Sert Koruyucu Kız 2-Karanlık

☁️31.Bölüm

Evet, bu bölüme geldik ise her şey bitmiş veya yeniden başlamış olacak demektir. Kendini hazır hisseden okuyabilir. Ağır dram ve psikolojik etkiler vardır. Kesinlikle şunu unutmayın, bu şarkıyı açmadan okuyabileceğiniz bir bölüm değildir.

Şarkımız:

Mark Eliyahu-Through Me

Açtıktan sonra bölüme başlayabilirsiniz. Yorumlarınızı kesinlikle bekliyorum...
      

         Bulut'un Bakış Açısından

Pinhan'la harika bir günün sonunu getirmiştik. Gece saat üçtü ve biz otelden ayrılıyorduk. Pinhan son kez Burak'a bir süre işe bakamayacağını söyledi. O sırada sevinçliydim. Çünkü o çocuktan nefret ediyorum.

Otelden çıktığımız zaman,Burak'la göz göze geldim. Bana gülümsüyordu. Ama bir şey anlatmak istiyormuş gibi. Biraz daldım öylece. Sonra da Pinhan'ın elini tuttum. Havalimanına doğru yok aldık. Çocuklarımı öyle özledim ki... Onların melek kokularını, güzel ve masum gözlerini. Beni hayata bağlayan varlıklarım...

☁️☁️☁️☁️☁️☁️☁️☁️☁️☁️

Uçak yolculuğumuz güzel ve sakin geçmişti. Pinhan, omzumda uyumuştu. O uyuyunca, ben de uyuklamışım. İstanbul'a geldiğimizde, sabah oluyordu hatta Güneş açmıştı. Ama araftaydı gökyüzü. İçimde garip duygular var, bunu belli etmiyorum Pinhan'a. Mutsuz ve tedirgin olmasını istemiyorum.

"Çok özledim onları." dedi, Pinhan gülerek. Ona o an sarıldım ve gülümsedim.

"Ben de çok özledim bebeklerimi."

"Onlar da bizi özlemiştir şimdi!" dedi ve zili çaldı.

Kapının açılmasını bekleyene kadar etrafa baktım. İçimdeki garip his, beni boğmaya başlıyordu. Belli etmemeye çalışıyorum ama sanırım başaramayacağım artık. Yüzümün yandığını hissediyorum. Telefonuma gelen ses, beni ürkütmüştü. Bildirimi açtığımda, tanımadığım bir numara mesaj atmıştı.

"Bulut,Leyla abla gelmedi. Uyuyorlar mı acaba?" deyince, arkama baktım.

"Uyuyor olabilirler bebeğim. Anahtarımız var, biz gireriz." dedim, kolundan hafifçe tutarak.

Çantasını karıştırmaya başlayınca, okuyamadığım mesaja baktım. Büyük harflerle ;

"KENDİNİ YIKILMAZ BİR DAĞ SANIYORSUN. AMA EMİN OL, BİR DAĞI YIKMAK İÇİN BAZEN SADECE TEK BİR HAMLE YETER!"

Mesajı okuyunca, yutkundum. Kim olduğunu bilmiyorum. Pinhan, anahtarı kapıya takınca elini tuttum ve onu engelledim.

"Ne oldu Bulut?" dedi, korkarak.

"Bir tuzakta olabiliriz Pinhan. Dikkatli olmalıyız." dediğimde, Pinhan panikledi.

"Ne?! Nasıl yani? Çocuklar! Onlar içeride." dedi, bağırarak.

"Tamam, tamam! Güzelim sakin ol. Anlayacağız... Daha belli değil, tamam mı? Bana güven."

"Bulut! Açıkla o zaman. Ne oldu da birden böyle bir şey dedin?!" dedi, gözleri korkuyla dolarken.

"Az önce bir mesaj aldım." dedim, telefonumdaki mesajı göstererek. Okuyunca, bana baktı.

"Kim bu?" dedi, kaşlarını çatarak.

"Bilmiyorum." dedim, kendimi güçlü göstermeye çalışarak.

"Korkuyorum Bulut." dedi, gözleri dolarak.