☁️22.Bölüm

793 57 31
                                    

Bu bölümü, şiddetle lütfennn! Frero Delavega - Ton Visage parçası ile okuyun 💙Harika bir parça ve tamamen bu bölümün enerjisine uygun! Keyifli okumalar diliyorum.
     

       ~Bulut'un Bakış Açısından ~

Pinhan'a gelinlik bakmak için özel modacıları geziyorduk. Gelinlik seçmek pek de ona göre değildi ama sanırım kendi düğünü olacağı için özenle bakıyordu. Ben ise sadece onu izliyordum. Bu iyi hissettiriyor.
Uraz meselesini uzatmaması çok iyi oldu. Çünkü bu sefer gerçekten ben suçlu değildim. Gizlice evime giren de oydu, kendini öldürmek isteyen de... Benim sadece bir yanlışım vardı. Sakin kalmıştım bu durum karşısında. Pinhan'ı anlayamamıştım. O haklıydı. Ama hatamın farkına vardım ve şimdi rahatım. Onu mutlu etmek, benim için bir zevk...

"Bulut! Bu çok hoş değil mi? Buna bayıldım." deyince, Pinhan'ın üstündeki gelinliğe baktım.

"Mükemmel!" dedim, ayağa kalkarak. Sonra da arkasına geçtim.

"Galiba bir sorun var." dedim, burnumu çekerek. O ise tuhafça baktı bana.

"Ne sorunu?"

"Arkayı dikmeyi unutmuşlar." dedim, sırtına elimi koyarak. O ise bana bakıp, güldü.

"Saçmalama! Bir kere giyilecek bir şey bu. Buna bir şey deme bari..." dedi, dudağımdan öperek.

"Peki... Bütün düğün boyunca, arkanda bekleyeceğim." dediğimde, daha çok güldü. Uzun zamandır ilk defa bu kadar çok gülüyordu.
Onun mutluluğu, beni de mutlu ediyordu. Her şey düzene giriyor gibiydi.
Pinhan, kendi gireceği işten bahsetmişti. İçim pek rahat olmasa da, üstüne gidemedim. Sevdiği işi yapacaktı çünkü. Sadece onu baya takibe almam gerekecek. Çevresindekiler için... Onun haberi olmadan tabi.

Tolga ve Narin bu akşam bize gelecekti. Birkaç gün bizde kalacaklar. Bu ikimiz için de iyi oldu. Narin ve Pinhan sohbet etmiş olur, Tolga ve ben de her zamanki gibi bunaltıcı konulardan bahsederiz. Uraz'dan haberi var Tolga'nın. O pek şaşırmadı bu olaya. Aksine çok mutlu deli oğlan. Pinhan, satış danışmanına bir şeyler söylüyordu. Sanırım gelinlikle ilgili. Bir şeyler konuştuktan sonra yanıma geldi ve gülümsedi.

"Kalk bakalım damat! Davetiyeleri alalım artık." deyince, ben de gülümsedim.

"Alalım güzelim. Ama önce bir eve mi uğrasak?" dedim, kulağına yaklaşarak.

"Neden?"

"Seni özledim ve evimiz birkaç gün boş olmayacak." dediğimde, güldü ve omzuma dokundu.

"Daha yeni İstanbul'a döndük Bulut... Sonra yeniden İzmir'e gideceğiz düğün için. Çok yorulacağız." dedi, gözlerime bakarak.

"İki gündür düğün işlerine verdik kendimizi. Artık sana zaman ayırmak istiyorum." dedim, yüzünü inceleyerek.

"Bol bol ayıracağımız zamanlar olacak,Bulut." dedi ve gülümsedi. Gülüşündeki o derinliği kimse görmesin diye dua edebilirim. Çok güzel gülüyor.

"Hadi,davetiyeler!"dedi,kolumdan tutarak. Bende hızla onu takip ettim.

Arabaya binip, davetiyeler için yola koyulduk. Havanın güzelliği sanki bize hediyeydi. Serin bir rüzgar arabanın solundan bize vuruyordu. O rüzgarın sakinliği ile Pinhan'a baktım. Telefonu ile uğraşıyordu. Sosyal medyada son günlerde çektiği fotoğrafları paylaşıyordu. Onun heyecanı beni mutlu ediyordu. Yanımda oluşu, o kadar iyi hissettiriyor ki... Hiçbir şey için bu kadar sevinemem. Sevinmek, mutlu olmak ona çok yakın kelimeler. Bana çok uzak gibi...

Davetiyeler için geldiğimiz mekan çok kalabalıktı. Pinhan önden koştu ve hemen görevliyi buldu. Bende o sırada bana mesaj atan arkadaşlara cevap veriyordum. Hepsine cevap vermesem de, elimden geldiği kadar veriyordum.

Sert Koruyucu Kız 2-KaranlıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin