ကိုယ့်ရဲ့ VIP [completed]

Chapter 24 ( Zawgyi)

Joy မနက္မိုးလင္း အိပ္ရာနိုးလာေတာ့ မ်က္လုံးမဖြင့္ၾကည့္ေသးဘဲ အက်င့္ျဖစ္ေနတဲ့အတိုင္း လက္တစ္ဖက္က ေခတ္ကို စမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ေႏြး ေထြးတဲ့ေက်ာျပင္ကို မစမ္းမိတာမို႔ ေမြ႕ယာကို ထပ္စမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ေမြ႕ယာကလည္း လူေငြ႕ႏွင့္ မထိေတြ႕ထားသည္မို႔ ေအးစက္ေနေလသည္။

"အာ .. ေခတ္ေလး မရွိဘူးပဲ"

အခ်စ္ရဆုံးသူ အနားမွာမရွိေတာ့သည့္ မနက္ခင္းသည္ Joy အတြက္ ဆားမပါတဲ့ဟင္းလို ေပါ့ပ်က္ပ်က္နိုင္လြန္းေနသည္။ Joy ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္သြား လိုက္သည္။ သြားတိုက္ဖို႔ရန္ အျပာေရာင္ သြားတိုက္တံကို ယူလိုက္ေတာ့ ေဘးခ်င္းယွဥ္လ်က္ ကပ္ေထာင္ထားတဲ့ စိမ္းႏုေရာင္ သြားတိုက္တံေလးက သခင္မဲ့ေနျပန္သည္။ မ်က္ႏွာသစ္ေတာ့လည္း ေခတ္ေလးကို သတိရသည္။ ေခတ္နဲ႕တူတူ မ်က္ႏွာသစ္ ၾကရင္ ေခတ္က ေရစက္ေတြကို Joy မ်က္ႏွာေပၚကို ခါထုတ္ေနၾက။

ထမင္းစားခန္းကို ဝင္လာေတာ့လည္း Breakfast စီစဥ္ေပးေသာ ခ်စ္ရသူေလးမရွိတာမို႔ Joy ေျခလွမ္းတို႔ကို ထမင္းစားခန္းထဲက ျပန္ဆုတ္ခြာရသည္။ Gym အခန္းကိုဝင္ၿပီး ေျပးစက္ေပၚ တက္ေျပးလိုက္သည္။ ေခတ္ကို အသားယူၿပီး Gym အခန္းထဲမွာ အနမ္းေတြအမုန္းဆြဲ နမ္းခဲ့ဖူးတာ ျပန္ျမင္ေယာင္လာေတာ့ ေျပးစက္ ရပ္လိုက္ရသည္။

"ေခတ္ရယ္ ကိုကိုလြမ္းေနၿပီ"

ေခတ္နဲ႕ ခြဲအိပ္ရတာ တစ္ညပဲရွိေသးသည္။ Joy ေခတ္ကို လြမ္းေနၿပီ။ ဒီအိမ္ရဲ႕ ဘယ္ေနရာကိုပဲ ၾကည့္ၾကည့္ ေခတ္ေလးကိုပဲ ျမင္ေနရသည္။ Joy ရဲ႕ အာ႐ုံထဲမွာ ေခတ္ပုံရိပ္ေတြက ဒီအိမ္ရဲ႕ေနရာတိုင္းမွာ။ ေခတ္လို႔ နာမည္ေခၚၿပီး ပုံရိပ္ေတြကို လက္နဲ႕ထိေတြ႕ၾကည့္လိုက္ရင္ ဆပ္ျပာပူေဖာင္းလိုပင္ ေခတ္ေလးက ဖ်တ္ခနဲ ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္။

Joy အားကစားအခန္းထဲက ျပန္ထြက္လာၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို ဝင္လိုက္သည္။ ေခတ္မရွိရင္ တကယ္ကို လုံးဝမေနနိုင္တာ။ အခုလည္းၾကည့္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ေခတ္ရဲ႕ ရွက္႐ြံ႕ေနတဲ့ ပန္းေရာင္ျခယ္မ်က္ႏွာေလးကို ျမင္ေနရျပန္သည္။

"ေခတ္ရယ္ .. လြမ္းတယ္ ေခတ္ရယ္"

Joy ေရခ်ိဳးၿပီးေတာ့ ကုမၸဏီသြားဖို႔ အဝတ္အစားလဲသည္။ အရင္လို နက္ခ္တိုင္ခ်ည္ေပးေသာ ေခတ္ေလး မရွိတာမို႔ ရွပ္အကၤ်ီလက္ရွည္မဝတ္ေတာ့ဘဲ၊ ေခါင္းက စြပ္ခ်လိဳက္ရင္ျဖစ္တဲ့ တီရွပ္ကိုပဲ ဝတ္လိုက္သည္။ ေခတ္မရွိေတာ့ စာၾကည့္ခန္းမွာ ထားထားတဲ့ သားေရလက္ဆြဲအိတ္ကို ကိုယ့္ဘာသာဝင္ယူရသည္။ လက္ဆြဲအိတ္ကို ကိုယ့္ဘာသာဆြဲၿပီး ကားပါကင္ကို ဆင္းလာလိုက္သည္။ ကား ေပၚေရာက္ေတာ့ အက်င့္သားရေနတဲ့အတိုင္း ေဘးထိုင္ခုံက ကားခါးပတ္ႀကိဳးကို လွမ္းဆြဲမိၿပီကာမွ ေဘးနားမွာ ထိုင္ေနၾက ေကာင္ေလးက မရွိတာမို႔ ခါးပတ္ႀကိဳးကို ျပန္လႊတ္လိုက္ရသည္။