MESAFE

16.Bölüm : Bir Hiç Uğruna ...

*Ne oluyordu bilmiyordum ama yanımdaydın bu bana yeterdi ...*

"O ne ?"dedi Rüzgar şaşkınlıkla.
"Ne ki o ?"dedim bende en az onlar kadar şaşkındım.
"Ben bakıcam." dedi Rüzgar sinirle .Elini uzatıp kağıdı aldı fakat ona yetişemezdim boyu çok uzundu, elimi uzatıp almaya çalıştıkça o çekiyordu Rüzgar yutkunarak o kağıdın fotoğrafını çekti bense şok içinde ona bakıyordum .
Ne oluyor Rüzgar dedim bize şaşkınlıkla bakan Ömer ve Sinan'la birlikte .Rüzgar kağıdı okunamayacak şekilde yırtmıştı sonra yırttığı kağıtları cebine koymuştu bense  kucağımdaki ponçikle ona hüzünle bakıyorduk.
"Bu senin iyiliğin için Yağmur(!)" dedi .Konuşmadım sadece göz yaşlarım benim içimdekileri belirtti .
"Hadi hep beraber arabaya yeter bu kadar ağlamak Yağmur yapma ama.." dedi Ömer sessizce ...
Yaklaşık on beş dakikadır arabada yol alıyorduk ki durduk bir süre sonra .
Hep birlikte arabadan indik ve benim artık kalacağım yeni evime geldik elimde çantam gözümden damlayan bir damla göz yaşım kucağımda bana şevkatle bakan güzel minik ponçik kedim ve beni bekleyen üç kalbi büyük canımın köşeleri ...
"Hazır mısın ?"diye mırıldandı Rüzgar sadece ona sessizce baktım cevap bile vermedim kulağıma fısıltısı geldi .
"Burada kalmak zorunda değilsin biliyorsun değil mi ?" dedi sessizce
"Hadi gidelim..." dedim ama beynim bana gitme kal onlarla diyordu ... Bu cevabımla birlikte üçüde arabadan inip kapının önünde yerini aldı ama ben hâlâ arabadaydım ayaklarım yürümüyordu çünkü dilim konuşmuyordu ponçik kımıldamıyordu ... Hayat durmuştu bir hiç uğruna yaşıyordum burada adeta tam arabadan indiğimde benim karşımda bir adam belirdi , Sina Ömer ve Rüzgar arkası dönük olduğu için beni görmemişlerdi ama ben o adamı görüyordum gözündeki siyah gözlük uzun paltosu kahverengi atkısıyla suratını gizlemiş elleriyle ağzını kapatıp kulağıma doğru fısıldıyordu .
Görmek istiyorsan gerçeği etrafına bak ...
Çok uzaklara bakma hemen yanına ...
O olamaz deme o senin ateşin ..
O seni yakan tek odun yanan tek ateş.
O yaptı ,o yaptı , o yaptı...
Ama hiç bir şey hatırlamıyor .
Şimdi masum rolü oynuyor ama bunu gizleyemiycek prenses ...
Ben senin hayatının içerisindeyim ...
Belkide onlar senin için yanlış seçimdir belkide yanlış tercih prenses..
Belkide sen de herşeyi biliyorsun (!)
Ama neden gizliyorsun yada hatırlamıyorsun ? ....
Unutma prenses sen asla gerçeği göremezsin göreceğin zaman çok geç olacak her şey için ...

Ellerini ağzımdan çektip ve koşması ve uzaklaşması bir oldu .
İç sesim
Hayır , hayır hayır hayır hayır hayır o yapmadı hayır o hasta değil hayır ben de hiç bir şeyi unutmuyorum hayır hayır kahretsin lan hayır haayıır ... ama ne olabilirdi ki ne o hasta değildi o yapmamıştı onlar bizim aramıza engel koyamazlardı olamazdı...Yanımda beliren kucağımdan inen hafiflik benim göz yaşlarımı silmem bana telaşla bakan Sinan Ömer ve Rüzgar a bakmam bir oldu .
"Ne oldu kızım sana böyle?"
"Hiç hiç birşey." dedim Sinan ama inanmamıştı , araya Ömer girdi
"Hadi o zaman gidelim." dedi telaşla atıldım .
"Hayır (!)" dedim ağlayarak .Rüzgar bana bakarak konuşmaya başladı.
Yağmur eğer istersen benim kendime ait bir evim var hem okulada yakın ne dersin ? dedi üzüntüyle Rüzgar .
"T-tamam gidelim lütfen (!)"dedim hıçkırarak . Sinan kapıyı açıp beni içeri otuttrurken kucağıma zıplayan Ponciğe baktım gözleri konuşabilse bana
Kendine gel sen böyle bir insan değilsin sen kolay kolay yıkılamassın ... derdi  adeta .
Rüzgar önde arabayı sürerken arabanın camına damlayan yağmur sesleriyle uzaklara gittim.

9 SENE ÖNCE
(Yazarın Anlatımıyla)

Yağmur her zaman ki gibi çimenlerin üzerinde çıplak ayakla koşturuyordu üzerinde kırmızı elbisesi elinde her zamanki oyuncağı ve güneşle yarışan saçlarıyla bir o yana bir bu yana koşuşturuyordu babası ona öyle bir bakıyordu ki telaşlı korku ve bir o kadarda mutlulukla ama düşmesinden korkuyordu .
Yağmur yavaş kızım diyiverdi babası düşüp bir yerini kanatacaksın ama dedi telaşla .
Olsun baba ben kırmızıyı çok seviyorum hep kırmızı olsa  keşke demişti ... Yağmur güçlü bir kızdı düşerdi ondan çok annesiyle babası üzülürdü Yağmur düşüncede gülüncede  ağlayıncada Yağmur asla PES ETMEZDİ ..

YAĞMUR ' UN ANLATIMIYLA

"Geldik." önden gelen Rüzgar ın sesi benim irkilmem ve üçünün bana bakması.

______________________________________

Linki okumadan gecmezseniz size
suprizim var .

Çok istiyorsunuz ikinci bir kitap ona başlıyorum şimdi adını hemen belirleyecek ve yazacağım tetikte kalın canlaaar💫
EVEET belirlediiiğm MAVİNİN TONU olacak profilimde bulabilirsiniz.