Kızım İçin (Aşk Kırmızı Serisi #1)

/40/ Yakut Gerdanlık

Canlarımmmm ben çok özledim sizi, umarım sizde beni özlemişsinizdir 🥰😍

Upuzunnnn bir aradan sonra yeniden beraberiz, birazcık sohbet edelim mi? Görüşmeyeli nasılsınız, hayat nasıl gidiyor? Umarım her şey dilediğinizden de güzel gider❤❤❤

WHATSAPP GRUBU KURSAM KİMLER GELİR? 🤔🤔🤔

Geçen hafta benim doğum günümdü, yazarınız artık 27 yaşında ve hala kitabını bitirip bastıramadı içler acısı bir durum dimi🥲🥲

Şaka bir yana Melek ve Polat ile olan yolculuğumuzun sonuna henüz gelmesek de çok yaklaştık, anlaştığım bir yayıneviyle Kızım İçin'in ilk baskısını siz değerli okuyucularımdan -10 KİŞİYE- hediye etmek istiyorum💃🏼💃🏼💃🏼💃🏼

Bu bölümü canım Burcuma ithaf ediyorum;  kvrckgkc1

Başından beri gerek beğenileriniz ve oylarınızla gerekse yorumlarınızla bana öyle güzel destek oldunuz ki, siz sanki benim başka şehirlerde yaşayan dostlarım, ailemden bir parça gibisiniz❤❤❤❤❤

Size doğum günümde bu bölümü hediye etmek istedim ama öyle çalkantılı bir dönem geçirdim ki kalemim bana küstü, uzun bir süre –gerçekten uzun bir süre- tek bir cümle bile yazamadım, hala tıkanıklığım devam ediyor. Tuhaf bir durum, sonu bile zihnimde hazır ama düşüncelerimi satırlara dökmekten acizdim... yetmiyormuş gibi  ameliyat durumlarımda oldu  maalesef ama şimdi şükür iyiyim, lakin iki üç hafta sonra yeniden hastane yoluna düşeceğim. gitmeden bir bölüm daha size yazacağım. 😍🥰❤

İnşallah bundan sonra daha akıcı bir şekilde yazmaya gayret edeceğim, güzel olduğunu umduğum bir bölüm ve gerçekten beklediğinize değecek uzunlukta.❤❤❤❤

Bu bölüm yine kudurtacağım sizi🤣💃🏼

Dilerim beğenir, her bir satırı keyifle okursunuz🥰

Mis kokulu öpücükler, kucak dolusu sevgiler❤

Yıldızımı parlatmayı unutmayın⭐🌟🌟🌟

Vee tabi ki beni takip etmeyi de ihmal etmeyin, panomdan kesitler ve duyurular paylaşıyorum bu yüzden takibe alırsanız yazarınızı çok çok mutlu edersiniz❤❤❤

Tuğçe T.D🖤

40.

Sislerin ve kara bulutların esir aldığı gökyüzü, ardı ardına çakan şimşeklerle daha da kasvetli bir hal aldı. Melek, griye dönmüş denizin kıyıya vuran hırçın dalgalarını izledi bir süre. Mavi-yeşil gözleri hava kadar soğuk ve puslu bakıyordu. Hala sahildeki evdeydiler, Polat'la aralarında geçen gergin konuşma tüm sinirlerini yıpratmıştı. Canı sıkılan tek kişi kendisi değildi belli ki, Polat kumsaldaydı, soğuğa aldırmadan dikilmiş, kendisi gibi denizi seyrediyordu. Cebinden sigara paketini çıkarmıştı, içinden bir dal almış yakmış, biten her bir dalı ise diğerleri takip etmişti. En sonunda boşalan paketi sinirle kumların üstüne fırlatıp atmıştı. Kızması gereken kendisiydi, oysaki volkan misali patlamaya yer arayan Polat Demirhan'dı. Melek o can alıcı cümleleri kurunca Polat'ın tepkisi fazlasıyla beklenmedik olmuştu. Düşünceleri sürekli dönüp dolaşıp o ana gidiyordu.

Polat, Sinirden kaskatı olan sırtını aniden döndürdü ve elinin tersiyle şömine üstündeki bibloları iterek yere düşürdü. Melek korkuyla irkilirken Polat sırtı hala kıza dönük bir halde salonun ortasında durmaya devam etti. Sık solukları sakinleşmeye çalıştığını belli ediyordu, Melek ise nefesini tutmuş, oturduğu yerde kımıldamadan durmuştu ve olası bir öfke patlamasına karşılık kendini hazırlamaya çalışmıştı. Kısa bir sürenin ardından ise daha bir gece önce sesi tutkuyla titremesine neden olan adam şimdiyse duruşu kadar sert ve soğuk bir sesle konuştu.