MESAFE

31.Bölüm: Sahne Rüzgar'ın

*Ruhumu ayaklar altına attım.*

"Rüzgar ne diyorsun oğlum?" dedi babası, babası sandığımız o adam.

"Beni hiç mi sevmedin?"dedi zorla.

"Hiç."

"Sen benim babamdın."

"Sen benim oğlum değildin."

"Sana korktum dedim odama led ışıklarla süsledin, annemi istedim senden onun yokluğunu yaşatmadın hiç mi hiç mi ya hiç mi sevmedin beni sen?"

"Hiç..."dedi acımasızca, Ömer Rüzgar'a doğru adım atacakken kolundan tuttum.

"Bırak(!)" dedim yavaş yavaş " Sahne Rüzgar'ın"

"Satrançı bana sen öğretmiştin tek piyonum kalmıştı bana tek bir taşla şah mat yapmayı sen öğretmiştin şimdi hayatımamı yapacaksın?"kafasını acımasızca salladığında tüm okulun arkamızda olduğunu gördüm.

"Ben katil değildim o yaptırdığım mektuplarda katil çıkma ihtimalime bile inanmıştım ki artık sana güvenin yok ama şimdi katil oluyorum." dedi kafasını dikleştirerek Rüzgar . Belinden silah çıkarınca ağzımdan ufak bir çığlık çıktı ve kanlar içinde yerde yatan müdüre baktım Ömer ve Sinanın kolundan tutup çekmem bir oldu sonra Rüzgar'ı tutum kolundan "Yürü gidiyoruz ."konuşmadı sadece baktı öylece yerdeki kana baktı ve biz kaçıp arabaya bindik.Telefonlar kapatın onları dedi Ömer sinirle telefonlar kapanınca benim telefonum çaldı.

"Kimin telefonu Yağmur senin telefonun mu?" "Kapat(!)"dedi Delirmişçe Sinan.

"Kim?" dedi sessizce Ömer arabadayken.

"Babamın komser arkadaşı dedim sessizce

"Aç." dedi Ömer sesizce,telefonu açmam bir oldu .

"Alo."

"Alo Yağmur bana bu işle bir ilgin olmadığını söyle lütfen.(!) "dedi karşıdan tedirgince.

"Ne Ne olayı dedim bilmemiş g8bi yaparken.

"Okulda biri müdürünüzü vurmuş ve siz ortada yoksunuz bir anda girip olaydan sonra kaçıyorsunuz, ne alaka Yagmur? kızım."

"Ölmüş mü?"dedim soran sesimle

"Hayır ama siz nereye kaçacaksınız nereye kadar Yağmur akraban tanıdıkların herkes bu telefonda kızım eğer o virajlardan geçemezseniz size verilen vakitte ne olur biliyorsun dimi ne olur ? bak bu telefonda tüm bilgiler var değil mi beni anladın mı Yağmur?"dedi viraj, bilgiler, telefon tabi ya vakit kaçmamız gerekti.

"Evet" dedim hemen bana yardımcı oluyordu ,hemen telefonumu kapattım.

"Ömer atın telefonlarınızı sinyalimizden bulacaklar bana kaçın demek istedi yolları geçin gidin dedi virajları geçelim çabuk olun(!)"
Rüzgar'a baktım bir anlığına elini birleştirip öylece yeri izliyordu bacağına moral verir gibi dokundum .

"Herşey düzelecek sana söz veriyorum Rüzgar herşey düzelecek."

'''''

Yorum yapmayı unutmayın Öpüldünüz..