Sert Koruyucu Kız 2-Karanlık

☁️37.Bölüm

Bu bölümü, Jorge Mendez'ın Cold parçası ile okumanızı tavsiye ederim. (Harika bir piyano sanatçısıdır. Bu en güzel parçalarından biri.)

Bulut'un Bakış Açısından

Kalbim yerinden sökülüyordu adeta. Ama Pinhan'a sarıldığımda hissettiğim sıcaklık, beni susturuyordu. Bağıramıyordum. Çünkü biliyorum. Biliyorum, onun da canı yanıyor. İkimiz de susmak zorunda gibiydik. Sonsuza dek ağlasak geçmeyecek gibi...

"Bulut,ne zaman bitecek?" deyince, gözlerine baktım.

"Öldüğümüzde bitecek Pinhan'ım, öldüğümüzde..."

Ağlayarak sarıldı tekrar boynuma. Ne kadar canım yansa da güçlü durmak zorundayım. Pinhan için karnındaki çocuğumuz için...

"Gel,oturalım."dedim,kolunu tutarak. Burnunu çeke çeke yürüyordu.

Kanepeye oturduğumuzda, ellerini tuttum nazikçe.

" Bunu hiç beklemiyordum. Hiç ama hiç. "dedi, bana bakarak.

"Biliyorum." dedim, gözlerine dalarak. Gözyaşları aktıkça, siliyordum. O ağladıkça, kalbimi ağzımda hissediyorum. Çok canım yanıyor... Her konuda.

"Bu bile geçecek... Bu bile." dedim, dudağımı ısırarak.

"Ya annem?" dedi, ağlamaya devam ederek.

"Onun için pek emin değilim. Bu cinayeti duyunca, yıkılacak. Ama bunu da aşacağız. Bir yıl sonra, her şeyi unutacağız. Söz..." dedim, elini öperek. O ise hala ağlıyordu.

"Ağlama güzelim, tamam..."

"Bulut, dayanamıyorum ben artık. Tam bitti diyorum, her şey yeniden mahvoluyor."

"Güzelim benim, güzel karım..." dedim, sarılarak.

Ağlaya ağlaya düştü omzuma. Saçlarına dokundum, bir nebze destek olabilmek için. Birbirimizi kandırabilmek için çabaladım yine. Bir daha düşmek istemiyorum. Bir dahaki düşüşte, bu kadar sağlam kalamam.

Pinhan'ı yavaşça yukarı çıkarttım. Yatak odasının perdelerini kapattım ve yatağa uzandırdım. Uyumak istemediğini söyledi ama ısrar ettim ve ben de yanına uzandım.

"Kapat gözlerini..." dedim, yüzüne nazikçe dokunarak.

"Canın istediği kadar yansın, söneceği zamanı bekle." dedim, dokunmaya devam ederek.

Bir şey demeden kapattı gözlerini. Gözyaşları hala boncuk boncuk akıyor, silmekten usanmıyordum. Sanki hiç kazanamadığım sevabları kazanıyorum, gözyaşlarını sildikçe.
Kaşlarının ortasındaki sert çizgiler ortaya çıkmıştı. En çok o zaman sinirli ve hırslı hisseder.

Parmaklarımı o çizgilerde gezdirdim, sol gözümden bir damla yaş akarken.

Pinhan, yavaşça bana yaklaştı ve kollarımın arasına sokuldu. Kendini kaybetmek istiyor gibiydi. İyice sardım onu, kollarımın arasına. Kokusunu içime çektim doya doya. Her şeye ve her acıya rağmen yanımda olmasına şükrettim.

"Sen benimle oldukça, hiçbir şey beni veya seni öldüremez." dedim, saçını öperek.

☁️☁️☁️☁️☁️☁️☁️☁️☁️☁️

Pinhan uykuya dalalı, kırk dakika olmuştu. Yanından yavaşça kalktım ve duşa girdim.

Duşa girdiğimde, sinirimle baş etmek zorunda kaldım. Bol bol soğuk su çarptım yüzüme. Kırmızı ışıkları yakıp, banyoya girdim.