SESİMİ DUY [TAMAMLANDI]

8-TANIŞMA

Merhaba ✨
Yeni bölüm sizlerle👇

Keyifli okumalar💕

Okurken sizin için seçtiğim şarkıyı dinleyebilirsiniz🎵🎶🎵🎶

MULTIMEDIA: Dream, Pricilla Ahn

8-TANIŞMA

21 Ağustos 2019, Kanada

Yemekten hemen sonra Mert söylediği gibi Yıldız Hanım'ı aradı. Tanışmak için yarın akşam onlara gitmek istediğimizi söyleyerek uygun olup olmadıklarını sordu.

Açıkçası düşündüğümün aksine bizi hemen kabul eden ve bu duruma memnun olan Yıldız Hanım'ın sevecen tavrı beni şaşırtmadı dersem yalan olurdu.

O anda içimden, "Kim bilir, belki de ben yanlış anlamışımdır." diye geçirdim sessizce. "Belki de Yıldız Hanım melekler kadar iyi biridir ve ileride onunla ikimiz birbirinin evinden çıkmayan sıkı fıkı komşulardan olabiliriz."

Yine düşüncelere dalıp gitmiştim. Mert'in kulaklarımda yankılanan sesiyle içinde yüzdüğüm düşünce denizinden çıkıp bir anda tekrar gerçeğe döndüm.

"Melis, canım... Melis!"

Mert gülümseyerek tek elini kaldırmış, kendime gelmem için gözümün önünde sağa sola doğru ağır ağır sallıyordu.

"Ne? E-efendim!?"

Yüzüne yerleşen her zamanki o bildik tebessümle gülümseyerek "Hayatım, yine düşüncelere dalıp gitmişsin. Ne oldu? Neyin var?" dedi. "Yoksa benim güzeller güzeli bir tanecik karım bugün evde tek başına sıkılmış mı?"

Alay etmeye çalışıyorsa eğer ona istediğini vermeye hiç mi hiç niyetim yoktu. Sonra sorusuyla beynimde aniden şimşekler çaktı. Acaba Mert'in sözleri epeydir açmak istediğim konu için bir fırsat olabilir miydi? Belki de bu gece şans benden yanaydı, neden olmasındı ki! O anda kararımı verdim, çok zayıf bir ihtimal de olsa şansımı deneyecektim.

Üzerime yönelttiği bakışlarına gözlerimi kaçırmadan karşılık vererek "Yok bir şey canım, öylesine dalmışım işte." dedim şakayla karışık tek gözümü kırparak. "Aslında şimdi böyle durup düşününce haklı olabilirsin. Evde biraz sıkılmış olabilirim. Belki de artık kendim için iş bakma vaktim gelmiştir, ne dersin hayatım?"

Tam da tahmin ettiğim gibi cümlem biter bitmez yüzündeki ifade birden değişti.

"Yapma lütfen ama Melis. Nereden çıktı bu iş meselesi durup dururken? O konuyu konuşup hallettiğimizi sanıyordum. Kazancım ikimize de rahat rahat yetiyor ve ihtiyacımız yokken senin çalışmanı istemediğimi biliyorsun." Cümlesi bittiğinde beklediğinin aksine savunmaya geçmeyip suskunluğumu korudum. Aramızda çok kısa süren bir sessizlik oldu. Sonunda iç çekip konuşmasına kaldığı yerden devam etti. "İkimiz de senin ne kadar işkolik olduğunun farkındayız. Akşamları kalan zamanımı da senden ayrı, dönmeni bekleyerek geçirmek istemiyorum. Zaten bütün gün ayrıyız. Canım, biz yeni evliyiz. İşten geldiğimde güzel karımı evde görmek istiyorum. Bilmem anlatabildim mi! Gündüzleri dışarıya çık, gez, alışveriş yap. Yeter bu kadar çalıştığın. Ne olur artık bırak biraz da senin için ben çalışayım."