ကိုယ့်ရဲ့ VIP [completed]

Chapter 11 ( Zawgyi)

ကိုကို႔ရင္ခြင္ထဲမွာ ေခတ္ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ သြားကာ မ်က္ႏွာေလး႐ႊင္လန္းၿပီး အိပ္ရာနိုးလာသည္။ ကိုကို႔ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ေနတာေတာင္ ေခတ္ကို ဖက္ထားသည္။ ကိုကို႔မ်က္ႏွာက ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေလး။ ညက ေခတ္အျပစ္ေပးထားတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေပါက္ၿပဲဒဏ္ရာေတြ ရွိေနတာကလြဲရင္ ကိုကိုက အရင္လိုပဲ ေခ်ာသန႔္ေနသည္။

ညတုန္းက ဆင္ရိုင္းႀကီးလို မုန္ယိုေနခဲ့တဲ့ ကိုကိုမွ ဟုတ္ရဲ႕လားလို႔ သံသယဝင္စရာေတြနဲ႕။ ညတုန္းက ကိစၥကို ေခတ္ေမ့ပစ္ၿပီး ကိုကို႔ပါးျပင္ကို ပြတ္သပ္ေနမိသည္။ ကိုကို႔ပါးျပင္ကို ေခတ္ ရိုက္လိုက္မိတယ္ေလ။ ကိုကိုက ဆိုးလြန္းတာကိုး။ ကိုကို႔လက္တစ္ ဖက္ကို ဆြဲယူၾကည့္လိုက္သည္။ ညတုန္းက ေဆးလိမ္းေပးထားတာမို႔ ဒဏ္ရာေတြက အေၾကာတင္းၿပီး နည္းနည္းေျခာက္ေနၿပီ။ ေခတ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရလို႔ မ်က္ရည္ေတြဝဲတက္လာၿပီး ကိုကို႔လက္ဆစ္ထိပ္ေလးေတြကို ဖြဖြေလး နမ္းရွိုက္လိုက္သည္။

ကိုကို႔လက္ဖမိုးကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပ္နမ္းလိုက္သည္။ ကိုကို မနိုးလာေသးပါ။ ေခတ္ ကုတင္ေပၚက အသာဆင္းၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲသြားကာ မ်က္ႏွာသစ္လိုက္သည္။ ကိုကို႔ထမင္းစားခန္းကို ဝင္ၾကည့္ေတာ့ Breakfast အတြက္ ဘာမွမရွိ။ ေခတ္ အျပင္ထြက္ၿပီး Breakfast ဝယ္မလို႔ ကိုကို႔ကို ေျပာသြားခ်င္လို႔ အိပ္ခန္းထဲကို ျပန္ဝင္လာလိုက္သည္။

ကိုကို မနိုးေသးပါ။ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေမာက်ေနတုန္းမို႔ ကိုကို႔ပါးျပင္တစ္ဖက္ကို ခိုးနမ္းၿပီးေတာ့ အိမ္ေရွ႕ခန္းက Coffee table ေပၚမွာခ်ထားတဲ့ ေခါက္ပိုက္ဆံအိတ္ကို ေကာက္ဆြဲၿပီး ကြန္ဒိုအေပၚက ဆင္းလာလိုက္သည္။ ကြန္ဒိုနဲ႕ အနီးဆုံးမွာ ရွိတဲ့ ေကာ္ဖီဆိုင္ကို လမ္းေလွ်ာက္ထြက္လာလိုက္သည္။

တိုင္ကပ္နာရီကေန တီးလုံးသံေလးေတြ ျမည္လာခ်ိန္မွာ Joy နိုးလာသည္။ မ်က္လုံးမဖြင့္ဘဲ ေခတ္ေလးရဲ႕ ေက်ာျပင္ကို စမ္းလိုက္သည္။ ေႏြးအိေနတဲ့ ေက်ာျပင္က လြတ္ကင္းေနၿပီး ေလဟာနယ္ကိုပဲ စမ္းမိ သည္။ မ်က္လုံးမဖြင့္ေသးဘဲ အိပ္ရာခင္းကို ထပ္ၿပီး စမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ေခတ္ရဲ႕ေနရာေလးမွာ ေအးစက္ေနတဲ့ အိပ္ရာခင္းကိုပဲ Joy စမ္းမိသည္။