The Blood Moon (Dutch)

Hoofdstuk 58 🌕

'Is er een manier om hem terug te halen?' 'Ja.' zegt ze.

'Hoe?' vraag ik aan haar alsof mijn leven ervan af hangt. 'Zie je die portaal daar?' zegt ze en wijst er naar toe. Ik sta op en ben op punt om ernaar toe te gaan, maar ik kan niet gaan zonder afscheid te nemen. 'Ik beloof dat V weer levend zal worden, als ik terugkeer.' 'Je vergeet iets, je kan niet terug hier heen. Je moet daar dan leven en je leven opnieuw opstarten.' zegt de vrouw. 'Maar ik wil niet iedereen van julie kwijt zijn.' zeg ik en kijk naar iedereen. Ik wandel naar hun en knuffel hen als mijn eigen familie. 'Dank jullie allemaal om mij te helpen en mijn familie te zijn, wanneer mijn echte familie er niet direct was om me te leiden. Ik heb veel van jullie geleerd en kan jullie niet genoeg bedanken.' zeg ik als ik iedereen heb gehad. Ik wandel dan rustig naar de portaal en zwaai naar iedereen voor ik een diepe zucht neem en erdoor stap.

Einde Y/n POV

Einde

Grapje, want anders zou het zielig aflopen en ik hou niet zo van slechte einde's

Y/n doet haar ogen open en het licht komt haar kamer in. De geur van verse omeletten en spek komt haar neus door en ze zet zichzelf recht. "Was dat allemaal maar een droom?" denkt zee bij haarzelf als ze haar benen naast haar bed hangt. Ze doet haar voeten in de pantoffel dat naast het bed staan en kijkt rond. Het is haar eigen kamer, maar de sfeer is anders in het huis dan dat ze gewoon is. Y/n ziet dezelfde plant die haar genezen heeft in wat ze beleeft heeft. Ze denkt weer aan de woorden die haar grootmoeder/voorspeller heeft gezegt en pakt kleren (zwarte jeans, rode blous dat vanachter langer  is en van voor iets korter.). Ze doet rode oorbellen aan en doet haar rode lange haren in een dot. Y/n gaat dan naar beneden en volgt de geur dat naar de keuken leidt. Wanneer ze bij de deuropening staat, lopen haar tranen van haar zachte wangen. Wat ze ziet is haar grootmoeder aan tafel en haar moeder die aan het koken is. Ze wacht geen seconde langer en gaat naar haar toe. Ze omhelst haar vanachter en haar moeder verschiet even. 'Y/n, wil je geen ontbijt?' 'Jawel, maar ik wil liever bij jou zijn.' zegt ze en haar moeder legt een hand op haar armen.
'Kom eet wat en je dat klaar bent om te gaan werken, je wilt de bus niet missen.' zegt haar moeder en legt een bord met omelet, spek voor haar. 'Werken?' 'Ja, er is een nieuwe baas die je terug heeft aangenomen, weet je dat nog?' 'Nee niet echt, maar ik ga mijn best doen.' zegt Y/n en geniet van haar ontbijt.

Ze gaat vlug haar tas in haar kamer halen en doet haar zwart/rode hakken en haar jasje aan bij de voordeur. 'Y/n moet ik voor de zekerheid de route doorsturen?' zegt haar mama nog en ze zegt; 'Ja, is goed.'
Ze vertrekt en stopt bij een bushalte. Y/n pakt de bus dat niet zo lang is gearriveerd en betaalt. Ze kijkt op haar gsm en ziet de route die haar moeder heeft gestuurd en herkent het al meteen.

XxxxxAmberL