CESUR/çürük koza(+18)

38. BÖLÜM "KÜÇÜK KİM?"

KİTABIMI SEVDİYSENİZ ARKADAŞLARINIZA ÖNERİR MİSİNİZ.

Lütfen oy vermeyi yorum yapmayı unutmayın.

🍂
Üçüncü kare. Sen ben, yaralı ruhlarımızdan yüreğimize akan acı ve yakınlığının tesellisi.
Söyle bana sevgili; kalbindeki sızıyı gidermenin bir yolu yokmu?
Cesur Cerrahoğlu.
❄️

38. BÖLÜM "KÜÇÜK KİM?"

İnsan sevdiğini kırınca gönlünü alamayınca asla yapmayacağım dediği şeylere yelteniyordu ve doğrucağı sonucu düşünmüyor hiç, ki öyle olmasa Cesur bu kadar ileri gitmezdi.

Beni arzulamadığını biliyordum.

Kırılmadım ve aksini yaparsa daha çok üzülürüm.

Berbat bir ruh halinde sarhoşken onun dudaklarına dokunmuştum, aldığım alkol işimi kolaylaştırmış bana cesaret vermişti ama şu an ayıktım ve kalbim hızlı atmaktan göğsümden fırlayacak gibiydi.

"Dur!" dedim, elimi Cesur'un ağzına bastırdım, sesimi duymak hoşuna gitti, avucuma gülümsedi. "Ne yapıyorsun?"

Tek kaşı kalktı. "Sence?"

"Seninle bu geç saatte oyun oynayacak havada değilim, yorgunum."

"Oyun oynadığımı kim söyledi?"

Bana bunu yapmaya hakkı yok, biraz önce... Cesur'un gülümsemesi avucumda genişledi, ona beslediğim duygulardan haberdardı, kalbime karşı kullandı, atışlarımın yegane sebebiydi, göğsümde atan sesi duydu ve istediğini de aldı. Gözleri gözlerime sıcacık bakmasaydı ona kızardım.

"Uzaklaş." Suratını ittim kendimden uzaklaştıramadım. "Ne inatçı adamsın."

"Söyleyenede bakın, ağzından cımbızla bile laf alamadım Nisa Hanım."

"Konuşmak neyi değiştirir ki."

"Çoğu şeyi." Hiç sanmıyorum. "Öncelikle insanı rahatlatır." Bende aynı etkiyi yaratmıyordu.

"Cesur lütfen..." Elimdeki baskı hafifledi ama geri çekilmedi, gözlerime bakarken avucumu öptü.

"Yanındayken beni görmezden gelme." diye fısıldadı, ruh hali değişti ve bakışlarına keder çöktü.

"Yalnızlık bana iyi gelen tek şey."

"İzin ver yalnızlığın ben olayım inci çiçeği."

Yapamam, üzüntüm bende kalsın, beni kemirsin onun kapanmayan çok yarası var zaten.

Avucuma bir öpücük daha bahşetti.

"Sessiz olmana dayanamıyorum."

"Elimde değil daha kaç kez söylemem gerek."

"Çabala, beni kalbine kabul ettir ki yokluğumda bile yalnızlık senden faydalanmasın benim sendeki varlığım her şeyin ötesinde olsun."

"Bu çok tehlikeli." Ağzımdan kaçırdığım kelimeler onu bana daha çok yaklaştırdı, biraz daha eğildi yüzüme, elim aramızdaki kısacık mesafeyi koruyamadı soluğu aralık parmaklarımın arasından dudaklarıma ulaşınca yutkundum, korkudan ve beni öldürmeye çalışan heyecandan dolayı "Denerim." dedim, senin için, kendim için en çokta bizim için.

Cesur'un bedeni gevşedi, nefesini rahatça verdi, geri çekilmesini bekledim yapmadı. "Gözlerini kapat." Kaşlarımı kaldırıp onu reddettim. "Derdimin ne olduğunu biliyorsun." Bakışları gözlerimden dudaklarıma uğradı yine. "İlgini çekmek için yaptım, daha doğrusu beni mecbur bıraktın, inan bana bu konuda seni asla zorlamam ölmeyi yeğlerim."