17.Bölüm: Ne Eksik Ne Fazla !

32 7 0
                                    

"Ne bir kişi eksik ne bir kişi fazla ..."

Aklımda hâlâ o adam kulağımda da Rüzgar'ın sesi vardı ...
Yağmur Yağmur hadi yürü geldik diyordu bana telaşla bakarken .
"Hı tamam hadi gidelim." diyerek elimi kapıya attım kapıyı ittiriyordum fakat açılmıyordu sinirle" gerizekalı aptal beyinsiz kapı ."dedim nefretle ... Rüzgar bana şaşkınlıkla bakarak kapıyı bir hamlede açmıştı ona masumca baktım bişey anlamaması için ama anlamış gibi bakıyordu kekeleyerek.
"E-ee hadi gidelim." dedi .Teker teker arabadan indiğimizde şifrey girdiler kapıda ve benim için kapıyı tutan Ömer'e gülmeye çalıştım .Ben Rüzgar kendi evinin kapısının önünde bir şifre daha girdiğinde dayanacak gücüm kalmamıştı artık , Sinan elini omzuma attı ben kendimi sıkıyordum "hayır düşme sakın düşme (!)"diyordu beynim ama ben onu dinleyemezdim birden yere yığıldığımda Rüzgar ın ismimi haykırışlarını duyuyordum Sinan ın "abi ne oldu ne ?"diye bağrışlarını Ömer in adımı binlerce kez haykırışlarını duymadan önce Rüzgar ın bir cümlesi aklıma girmiştir.
"Kahretsin(!) hepsi benim suçum kahretsin kahretsin hadi onu arayın abi durmayın arayın gelsin hadi ." diye gereksizce konuşmalarını duymuştum .
Gözlerimi hafifçe araladığımda su ter içinde yataktan zıplamıştım bir kelimemle geldi başıma üşümüştü.
"Anne ..."
"Ne oldu Yağmur?" dedi benden daha da su ter içinde kalan Ömer .
Yağmur dedi Rüzgar telaşla
"Yağmur'um..." dedi Sinan bana bakarak.
"N-ne oldu ?"dedi Rüzgar sessizce .Arkadan "Açılın(!)" diyen ses ve sakallı yaklaşık yirmi yirmi beş yaşlarda üzerinde beyaz önlük olan bir adam gelip serumuma bakmıştı ne serum mu kolunda serum vardı cidden .
Yağmur merhaba güzel kızım .Onlara şaşkınlıkla bakıyordum Rüzgar bana bakarak kafasını onaylarca sallamıştı sonra Sinan'a baktım Sinan bana göz kırptığında rahatlamıştım birazda olsa sonra hemen Ömer e baktım gözlerini sıkıca sıktı onaylarca bende söze girdim .
"M-merhaba "dedim istemsizce.
"Ben psikiyatris doktorun Serhat Güler memnun oldum "dedi gülerek ardında canımın iiçlerine bakarak "Gençler bizi biraz yanlız bırakır mısınız acaba ?"dedi ardında o ...
Niye biz burada duracağız bir sorun mu var dedi sinirle Rüzgar .
"Lütfen Rüzgar (!)"dedim halsizce ...
"Abi hadi biz yan odaya gidelim Yağmur bir ihtiyacın olursa Sinaan de hemen buradayım canım kardeşiiim." dedi üzerine basarak Sinan .
"Tamam ."dedim onlara zorla gülerek.
Onlar sessizce odadan çıkarken Serhat söze girdi .
Evet Yağmur sana bir kaç soru soracağım "Anne ve Babanla alakalı "

İçimden haykırdım
Anne ...
Babam....
Ciğerim in köşeleri ....
Kendimi tutamayıp ağlamaya başladığımda Serhat bana üzülerek bakıyordu ...
"Ben onları çok seviyorum çok onlar ölmedi biliyorum biliyorum tamam mı bilmiyorum bana yalan söylüyorlar .(!)"dedim ve Serhat elinden iğne çıkarıp koluma bastırdığı da ağlıyordum bir kaç dakika sonra bilincini kaybettimi fark etmiştim.





************************************

Selaaammm uzun sürdü ama kavuştuk sonunda bir sonraki bölüme kadar hoşçakalın artık kısa olacak açıklama bölümüm hoşçakalınnnn canlarım 💫💫🌙
Bizim dörtlümüz kalbimizde canlaaar💖💫

MESAFEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin