ကိုယ့်ရဲ့ VIP [completed]

Chapter 20 ( Zawgyi)

ဒီေန႕က ေခတ္တို႔ေတြ ကိုရီးယားသြားၾကမယ့္ေန႕။ ေခတ္တို႔ေတြ ေလဆိပ္ကိုေရာက္ေနၾကၿပီ။ ဒီတစ္ခါ ကိုရီးယားကို သြားတာက ေခတ္အတြက္ ဒုတိယ အႀကိမ္။ ပထမခရီးစဥ္မွာ ကိုကိုႏွင့္ ခ်စ္သူျဖစ္ခဲ့သည္။ အခုဒုတိယအႀကိမ္မွာ ကိုကိုဟာ ေခတ္ရဲ႕လက္တြဲေဖာ္။ ေနာက္ခရီးစဥ္ေတြက်ရင္ေတာ့ ကိုကိုဟာ ကေလးတို႔ရဲ႕ ဖခင္။

ကိုရီးယားနိုင္ငံ၊ ဆိုးလ္ၿမိဳ႕ရဲ႕ အင္ခြၽန္းေလဆိပ္ကိုေရာက္ေတာ့ ကိုရီးယား စံေတာ္ခ်ိန္အရ ည ၆ နာရီခြဲ။ ကိုကိုက ေလဆိပ္ေရာက္တာနဲ႕ ကိုကို႔ေဖေဖဆီကို ဖုန္းဆက္အေၾကာင္းၾကားသည္။ ေလဆိပ္မွာ ကိုကို႔ေဖေဖရဲ႕ တပည့္ေလးက လာေစာင့္ႀကိဳေပးသည္။ ကိုကိုေနတဲ့ တိုက္ခန္းကို လိုက္ပို႔ေပးသည္။ ဆိုးလ္ၿမိဳ႕ရဲ႕ ေဆာင္းညက ေခတ္တို႔ကို ခိုက္ခိုက္တုန္ေအာင္ ခ်မ္းေစသည္။

ကားစီးရင္း လမ္းေဘးရႈခင္းေတြ ေငးရင္းေငးရင္း ကိုကို႔တိုက္ခန္းကို ေရာက္လာၾကသည္။ ကိုကို႔ေဖေဖရဲ႕ တပည့္ေလးက ေခတ္တို႔ကို လိုက္ပို႔ေပးၿပီးတာနဲ႕ အိမ္ျပန္သြားသည္။ ေခတ္တို႔ေတြ အဝတ္အစားထုပ္ေတြကို အခန္းထဲ ျပန္လာထားၾကၿပီးမွ ညစာမစားရေသးတာမို႔ ညစာထြက္စားဖို႔ရန္ အိမ္အျပင္ကို တစ္ေခါက္ ျပန္ထြက္ရသည္။

ဆိုးလ္ၿမိဳ႕၏ ညခ်မ္းခ်ိန္ခါသည္ ႏွင္းေတြ တဖြဲဖြဲက်ကာ ေအးခ်မ္းလြန္းေနၿပီး အေႏြးထည္ေရာင္စုံ ဝတ္ ဆင္ထားၾကသည့္ လမ္းသြားလမ္းမ်ား အရမ္းကို မ်ားျပားေနကာ ၿမိဳ႕ျပ၏ မီးေရာင္စုံအလွအပမ်ားျဖင့္ လႈပ္ရွားသက္ဝင္ေနသည္။ ေခတ္တို႔ေတြ ညစာစားဖို႔ကို ေဝးေဝးလံလံေနရာကို မသြားျဖစ္ၾကဘဲ တိုက္ခန္းနားမွာ ဖြင့္ထားတဲ့ လူစည္ကားေနသည့္ လမ္းေဘးဆိုင္ကိုပဲ ဝင္လာျဖစ္ၾကသည္။

လမ္းေဘးဆိုင္ဆိုေပမယ့္ တာလပတ္ အၾကည္ေရာင္ေတြနဲ႕ အေအးလုံေအာင္ ကာရံထားလို႔ ဆိုင္ထဲဝင္လိုက္တာနဲ႕ အျပင္ဘက္ေလာက္ ေအးစိမ့္မေနေတာ့ပါ။ ဆိုင္ထဲမွာ အေငြ႕တေထာင္းေထာင္းထေနေသာ အမဲအူျပဳတ္ႏွင့္ အသားကင္ေတြကို ဆန္အရက္၊ ဆိုဂ်ဴတို႔ႏွင့္တြဲဖက္ၿပီး ေရာင္းခ်ေနသည္။ ဆိုင္ထဲက လူေတြကလည္း ဆန္အရက္ႏွင့္ ဆိုဂ်ဴကို ကိုယ္စီေသာက္လို႔။ တခ်ိဳ႕စားပြဲေတြမွာဆိုရင္ အမူးလြန္ၿပီးေတာ့ ေခါင္းေမွာက္က်ေနတာေတြလည္း ရွိသည္။