MESAFE

14.Bölüm: Trafik Kazası ...

*Buradasınız biliyorum , ama neredesiniz ?*

"Hadi git bende şunları toparlayıp geleyim ." dedi iç çekerek Rüzgar .
Tamam dedim tam kapıya vardığım an içimde üzülme demek geldi içimdeki sesi dinledim "üzülme ... annen seni asla yanlız bırakmaz , annen hep senin kalbinde olacak ..." bir anda ama kalbimin içinde bir sızlama hissettim Rüzgar bana ufaktan gülümsediğinde bile hâlâ o sızı vardı kalbimde . Odadan çıktığım da Sinan ve Ömer karşıladı beni onlara şaşkınlıkla baktığımda bir şey olmamış gibi davranıyorlardı, Sinan elime baktığında kolye ve bilekliği gördüğünde gözlerinin içi parlamıştı.

"Vay o şans Yağmur'unmuş demek ."

"Ne şansı..." dedim şaşkınlıkla .

"Bu Rüzgar'ın annesinin bilekliği ve kolyesi ."dedi sesi titreyen Ömer'in .

"Kolyesiydi Rüzgar ne dedi abi bize artık Yağmur'un ..."hemen ardımdan Rüzgar çıktığında ona baktım" eee hadi dolapta bir şeylerin olması lazım biraz atıştıralım sonra markete çıkarız beraber gezeriz hem ... "bu fikir benimde aklıma yatmıştı güzel olurdu aslında .Hep beraber mutfağa yürüdüğümüz esnada Rüzgar kolumu tuttu onları tak dedi gözleri parlayarak , başımı onaylarcasına salladıktan sonra mutfaktaki sandalyeye oturup bileğime takmaya çalıştım ama imkansızdı kendim takamazdım .

"Yağmur dur yardım edeyim sana kardeşim ."dedi Sinan bilekliği taktı hemen benim beceremediğimi iki saniyede yaptı iyiki vardı onlar.

"Ha dur birde kolye.." dedi Sinan onuda boynuma taktığında gözlerim dolmuştu .

"Teşekkür ederim." dedim dolan gözlerle.

"Ne demek vazifemiz ."dedi Sinan. Ömer bir yandan pizzaları fırına koyma çabasında bir yandan da bana sorular sorma çabasındaydı.

Yağmur senin baban ne iş yapıyordu ? diye sormuştu bu sefer .

"Benim babam hayatını neredeyse askerliğe adamış bir insan ... "diye mırıldandım. Ama bir dakika bu bana hep annem ve babam konusunda kalbim kalbime bir şeyler oluyor .

"Hım anladım kuzu tamam ."dedi Ömer sessizce.

"Bir şey mi oldu ?"dedi sesi titreyerek Rüzgar .

"Ya aslında kalbim kalbime bir şeyler oluyor sızlıyor yani kötü bir his canım acıyor.'

"Hastaneye gitmemizi ister misin ?"

"Yok geçer birazdan..." dedim Rüzgar başını sallayıp Ömer'e yardım ettiği sırada oturma odasından telefonum çalmaya başlamıştı.Kalkım salona gittiğim sırada telefonun üzerinde Hakan amca yazısı gördüm ve elim titreye titreye telefonu elime aldım kapının odanın içinde yan yana dizilen üç harika içimi ferahlatıyordu ama aklım telefondaydı şuanda .
"Kim ?"dedi Sinan soran gözlerle babamın askerden arkadaşı baya yakınlardı.

"Aç ..."dedi Rüzgar korku dolu sesle

"Alo "

"Alo Yağmur kızım neredesin sen şuanda ? "

"N-neden bir şey mi ne oldu Hakan amca ? 'dedim sesim titreye titreye .

"Yağmur şimdi nerede olduğunu söyle oraya sana koruma göndereceğim ."

"Ne koruması ? Hakan amca ne oldu?"

Yağmur bunu sana yanımda söylemem gerekiyor ama yanında kim var .

"Arkadaşlarım var Hakan amca ne oluyor anlatır mısın lütfen korkuyorum ." Korkma biz varız Yağmur ne oluyor diyorlardı önümde ama ben cidden çok korkuyordum.