Hoofdstuk 2 🌕

96 10 0
                                    

Op de man zijn gezicht kwam een glimlach als ze haar ziet vertrekken. 'Eindelijk heb ik je gevonden.'

Ze komt bij haar werk aan en begroet haar collega's. 'Goedemorgen iedereen.'zegt ze en haar collega's zegen hetzelfde. Ze gaat al gauw aan het werk dat ze vandaag af moet hebben. Maar ze wordt dan door haar baas zijn secretaresse opgeroepen. Ze gaat naar zijn bureau en klopt eerst op de deur. 'Kom binnen.'zegt hij en ze gaat naar binnen. Ze gaat naar binnen en komt dan oog in oog te staan met haar baas. Hij zit aan zijn bureau en heeft zijn hoofd naar zijn computer. 'Ga zitten, Y/f/n.'zegt hij en Y/n gaat naar de stoel voor zijn bureau zitten. Hij keert zijn hoofd dan naar haar en is op punt te praten. 'Zeg mij is Y/F/N waarom werk je hier eigenlijk?' 'Omdat het leuk is door de collega's en omdat ik het graag doe.' 'Kan je Privé en werk van elkaar scheiden?' 'Ja, waarom?'zegt ze verward en hij staat dan op en gaat richting Y/n aan de andere kant van het bureau. Hij gaat dan wat water pakken voor Y/n. Hij zit dan op zijn bureau en kijkt diep in haar ogen. 'Ik hou van je Y/n en heb deze gevoelens vanaf je hier kwam werken.'zegt hij en Y/N verschiet en verslikt zich. 'Wat hebt u gezegd?' 'Dat ik van je hou. Ik snap wel dat het moeilijk is voor je, maar ik heb het er moeilijk mee om jou te vergeten. Ik kan niet leven zonder je, ik denk elke dag aan jou en kan je niet uit mijn hoofd krijgen.' 'Dan zal ik je moeten leren zonder mij te leven.....' 'Door ontslag te nemen.'voegt ze erbij toe en staat recht van de stoel. Maar wordt tegengehouden door haar baas. 'Dat kun je niet doen.' 'Ik heb het allang gedaan. Ik heb het de voorbije dagen gemerkt dat je zo doet en heb geen zin om dat elke dag te zien en te beleven. Ik heb het bewijs al laten tekenen door je. Dus ben ik normaal al ontslagen.' 'Hoe? Ik heb geen bewijs getekend.' 'Oh weet je het dan niet dat je een formulier moest handtekenen van mij voor dit bedrijf?'zegt ze, hij kijkt verslagen uit en laat haar arm los. 'Dan zal ik nu maar gaan.'zegt ze en verlaat zijn bureau met een gelukkig gevoel, als ze haar omdraait zie ze haar collega's bezorgd kijken en daarna een glimlachen op hun gezichten te krijgen. 'We zullen je missen, maar we hopen dat je gelukkig zult zijn.' 'Natuurlijk zal ik gelukkig zijn, maar zal jullie zo hard missen.'zegt ze en knuffelt iedere collega voor ze vertrekt naar huis. Maar wordt nog gebeld door haar beste vriendin. 'Y/N kan je alsjeblieft komen als je het niet druk hebt.' 'Tuurlijk heb ik niet druk, ik zal komen.'zegt Y/n en legt dan af om naar haar beste vriendin (Mary) te gaan. Ze wandelt er naartoe en pakt de bus, maar als ze wil betalen gaat het niet en ziet ze dan iemand anders het betalen. 'Ik zal wel voor haar betalen.' 'Oh dat hoeft niet hoor.' 'Het lijkt van wel.' 'Kunnen jullie twee misschien gaan zitten, er moeten nog mensen in de bus kunnen.'klaagt de buschauffeur en de twee gaan snel een plaats zoeken in de bus.

XxxxxAmberL

The Blood Moon (Dutch)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu