"Sencede ona fazla sert davranmıyor musun?" dedi Sinan. Ona cevap verecekte değildim.
"Konumuz şuanlık bu değil. "dedi Rüzgar ileriye bakarak.
"Eee şimdi ne yapacağız."dedim ciddiyetle.
"Şimdi herkes evlerine dağılacak ."dedi hüzünlü bir sesle.
"Ya hadi gelin bize gidelim hepimiz karakolda perişan olduk." dedi Ömer dağınık saçlarıyla.
"Hayır siz gidecekseniz gidin biz eve gideceğiz ." dedi Rüzgar kararlılıkla hemen kafamı Ömere çevirdim bana yorgunluğu ile göz kırptı ardından vedalaştık biz bir taksiye atlamıştık.
"İyi misin ?"dedim acı içinde iyi olması için yalvarır gözlerle bakarak.
"Ruhum beni terk etmişken ben mutlu olamam bunu ruhsuz kendime yapamam." dedi gözleri gözlerimdeyken.
"Senin tertemiz bir ruhun var o hiç yok olmadı ki." dedim gözlerim dolarken .
"Ben hep yanlızdım Yağmur ben hep annemi bekledim bir gün daha beş altı yaşlarında falandım gök gürlemişti çok korkmuştum hemen annemin yatağına koşmuştum kokusu burnumda kolları bedenimde nefesi alnımda o güzel ela gözleri gözlerimde bana dedi ki büyük ve korkusuz adamlar korkularından kaçmazlar sende büyük ve korkusuz bir adamsın oğlum dedi bana ama bak ben kaçıyorum." dedi gözünden bir damla yaş düşerken.
"Annen senin," dedim ve sesimi kıstım," hapise girmeni istemezdi."
"Ben katil oldum Yağmur ."dedi sessizce.
"Sen katil olmadın daha hastanede lütfen kendini suçlama." dedim gözlerine bakarak.
"Geldik ."dedi şoför. Parayı uzatıp arabadan indiğimizde kapıda eve bakakaldık.
"Girecek miyiz?"dedim titreyen sesimle.
"Evet, bana bu evi o almıştı babam yani O
Erol ."
"O zaman burada kalmayacağız gel ."dedim ve hemen taksi çevirdim.Yol boyu sustuk . Parayı verip benim evimin önünde durduk.
"Yağmur ..."dedi sadece başka bişey çıkmadı ağzından.
"Rüzgar kıyafetlerimizi yarın alırız bugün burada kalacağız, o ev sana bela olacak belli burada kalalım sorun olmaz."dedim sessizce.
"Ne?"dedim bağırarak bir anlığına.
"Nasıl ne ?"dedi şaşkınlıkla.
"Kabul ediyorsun itiraz etmeden ."
"Kabul etmeyeyim mi?"dedi acı içinde.
"Et tabii."dedim şaşkınlık ve kapıyı açtım bir an garip geldi bana kapıda kaldık ve ardından kapattım kapıyı ve kilitledim kapıyı.
"Bu evde sana bela olacak."
"Olmayacak burası daha güvende ."dedim acı içinde.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MESAFE
Lãng mạnYağmur aslında sadece Fransa da yaşamını sürdüren herkes gibi yaşayıp giden mutlu bir aile kızıydı fakat o okula başlayıp yeni arkadaşlar edilene kadar Yağmur kendi hayatını ve anneyle babasının hayatını da tehlikeye atmıştı ama artık geri dönüşü yo...
