"Gidelim lütfen."deyiverdim mide bulantımla .
"Nereye?"dedi tek kaşı havada Ömer.
"Rüzgar'ın kaldığı ceza evine ."
"Ama iznimiz varmıdır ki ?"dedi Ömer ciddiyetle .
"Lütfen , lütfen gidelim."bir anda çöp kovasına koşup kusmaya başladım.
"Yağmur. "Endişeli gelen Kıvanç'ın sesi arkamdan küfür savuran Sinan ve bakışları üzerimde gezinen Ömer beni korkutuyordu.
"Gelme Kıvnaç gelme , öğğ ." öğürüyordum resmen ve gelmelerini istemiyordum.
"İyi misin?"dedi Kıvanç saçlarımı tutarak.
"İyiyim sağol."dedim toparlanmaya çalışarak.
"İyi kardeşim iyi ."dedi elini Kıvanç'ın omzuna koyarak Ömer.
"Yengem iyi yengem çok iyi hatta yengem gayet iyi çünkü o benim yengem ya hani yengem benim yengem."Sinan çocukça davranıp yenge yenge diye misafirlikte annesini rezil eden çocuk tribi yapıyordu adeta ve hiç hoş değildi.
"Lütfen yapma Sinan."dedim an çekişirken .
"Gidelim yenge ."dedi Sinan beni kolumdan tutarak arabaya yöneldiğimizde arka kapıyı bana açınca direk oturma gereği duydum yol boyu susskunduk zaten yaşadıklarımız kolay değildi.
"Geldik."dedi Ömer önden dönük sesle. Arabadan indiğimiz gibi hızla içeri girdik ve dersimizi anlattık biraz zorlandık konuşmak için ama ikna ettik .
"Rüzgar."bir anda boynuna sarıldım sanki kaybettiğim ailemi bulmuş gibiydim.
"Yağmur."dedi ve bana kocaman sarıldı.
"Neden geldin ?"dedi bana endişeyle bakarak .
"Geldim çünkü ..."dedim ve yeniledim, "Sebebi yok geldim."dedim ve bir anda gardiyana döndüm .
"Dışarı çıkabilir miyiz?"
"Izniniz varmıydı?"dedi genç gardiyan.
"Var."diye başımı salladım.
"Elbette buyrun."dedi ve kapıyı açınca bahçeye çıktık.
"Gökyüzünü göremediğin her yer kötüdür."dedi yukarı bakarak Rüzgar. Ve o sırada Sinan söze girdi.
"Kurtulacaksın abi gene pubg oynayacağız."
"Yeneceğim seni bu sefer ama."dedi Ömer üzüntüyle , o sırada bir adam gözüme çarptı sinirle bize doğru gelen o korkunç adam beline attığı elini kaldırınca silah çıktı elinden Rüzgar'a tuttuğu silah bir anda önüne atladım onun için yaşıyordum ona zarar gelmesine dayanamazdım zaten ona bir şey olsa bende ölürdüm ne anlamı vardı ha o ha ben o yüzden zarar gören ben olmalıydım onun o güzel ruhu onla kalacaktı . Kocaman bir mermi saplandı kalbimin tam altına .
"Kusura bakma güzellik aslında sana değil bu mermi sevgiline saplanacaktı ama sana kısmetmiş ama üzülme babanın intikamını da almış oldum Yağmur Durmaz ha bu arada babanın selamı var Rüzgar Doğan..." kalbim , kalbimin en içinde bir sızı vardı gözlerimi kapamadan duyduğum bu ses en son ses ise;
"Dayan güzelim dayan sevgilim ölmeyeceksin izin vermeyeceğim."oldu bilincim gidip gelirken kafayı yemek üzereydim tam kendimi kaybederken beynime takılan o söz.
"Sen benim sevgilimsin dayanmak zorundasın bu sana ikinci söyleyişim beni bırakma lütfen yalvarırım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MESAFE
RomantizmYağmur aslında sadece Fransa da yaşamını sürdüren herkes gibi yaşayıp giden mutlu bir aile kızıydı fakat o okula başlayıp yeni arkadaşlar edilene kadar Yağmur kendi hayatını ve anneyle babasının hayatını da tehlikeye atmıştı ama artık geri dönüşü yo...
