Sert Koruyucu Kız 2-Karanlık

☁️7.Bölüm

Geç olsun güç olmasın havasından geldim 😄Keyifli okumalar dilerim size. Bölüm parçası olarak ise, Lauren Jauregui-Expectations dinleyebilirsiniz :)

     ~ Bulut'un Bakış Açısından ~

Yemekleri yedikten sonra, Nurdan Teyze herkese kahve yaptı. Biraz sohbet ettik. Hatta ilk kez bu kadar yakındık. Aysel teyze, bana ve Pinhan'a hayranlıkla bakıyordu. Pinhan'ın annesi diye değil, gerçekten çok iyi kalpli bir kadın.

"Oğlum,senin kaç yılın kalmıştı?" dedi, Aysel teyze.

"Üç senem kaldı. Dört yılı tamamladım. İki yıl bir kaç hazırlık var, bir yıl içinde ise yurt dışı işleri olabilir. Hedefim yüksek." dedim, gülümseyerek.

"Oh,ne güzel valla! Doktor damadım benim." deyip, kahkaha atmaya başladı. Pinhan ve ben çok utanmıştık. Belki de en çok ben. İyice gerildim...

Sohbet iyice ilerlemişti. Ben bile bir ara konuşmaya dalmışım. Kendime şaşırdım aniden.

"Eyvahlar olsun, eyvahlar!" dedi, Nurdan teyze korkuyla. Herkes ona bakıyordu. Elis, ayağa kalktı ve Nurdan teyzenin yanına doğru yürüdü.

"Ne oldu?!" dedi, endişeyle.

"Aytaç Bey geldi! Kapının önünde..." deyince, aniden ayağa kalktım. Pinhan, hızlıca elimi tuttu.

"Ayy! Bana bir şeyler oluyor!" deyip, başını tuttu Aysel teyze.

"Bulut! Sen Pinhan'ın odasına çık bence. Acil durum!" dedi, Elis.
Pinhan, kaşlarını çattı ve ablasına baktı.

"Neyi kimden saklıyoruz ki? Artık öğrenmesi lazım."

"Pinhan, ablacım! Sapıtma istersen. Babamın buna hazır olduğunu sanmıyorum."

"Bana ne ya! Yirmi bir yaşındayım ben. Büyüdüm artık!" diye, bağırdı.

"Ablacım bende yirmi yedi yaşındayım farkındaysan." dedi, telefonuyla uğraşarak.

Zil çalınca, Nurdan teyze bana baktı.

"Ben çıkayım o halde?" dedim, merdiveni göstererek.

"Bulut sen burada duruyorsun. Her şey bu akşam belli olacak." dedi, Pinhan elimi bırakarak. Kapıya doğru yürüdü.

"Ayy! Bu adam ülke dışındaydı, niye geldi?" diyerek, yakınmaya başladı Aysel teyze.
Pinhan kapıyı açtı ve Aytaç amca direk beni gördü. Göz gözeydik...
Çantasını ve anahtarını askılığa astı ve sakince yanımıza geldi. Herkes ona bakıyordu. Nurdan teyze, mutfağa koştu. Elis ise merdivene doğru gitti. Aysel teyze başını tutarak, koltuğa oturdu.

"Neler oluyor?" dedi, Pinhan'a bakarak.

"Hiçbir şey..." dedi, Pinhan gülümseyerek.

"Umarım arkadaşındır, duygusal anlamda olmayan arkadaş." dedi, gömleğinin yakasını düzelterek.

"Arkadaşım baba." dedi, elimi tutarak.

"Ama, duygusal olandan." deyince, Pinhan'a şokla baktım. Beklemiyordum, en azından şimdilik.

"Pinhan... Benim moralimi bozuyorsun şu an. Bunun farkındasın değil mi?" dedi, sinirle. Pinhan ise benim elimi bırakıp, babasına sertçe baktı.

"Baba ben büyüdüm. Sen bunun farkında mısın peki? Doğru, sen neyin farkındasın ki? Ne zaman kendin oldun bu hayatta? Veya ne zaman eğlendin? Ne zaman özgür oldun?" dedi, sesi titreyerek. Aytaç amca ise hiçbir şey söylemiyordu.

"Ben kararımı verdim. Sen ne dersen de, bu sefer seni dinlemeyeceğim. Ben bir ailenin yetiştirdiği, kukla prenses olmak istemiyorum. Ben kendi kurallarımı koyan, asi kraliçe olmak istiyorum. İstediğini yapan, özgür Pinhan olmak istiyorum."