The Blood Moon (Dutch)

Hoofdstuk 4 🌕

'Heb je niks beter te doen dan vrouw te irriteren?'zegt een stem sarcastisch.

(Y/n)

Ik neem grote happen lucht en probeert te kijken wie het is. 'Bemoei je met je eigen zaken, jongeman. Je hebt hier niks te zoeken.' Zegt de man en de andere man balt zijn vuisten. 'Weet je zeker dat je dit wilt beginnen?....Malvo.'zegt degene aan het begin van het steegje en grijnst. Hij doet zijn kap een beetje omhoog en er komen 4 andere mannen van de daken naar beneden en twee vanachter het steegje. De man wordt dan minder stoer en kijkt rond.  Hij kijkt terug naar de man van de ingang van het steegje. 'Dacht je nu echt dat ik dom ben om hun niet mee te brengen.'zegt hij en de man laat me op de grond vallen. Na een seconde tillen twee mannen mij me op en helpen me op. Malvo knipt dan in zijn vingers en er komen nog mannen tevoorschijnt achter de man bij de ingang. 'Kom mee, we gaan je in veiligheid brengen.'zegt 1 van de twee en ik knik. Maar als ik wil wandelen val ik neer en kijk ik naar mijn benen. Achter mij begint er dan van alles te gebeuren: mensen die tegen de muur knallen, in de lucht vliegen doordat ze geduwd worden en vuisten op elkaars lichamen belanden. Mijn gedachten worden verstoort doordat iemand van de twee mij optilt. Maar wat me van mijn gedachten houd is de kleur van hun ogen, het is niet meer donker maar meer bloedrood. Dus dat betekend dat ze vampieren zijn......oh wacht vampieren?! Het zijn vampieren!!! Als ze mij neerzetten aan de hoek van het steegje, zag ik het duidelijker en kruip een beetje verder van hun weg. 'Wees maar niet bang, we zijn aan de goede kant. We komen zo terug, oke?'zegt de grootste van de twee en ik kan dan alleen maar knikken. Als ze weg zijn denk ik verder na en kijk terwijl naar mijn been en de vrouw aan de andere kant die op de grond ligt. Maar als ik net wil terug kijken naar mijn been zie ik de vrouw opstaan en haar hoofd richting mij draaien. Ik kijk naar haar ogen en zie de bloedrode ogen weer. Ze komt terwijl dichter naar mij toe en Ik raak in paniek. Ik roep zo hard als ik kan voor hulp. 'Laat me met rust!!!'roep ik hard met tranen in mijn ogen en vrees voor mijn leven. Maar als de vrouw me net wilt aanvallen, springt er iemand vanuit het niets op haar en draait haar nek om. Ik kijk vol schrik ernaar en voel een beetje opgelucht erover.  De man kijkt mij aan en kijkt dan naar mijn been. Hij doet zijn masker op en rent de steeg uit, naar ik weet niet naar waar. Ik kijk ondertussen om het hoekje naar het gevecht en zie dat er nog mensen zijn bijgekomen die tegen de 6 vechten.

Een minuut later zie ik de man weer en zie dat hij een rode doos mee heeft. 'Hier doe dit open en verzorg jezelf, doe het snel voor je nog erger in gevaar bent.'zegt hij en gaat naar de rest toe. Snel doe ik de doos open en zie veel verband, ik pak er 1 uit en een pleister om het op de wonde te doen en doe er vervolgens het verband erover. Ik doe de verbanddoos terug dicht en gluur weer vanachter het hoekje vandaan.

XxxxxAmberL