Sert Koruyucu Kız 2-Karanlık

☁️35.Bölüm

Bölüm parçamız;

Ellie Goulding-I Know You Care

        Bulut'un Bakış Açısından

Beril ve Narin yanımda sohbet ediyorlardı. Ben ise sızlayan ellerime bakıyordum. Sımsıkı sarılmış, bezlerle...

Pinhan'ı merak ediyorum. Artık onsuz olamayacağımı tamamen anladım. Onsuz gerçekten olmuyor. Dünyaya katlanamıyorum... Acılarım kapanmıyor.

"Nasılsın Bulut?" dedi, Narin yatağa oturarak.

"İyiyim."dedim,zorla yerimde doğrularak. Beril hemen bir bardak su verdi bana. Yavaşça içtim.

"Narin,Pinhan'dan haberin var mı?" dedim, sessizce.

"Sen kendini yorma. Dinlen artık, hiç doğru dürüst dinlenmiyorsun. O gelecek, emin ol."

"Dinlen lafını artık atmayacak mısınız? İnsan sevdiği kişi olmadan dinlenemez !" dedim, sinirle.

"Haklısın."dedi ve kenara çekildi Beril.

Kafamı arkaya doğru yasladım ve bir iç çektim. Düşünmek istemiyorum ben. Sadece onu yanımda istiyorum. Çocuklarımın acısı hala beni yakıyor ama o gitti... O gidince, daha çok yıkıldım. O olmazsa, asla toparlanamam. O benim hayatım. Tüm hayatım... Ben onu ne olursun olsun kaybedemem.

☁️☁️☁️☁️☁️☁️☁️☁️☁️☁️

Akşam olunca, sonunda bahçeye çıkabilmiştim. Biraz temiz hava iyi gelir diye düşündüm. Sürekli yanımda birilerinin olması canımı çok sıkıyor. Kendimi hapishanede gibi hissediyorum. Aklımda hapishanedeyim zaten. Bir de dışarıdaki dünyada olamam.

Aklımda kaybolurken, tam sağımda Pinhan'ın kokusunu aldım. Sanırım hayal ile gerçeği karıştırmaya başladım. Sağıma bakmadım ve gökyüzünü izlemeye devam ettim.

"Yıldızlar bile aralıklı, görüyor musun?"

Bu ses...
Kalbimin atışı.
O, burada.

Hafifçe sağıma döndüm. Dağınık saçları, at kuyruğu olmuş. Birkaç yerden çıkmış... Üstündeki elbise rüzgarla beraber dans ediyor.

Elleri... İnce ve uzun parmakları özgürce durmuş.

Gözleri gökyüzü gibi.

Bu aşık olduğum kadın, Yağmur...

"Konuşmama kararı mı verdin?" dedi, ellerini birbirine geçirerek.

"Pinhan..."dedim,ona yaklaşarak. Bana bakmaya devam etti.

"Bulut Sayar, bak buradayım. Sözümü tuttum."dedi, bükülen çenesi ile.

Ağlayacaktı...

" Ben seni çok özledim. "dedim, yutkunamayarak.

"Ben de..." dedi, elini ağzına götürerek. Gözyaşı akınca, gözlerini kapattı.

Dayanamadım...

"Ağlama..." dedim, sarılarak.

Bedeni titriyordu hafiften. İyice sarıldım bu sefer. Boynuna eğildim ve öptüm. Kokusu...

Beni birkaç saniyeliğine başka bir evrene götürdü yine.

"Özür dilerim." dedi, omzumda ağlayarak.

"Seni öylece bıraktığım için özür dilerim."

"Önemi kalmadı. Şimdi buradasın..." dedim, saçını koklayarak.