*Bir tehlike sadece.*
"Otur abi sırası değil şimdi ." diye Rüzgar'ı teselli eden Ömer' e baktığımda gözleri nefret saçıyordu .
"Yağmo harbi ne yapıyorsun kızım sen? gelsene şuraya !" Sinan' ın sınırlı ses tonunu aldırış etmemiştim bile.
"Sessizlik Yağmur ne yapıyorsun ayağa kalk ve hemen özür dile!" diyordu Nehir hoca.
"Hayır!" dedim sesim ilk defa net , kararlı ve soğuktu .
"Ne demek hayır kızım ayağa kalk dedim sana duyuyor musun beni?" diyerek yeniledi. Sinirle ayağa kalktım en ön sırada ağızı açık olan şu şişesini gözüme kestirdim ve sinirle ayağıya kalktım hızlı adımlarla ilerleyip şişeyi kaptığım gibi hocanın başından aşağıya döktüm, kolumu Rüzgar'ın tutmasıyla kıpırdatamamıştım bile .
"Al sana özür , bana bak eğer bir daha bana kızım dersen bu sefer daha kötüsünü yaparım duydun mu beni?(!)"diye bağırdığım sırada kolumu Rüzgar'ın elinden kurtarıp dışarıya çıktığımda peşimden sadece Rüzgar geliyordu ve arkamdan bana sesleniyordu.
"Sana dur dedim."diyip bileğimi tuttuğunda canım acıyordu ama bir önemi yoktu.
"Ne var ya ? ne var ?" dedim bağırarak.
"Ne yaptığını sanıyorsun sen kendine gel artık ." diye bana bağırdığında ağlıyordum hüngür hüngür ağlıyordum.
"Anlamıyorsun beni ."
"Haklısın Yağmur seni anlamıyorum anlayamıyorum artık."
"Ne olduğunu bilmiyorsun sen ."
"Anlatta bileyim o zaman."
"Beni anlayamazsın. "
"Yağmur , Yağmur gir buradan eve git dinlen ve evden çıkma uyu tamam mı biz gelene kadar uyu dinlen biraz ."
"B-ben tek gidemem, ben tek gidemem."dedim başım ellerimin arasında .
"Tamam seni ben bırakacağım o halde ." dedi Rüzgar'ın arkasından Kıvanç.
"O biraz sıkar ben varken sana düşmez. " dedi elini sıkarak Rüzgar .
"Beni Kıvanç götürsün Rüzgar. " dedim sessizce.Rüzgar sinirle sırıtarak bana baktı bana ne diyorsun derscesine bakıyordu ama bir şey ifade etmezdi.
"HAYIR."dedi Rüzgar sinirle .
"Rüzg-"
"Hayır dedim sana yürü."diyip kolumu çekiştirdiğinde beni sınıfa sokmuştu hoca bana soran gözlerle bakıyordu.
"Çık dersimden. " dedi Nehir hoca bana haklıydı ama beni kovamazdı.
"Buna siz karar veremezsiniz , oda bu okulun öğrencisi şimdi siz dersinizi bizde sizi dinleyeceğiz ."diyip herşeyi yoluna sokmuştu Rüzgar benide zorla yanına oturtmuştu.Yaklaşık beş dakika sonra ben uyumuştum ve sonrasını hatırlamıyorum bile hemen ardından benim başımda bekleyen doktor Serhat'ın olduğunu anladım ve irkildim.
"B-ben neredeyim?"dedim şaşkınlıkla.
"Sakın ol Yağmur ben doktorun Serhat şimdi sana bir kaç soru soracağım."dedi sakince.Bir anlığına annemi görür gibi oldum .
"Anne ..."dedim Serhat'a bakarak.
"Yağmur." annemin sesiydi.
"Anne neden bıraktın beni?" dedim gözlerimi kapatıp açtığımda Serhat'ı gördüm" nerede annem ?"diye sordum.
"Yağmur halüsinasyon görüyorsun güzelim uyu dinlen ." dedi Serhat bana üzülerek .
"Hayır annem annem nerede?"diye sorduğumda bana bir iğne veriyordu 'anne' diye satılmadığımı hatırlıyorum sonrası yok.
XXXXXXXXXXXX
BAŞ BELASI adlı bir kitap yazdım canlarım okumak istiyenler için yaz demiştiniz okuyun lütfen profilime girip okuyabilirsiniz şimdilik hoşçakalıın💙
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MESAFE
RomanceYağmur aslında sadece Fransa da yaşamını sürdüren herkes gibi yaşayıp giden mutlu bir aile kızıydı fakat o okula başlayıp yeni arkadaşlar edilene kadar Yağmur kendi hayatını ve anneyle babasının hayatını da tehlikeye atmıştı ama artık geri dönüşü yo...
