Wild Sessions [Slow Update]

Chapter 26 [012019]

Freeya Knoxville's

Naramdaman ko ang paglapat ng likod ko sa malambot na bagay. Hindi ko na namalayang nagawa na pala niya akong ihiga sa kama ko. Magkalapat pa rin ang mga labi namin. Both of my hands were wrapped around his neck. His right hand is touching my face while the other is on my waist, feeling my skin against the fabric of my pajama dress.

Pareho kaming naghahabol ng hininga ng maghiwalay ang mga labi namin. He rested his forehead on mine. Hindi pa rin niya hinihiwalayan ng titig ang mga labi kong bahagyang nakaawang.

"Namiss kita.." madamdamin kong anas sa kanya.

Madilim sa loob ng kwarto ko dahil siya mismo ang umabot ng switch kanina para buksan at pagkuwa'y patayin agad ang ilaw. Tanging ang liwanag mula sa labas ang maaaninag pero sapat na iyon para makita kong ngumiti siya. He gave me a light kiss on the lips as if answering what I said to him.

Ilang sandali kaming nasa ganoong posisyon-siya, nakatitig lang sa mga labi ko habang ako naman ay hinahaplos ang mukha niya. Pero bago pa man ako tuluyang malunod sa mga titig niya ay napaigtad ako ng biglang may maalala.

"Teka. Paano ka nga pala napunta dito? I mean, paano mo nalaman kong saan ako nakatira?" kunot na kunot ang noong tanong ko.

Muntik ko pang makalimutang itanong sa kanya ang tungkol dun. I miss him so much and I am very happy that he is here. Pero hindi ko pwedeng palampasing hindi malaman kung paano siya napunta dito ng ganitong oras.

Bahagya siyang umalis sa pagkakadagan sakin at patagilid na humiga sa tabi ko. Itinukod niya ang isang siko sa kama. He rested his face on his palm while his other hand is still on my waist.

"Everyone knows about you kaya hindi mahirap alamin kong saan ka nakatira." sagot niya sabay halik sa noo ko.

"Buti pinapasok ka ng mga guards. Alam mo bang masyadong maselan si Tito Franco pagdating sa pagtanggap ng mga bisita dito sa mansyon?"

Totoo iyon kaya hindi ko mapigilang mamangha habang nakatingin sa kanya. Maraming pakalat-kalat na mga tauhan ni Tito Franco sa mansyon at kahit si Demi na matalik kong kaibigan ay kailangan munang dumaan sa kanila. That is how strict Tito Franco is.

He chuckled. "Who says I passed through the door? Umakyat ako sa punong nasa tabi ng kwarto mo at tumalon dito." parang balewala niyang sagot at hinalikan naman ang pisngi ko.

"Ano?!" Nanlaki ang mga mata ko at bahagya ko siyang tinampal sa braso. "Are you crazy? Paano kung nahulog ka? At alam mo bang maraming nakakalat na CCTV cameras sa mansyon? Baka napagkamalan ka pang magnanakaw pag nahuli ka." nakangusong saway ko sa kanya.

Grabi naman pala ang taong to. Gagawin ang lahat magkita lang kami.

Sus! Kinikilig ka naman.

I bit my lower lip. Kung anu-ano na naman ang pumapasok sa isip ko.

"Yung boses mo, baka marinig ka sa labas." natatawang bulong niya sakin. Linabanan kong hindi mapasinghap ng tumama ang mainit niyang hininga sa tenga ko. "I have a brother, Shadow, nagpatulong ako sa kanya. Well, I can just face those pests and crack their skul-oh! nevermind. As I was saying, Shadow here is a genius in hacking things and such. Nagpatulong ako sa kanya para makaiwas sa gulo." sagot niya at hinalikan ang panga ko, just an inch below my lips.

I inhaled deeply.

Freeya, kalma.

"Eh, a-ano ba kasing g-ginagawa mo dito?"