MESAFE

40.Bölüm: Yeni Hayatın Başlangıcı

(Rüzgar'ın Anlatımıyla)

(1 Yıl Sonra 25 Kasım)

"Abi iyi misin sen?" Sinan'ın bana yönelttiği soru ile kendime gelince bir ona birde karşımdaki Ömer'e baktım.

"İyiyim."derin bir iç çekip ardından defterime geri döndüğüm sırada kapı vuruldu ve içeri okulumuza yeni atanan müdür girdi.

"Evet arkadaşlar biliyorsunuz ki okulumuz öğrencisi Yağmur Durmaz geçen sene hayatını kaybetti bugün ise ölüm yıl dönümü bu sebepten bugün onun için saygı töreni düzenlenecektir hepimizin katılmasını bekliyoruz iyi dersler teşekkürler."diyip aramızdan ayrılınca içime bir bıçak saplanmış gibi oldu .

"O kız kim?"dedi arkamdan yeni kayıt olan bir kız.

"Kız güzel miydi?"ikinci kez sorusuna arkamı dönmeden "Çok..."dedim içlenerek o ara arkamdan omzuma bir el dokundu arkama yavaş yavaş dönünce adının Hazel olduğunu bildiğim sarışın ama doğal olmayan kızla göz teması kurdum.

"Yağmur kim?"dedi bir anda şokla.

"Sevgilim."dedim sadece onun gözleri çok tanıdıktı tıpkı Yagmur'unki gibi büyük gözlere sahipti.

"Ama o kız öl-" elimle sırasına vurdum bir anda.

" Sakın o kelimeyi bitirme."dehşet saçıyordum adeta ama kimse ona yokmuş gibi davranamazdı ağzı beş karış açılınca sinirimin geçtiğini fark edip önüme döndüm o anda zil çaldığı gibi çantamı alıp kapıya yöneldim Sinan ve Ömer'de peşimden gelmiş olmalıydılar .

"Rüzgar."bu bir kız sesi, "Bir dakika durur musun?"arkama yavaşça dönünce onun Hazel olduğunu fark ettim ve durdum.

"Bunu sırama vurunca düşürdün."dedi ve bileğimi kendine çekti ve bilekliğimi bileğime taktı .

"Neyse ben gitsem iyi olacak ."dedi ve bir anda yanağıma ufak bir öpücük kondurup hızlıca uzaklaştı o sırada arkamdan gelen Sinan ve Ömer'e göz ucuyla baktım.

"Abi bak belki beni yanlış anlayacaksın ama bence Hazel'e bir şans ver derim bu onu çok fazla hak ediyor hem iyi bir kıza benziyor ha." dediği gibi yere baktım belkide gerçekten bir şansı hak ediyordur.

"Hayır Yağmur'a yapamam."dedim içime giren sızıyla.

"Oğlum biliyoruz bizde ama Yağmur bunu istemezdi yas tutmanı istemezdi anlıyormusun beni bak Hazel hem güzel hemde ... hemde belki kızacaksın ama Yağmur gibi bakıyor be abi onun gözleri hiç yabancı değil içimden çok küfür ettim bana öylr bakmaması için ama o gözler anlarsın işte abi öyle."Ömer haklıydı benziyordu çok .

"Bilmiyorum şimdi bunları konuşmak istemiyorum."dedim sessizce.

"Nereye?"dedi Ömer.

"Eve gideceğim."

"Dikat et."kafamı sallayıp aralarından ayrıldım. O törene gidersem kendime hakim olamaz içerdim bunu kendime yapmayacaktım. Taksiye atlayıp eve gittim .

"Benim bizim evimiz."dedim eve girince onun odasına girdim odası bile onun kokusuyla kaplıydı sarhoş olurken yatağına yattım ve zilin çalmasıyla kapıya zorla yöneldim sinirle açınca karşımdakinin Hazel olduğunu fark ettim.

"Selam , girebilir miyim?"diye bir gülümseme attı bana kafamı onaylarca sallayınca direk içeri girdi.

"Şey senle bir şey konuşmak istiyorum Yağmur hakkında sanada iyi gelir."bilmiyordum hiç birşey amacı neydi onuda bilmiyordum ama öğrenecektim.

"Nasılsın?"sesi tedirgince geliyordu.

"İyi."dedim kısa ve net.Koltukta oturuyorduk ona bakmıyordum bile yoksa gözlerine hapis olurdum.

"Bende iyi ."dedi bozulmuşça ve elini çeneme koyup ona bakmama sağladı gözleri çok güzel Yağmurumunkiler gibi rüzgar esince kokusu çarptı burnuma siktir kokusu sarhoş oluyordum bu Yağmur'un kokusu ah yeter bu kadar yeter bilincimi kaybediyordum .

"Kalk." dedim kolundan tutup sürüklüyordum onu adeta.

"Git buradan ."diyip bir anda suratına kapıyı kapattım. Sessizce oturma odasına geçtim .

"Kahretsin."diyip sehpanın üzerindeki herşeyi bir anda yere fırlattım gözlerimden istemsizce yaşlar almıştı ben onu morga götürmüştüm cansız ama mis kokulu bedenini ruhsuz bedenini götürmüştüm ama ruhu benimleydi biliyordum onsuz asla hiç bir şey olamazdı.