Joyက ဒီေန႕မနက္ မိုးလင္းကတည္းက ပဲခူးမွာ ေရေမႊးေၾကာ္ျငာရိုက္ဖို႔ စီစဥ္ေနရတာမို႔ တစ္ေနကုန္ မအား။ေၾကာ္ျငာကို မိမိလိုခ်င္သည့္ ပုံစံရေအာင္ ဒါရိုက္တာကိုလူသစ္ရဲ႕ ေဘးနားမွာ ေနေနရတာမို႔ ေခတ္ဆီကို ဒီေန႕တစ္ေန႕လုံး ဖုန္းမေခၚရေသး။ ေၾကာ္ျငာကိစၥ ၿပီးသြားလို႔ ပဲခူးမွ ရန္ကုန္ကို ျပန္ဝင္လာခ်ိန္ကပဲ ညေန ၄ နာရီေက်ာ္ေနၿပီ။ ဒီအခ်ိန္ဆို ေယာကၡထီးႀကီးလည္း ကားဂိတ္ဆင္းသြား ေလာက္ၿပီမို႔ ဖုန္းဆက္မေနေတာ့ဘဲ ေခတ္ရဲ႕ဆိုင္ကိုပဲတန္းၿပီး ကားေမာင္းလာ လိုက္သည္။ဆိုင္ေရွ႕ ကားလမ္းေဘးမွာ ကားထိုးရပ္ၿပီး ကားေပၚက မဆင္းမီ ဆိုင္ ဘက္ကို Joy လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
"တံခါးပိတ္ထားပါလား၊ ေခတ္ေလး ဘယ္သြားပါလိမ့္"
ဆိုင္တံခါးက ပိတ္ထားတာမို႔ ေခတ္ဖုန္းကို Joy လွမ္းဆက္သည္။ ဖုန္း မကိုင္တာမို႔ စိတ္ထဲမွာ ေခတ္ကို စိုးရိမ္မိသြားသည္။ ေခတ္က အျခားကေလးေတြနဲ႕ မတူဘဲ ျခဴျခာတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရသည္။ အၾကမ္းမခံဘဲ ထစ္ခနဲ႕ရွိ ဖ်ားတတ္သည္။
"ေခတ္ေလး ဖုန္းမကိုင္ပါလား၊ ဘာျဖစ္လို႔ပါလိမ့္၊ ဒီကေလး ေနမေကာင္း မ်ား ျဖစ္ေနတာလား "
Joy ကားေပၚကဆင္းလာၿပီး ဆိုင္အေရွ႕ကို ေလွ်ာက္လာလိုက္သည္။ ဘာဂ်ာတံခါးကို ေသခ်ာၾကည့္ေတာ့မွ တံခါးက ပိတ္သာပိတ္ထားတာ။ အျပင္ဘက္ က ေသာ့ခတ္ထားတာ မဟုတ္။
"ေၾသာ္ .. ငါ့ႏွယ္၊ တံခါးကို ေသခ်ာမၾကည့္ဘူး၊ ေသာ့မွ မခတ္ထားတာ "
မ်က္စိေမွာက္ေသာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ပဲ အျပစ္တင္ၿပီး ဘာဂ်ာတံခါးကို Joy တြန္းဖြင့္ဝင္လိုက္သည္။ ဆိုင္ထဲ ဝင္ဝင္ခ်င္းမွာပင္ ေခတ္ကို ေတြ႕သည္။
" ေခတ္ေလး ေခတ္ .. ဘာျဖစ္တာလဲ "
ေခတ္ ကိုကို႔ကိုတမ္းတရင္း ငိုေနလိုက္တာ မ်က္ရည္ေတြ ျပန္ေျခာက္လို႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။ ကိုကို႔အသံၾကားမွပဲ ေခတ္ နိုးသြားသည္။
"ကိုကို ျပန္လာၿပီလား "
ေခတ္ ကိုကို႔ရင္ခြင္ထဲ ေခါင္းတိုးဝင္ၿပီး ကိုကို႔ခါးကို က်စ္ေနေအာင္ ဖက္ ထားလိုက္သည္။
ESTÁS LEYENDO
ကိုယ့်ရဲ့ VIP [completed]
Ficción General[Unicode] Broken family က မွေးဖွားလာတဲ့ အချစ်ကို ရှာဖွေနေတဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်နှင့် ဘောင်တွေစည်း မျဉ်းတွေကြားမှာ မနေနိုင်လို့ မိဘအိမ်ကထွက်လာတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက် ။ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ တွေ့ဆုံမှုမှာ ထားရှိခဲ့ကြတဲ့ ကတိသစ္စာတွေ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေနဲ့ နှစ်ဦး...
![ကိုယ့်ရဲ့ VIP [completed]](https://img.wattpad.com/cover/172671089-64-k165044.jpg)