 😍😘 yeni bölümde görüşmek üzere iyi okumalar...💖💕

Tuğçe T.D🖤

Seni öylesine düşündüm ki,

Öylesine, yaşama'dan önce

Senden başka bir şey yok sanki...

Ama nasıl da varsın derim sana

Düşüncelerimce...

Sıcak...

Sert...

Farklı...

Gözlerim sımsıkı yumulu, dudaklarımı esir almış sıcak bir dokunuş, tutkulu bir o kadar da sahiplenici... Benliğim zamanın kuşatmasında kaybolmuş, kalbimse korku ve heyecana yenik düşmüş... Peki ruhum... Yılların acımasızlığında yaralarla sarılmış ruhum kimsesiz bir gecede haddini bilmez bir adam yüzünden yeni bir darbe daha almış...

Hayatıma bir hiç olarak devam ederken şimdi hangi sıfatla varlığımı koruyacaktım ya da ben bu geceden sonra yine eski ben olarak kalmaya devam mı edecektim?

Hayır. Bu gece ve bundan sonra ki her gecenin karanlığı benim için kabustan ibaret olacaktı. Hissediyordum.

Titreyen ellerimle Polat'ı omuzlarından itmeye çalıştım. Bu küçük hareketim her ne kadar güçsüz bir çabadan ibaret olsa da işe yaramış, Polat'ın benden hızla uzaklaşmasını sağlamıştı.

Yaşadığım utancın da etkisiyle olsa gerek titreyen dizlerime rağmen hızla çalışma odasından ayrıldım. Polat'ın ne durumda olduğuna ya da bana herhangi bir şey söyleyecek mi umursamadan odama koşuşturmaya devam ediyordum...

Nihayet bugünlük bana verilmiş odaya kendimi attığım anda nefes nefese kapıya sırtımı yaslayarak duraksadım. Terlemiş alnıma yapışan saçlarımı hala titreyen ellerimle kenara çekerken tam karşımdaki aynada aksimi görmüştüm. Kıpkırmızı yanaklarım, dağılmış saçlarım ve yaşadığı telaşı tüm çıplaklığıyla sergileyen irileşmiş gözlerim... yavaş birkaç adımı da güç bela atarak aynaya daha çok yaklaştım.

Sabahlığın kuşağı çözülmüş, dantelli hafif göğüs dekoltem gözler önüne serilmişti. Gözlerim ağır ağır başından beri bakmaktan özellikle kaçındığım yegane yeri, dudaklarımı buldu. Sanki biraz daha kızarmış ve hafif şişmiş gibiydi. Başta baskıcı olan öpüşü yerini kısa sürede tüy kadar hafif bir dokunuşa bırakmıştı yine de dudaklarım da en az benim kadar bu temastan nasibini almış, haddinden fazla etkilenmişti.

Israrla titremeye devam eden ellerim Çözülmüş kuşağı yeniden bağlamaya çalıştı. Başarısız birkaç girişimin ardından kuşağı bağlamıştım ancak öyle gergin öyle tuhaf hissediyordum ki kendimi karnımın üzerindeki düğümü farkında bile olmadan çok fazla sıkmıştım.