"Ne bir kişi eksik ne bir kişi fazla..."*Yağmur 'un anlatımıyla*
İçeri geçtim ve annemin bana söyleyeceği sözleri merak ederek baktım ona.
"Kızım neredeydin bu saate kadar ?"
"Anne babam nerede?" dedi soran gözlerim ve zor oynattığım ağızım.
"Kızım b-baban şeyde ..."
"O zaman bana ne olduğunu sormayacaksın." dedim kısık sesimle .
"Kızım böyle yapma bana lütfen ." diyordu annem ama çok geçti.
"Ben odamdayım "dedikten sonra merdivenlere yöneldim .
"Kızım ..."dedi ağlayan ses" bu kadar mı sendeki değerim..."
Durdum sadece durdum ne kımıldayabildim nede ayaklarım beni odama çıkarttı.
"Kızım sana bunu açıklayamam ama ben seni çok seviyorum seni asla kimseye bırakmam benim tek suçumda seni çok sevmek olsun güzel kızım ama bana bunu yapma, yapma Yağmur .(!)"durdum dakikalarca durdum ağlama sesini dinledim annemin , arkama döndüm sonra koşuyordum adeta ona sarıldım asla bırakmayacakmış gibi sarıldım ona.
"Seni seviyorum anne.." dedim susslun sesimle .
Sonra ayrıldım annemde (ben odamdayım .)diyerek ilerledim yukarı . Odama girdiğimde çok yorgun olduğumu anladım, ponçik miyavlıyordu ... Onun miyavlamasıyla birlikte ufak bir gülümseme saçtım ona çok şirinsin diyerek kafasını okşadım.Üzerimi değiştirdikten sonra direk olarak uyumaya koyuldum.
Dışarıdan gelen korna sesiyle ufak bir küfür savurduktan sonra yataktan sinirle kalktım ve camı açıp deli gibi bağırıyordum sabahın 7.00 ın da mal gibi korna öttürüyorsun hadsiz ya kafayı yemişsin .Bir dakika ben az önce ne dedim ve kime dedim.Aşağından gelen kahkaha sesi Rüzgar ve Ömer' dendin, ve bana şaşkınlıkla bakan Sinan 'ı görmeniz gerekiyordu bana ne bu sinir ya dercesine bakıyordu az daha ben bile gülecektim ona.
"Ne bu hal kızım hadi in aşağıya ya öyle olsun be Yağmur hadsizim ha tamam." Sinan'ın sesiyle hafifçe güldüm, o anda pencereye gelen kedim ponçik çirkefce miyavladığında Ömer gülmekten yere yapışacaktı.Ponçiği elimle içeri ittikten sonra Ömer' e döndüm
"Tamam be Yağmur ne istiyorsun kediyi hadi gel bekliyoruz seni ."camı kapatıp hemen üzerime kıyafetlerimi giydiğimde hemen çantamı alıp aşağı indim .
Anne ben çıkıyorum . Ses yoktu herhalde uyuyorlardı.
Hemen anahtarımı alıp beni kapıda bekleyen muhteşem üçlüme baktım.
Ellerini göğüsünde birleştirmiş duvara yaslanan Rüzgar Doğan , saçlarına jöle sürüp havaya kaldıran deri ceketli bana etkileyici bir şekilde bakan Sinan Boysan , Kot ceket giymiş çantası sırtında bana göz kırpan Ömer Ege Güngör... Ve karşılarında bilinen okul klasiğinden Yağmur Durmaz ....
"Ya abi her şeyini anladım da şu jöle nedir?" diyerek ufak bir kahkaha savura Ömer e gülmekten yere yapışacaktım, gülüyordum elbette ama Rüzgar bana bakana kadar bana bakınca gülümsemem suratımda dondu.
"Ne var abi süper oldu bence dimi Yağmur ?"dedi soran gözlerle Sinan .
"Tabi canım müthiş ."
"Heh bak dedi Sinan gülerek ."
"Tamam abi tamam hadi gidelim."
"Ne o benimi kıskanıyorsun sana benden başkası aşık olmasın mı diyorsun korkma benim gönlüm sende .'
"Ya bı git Sinan ne diyorsun ."dedi kızarak Ömer .
"Tamam hadi gidelim sizin güzel sözlerinize vaktimiz yetmez." dedi Rüzgar ciddiyetle.İlerkediğimiz sırada telefonum çaldı.Arayan annemdi telefonumu kapattım sanırım gidip gitmediğimi soracaktı önemli değildi.
Rüzgar sinirle bakıyordu bana soran gözlerle , "Kimdi o ?"dedi .Cevap verme gerekçem yoktu zaten .
"Sanane..." dedim bir anlığına.Rüzgar yanından hızla ilerleyince onun bileğinden tuttum .
"Annemdi sadece neden bu kadar garipsedin ."dedim soran gözlerle .
Garipsemedim arabaya binip en görmüyor musun ? sinirlenmişti...
Orda durdum Sinan elini umzuma koydu ve kulağıma birşeyler fısıldadı.
O bazen gereğinden fazla ağır konuşur , seni üzerse aldırma kimseyi bile isteye kırmak istemez... başımı onaylarcasına salladım ve arabaya bindik .Annem bir daha aradığında yanımda oturan Rüzgar' a baktım o ekrana bakıyordu, başımı ekrana çevirdiğimde telefonu açtım.
"Alo "
"Alo kızım"
"Ne oldu anne ?"dedim soran kelimelerimle .
"Kızım aslında kötü bir şey olmadı teyzen hamileymiş doktor bir kaç gün önceden doğum yapabilirsin demiş biz de gitmek zorunda kaldık , sana söylemiştim ama bir daha söylemek istedim."
"T-tamam geçmiş olsunlarımı iletirsin teyzeme onun adına çok sevindim ." Ne zaman demişti bana ben uyurken mı ama ben o kadar derin uyumazdım ki...
"Tamam kızım kapıyı içerden kitlersine zaten biz fazla durmayız bir kaç hafta en kötü tamam mı güzel kızım hadi görüşürüz ."
"Tamam görüşürüz anne ."dedim titrek sesimle.
Rüzgar a baktığımda oda bana soran gözlerle bakıyordu .
"Ne olmuş Yağmur sabah sabah ."dedi Ömer önden doğru .
"Annem .."diyerek söze başladım .
"Annemler bir kaç hafta evde yoklarmış, bana onu söylemek için aramış."
"Nasıl yani kızım evde tek kalamassın biliyorsun değil mi ?"
Ya ben kalırım sorun olmaz .
"Bize gelirsin Yağmur ." dedi yanından gelen ses
Bizede gelebilirisin dedi Sinan.
"Ooo ben ne güne duruyorum bizede gelebilirisin Yağmur." dedi arabayı kullanan Ömer .
Gözlerim dolmuştu" Haydaa ne oldu şimdi ne dedik biz ?"dedi Sinan .
İyiki varsınız dedim dolan gözlerimle .
"Asıl sen iyiki varsın be sen benim öz kardeşim olsan bu kadar severim yani o derece ne Yağmur ."dedi Sinan .
Bende seni seviyorum Sinan seni olmayan kardeşim den daha çok seviyorum.Rüzgar ın başını eydiğini fark ettim üzülmüştü, neden olmayan kardeşim dedim ki ?
"Hadi geldik." dedi Ömer . Hepimiz arabadan indiğimizde merdivenlere yöneldik.
"Ya ben derse girmek istemiyorum girmiycem" dedim sinirle .
"Neden kızım ya ...."dedi Sinan
Ben şu tarihçiyle kavga ettim ya .
"Haa ama yapacak bir şey yok "dedi Ömer.
"Zaten bir şey yapamaz.." dedi yere bakan Rüzgar .
"Yapacağından değil istemiyor."
"Hadi be Yağmur "dedi Sinan.
"Ya tamam girelim o zaman."
"Zaten sadece iki saat gireceğiz."
"O neden ?"dedim soran gözlerle .
Sanane dedi Rüzgar bana bakarak .
"Banane ben kimim ki?" dedim kolyemi tutarak .
Rüzgar beni kolumdan tutunca irkildim sen kimmisin artık gözünü aç Yağmur bak etrafında biz varız seni aramıza aldık artık bizimlesin .dedi sinirle Rüzgar kolumu hızlıca çektim , açıldığından değil ama sinirle tutması kötüydü.___
Bir sonraki bölüm yarın tetikte kalın sjsjsjsjsj
Sizi seviyoruum hoşçakalın 💫
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MESAFE
RomanceYağmur aslında sadece Fransa da yaşamını sürdüren herkes gibi yaşayıp giden mutlu bir aile kızıydı fakat o okula başlayıp yeni arkadaşlar edilene kadar Yağmur kendi hayatını ve anneyle babasının hayatını da tehlikeye atmıştı ama artık geri dönüşü yo...