First Freedom || MYG

Bölüm 20 | Neden?

crazykorea işbirliğiyle yazılmış SpacemanRabbit ortak kitabıdır

✔Keyifli okumalar✔

"Aç ağzını!"
Ağzını açıp çorbayı içti.

"Ne çekilmez adamsın ya!"
İlle de benim yedirmemi istemişti.Elleri tutmuyordu sanki.Neden ısrar ediyordu?

Hayır hasta diye de bir şey diyemiyordum.Adamın yüzü gözü yara içindeydi.

Tekrar ağzını açıp yemeği yedi.Zaten uykum vardı.Sabah ki beş saatlik uyku ile duruyordum.

Tabağın tamamını bitirdiğinde tepsiyi aldım ve masaya koyup sandalyeden kalktım.Kendimi koltuğa bırakıp rahat bir pozisyon aldıktan sonra gözlerimi kapattım ve uyumak için hazırlandım.

Koltuk küçüktü ve cidden sertti.Rahatsız ediciydi.Ayrıca üşüyordum da.Bacaklarımı kendime çektim ve olabildiğince kendime sarıldım.

Yapacak bir şey yoktu.Uykum vardı ve başka çözüm yoktu şu anlık.

"Hana?"

Adımı seslenmesiyle sessizce oflayıf umursamazlıktan geldim.Gözlerimi de açmadan uyamaya çalıştım.Yine boş yapacaktı ve ben uyuyamayacaktım.

"Hana!"

Oflayıp gözlerimi açtım ve dişlerimin arasından konuştum.

"Ne var be?!
"Gel buraya"Yatakta yanını gösterdiğinde kaşlarımı çattım.Ne demeye çalışıyordu?

Gelip oraya yatacağımı falan mı düşünüyordu?

"Aynen öyle düşünüyordum.Orası rahatsız görünüyor gel hadi!"

Ne yani?Orada yatacağımı düşünmesi bitmişti de şimdi aklımı mı okuyordu?Ne kadar değişik bir adamdı ya.Akıl sağlığının yerinde olup olmamaması beni tereddüte sokuyordu.

"Hayır aklını okumuyordum sadece tahmin ediyordum.Bu da bir tahmindi.Şimdi gel yanıma."

"Hah!Saçmalama Yoongi!"

Gözlerini devirdi ve pikeyi kaldırıp yanındaki boş kısmı işaret etti.Hala saçmalıyordu.

"Bak kaldırma beni!Gel hadi!"

Başımı sallayıp onu reddettim.Delirmişti cidden!Küçücük yatakda beraber yatarsak birbirimize girerdik.

Yani büyük olsa yatardın yanında?

Ah!Hayır saçmalama!Onu demeye çalışmıyorum.

Hem adamın dikişleri,yaraları vardı.Yok açılır falan onunla uğraşamazdım.

Omuz silkip pikeyi üzerinden çekti ve yavaşça kalkmaya çalıştı.Kalkarken yüzünü buruşturması ve yaraları yüzünden hafifçe inlediğinde hızla yerimden kalktım. Aynı hızla yanına yaklaşıp onu durdurdum.

"Amacın ne senin?Dikişlerini mi açmaya çalışıyorsun?"

Başını kaldırıp omuz silkti.

"Sana gel demiştim."

Omuzlarından tutup onu ittirdim ve yatağa yatmasını sağladım.
"Tamam geliyorum."
El mahkûmu kabul ettikten sonra yatağın etrafından dolaşıp boş olan kısma ilerledim ve yatağa yattım.

Pikeyi üzerime örttü.Yanına yattığım an sanki sıcak hava dalgası geliyormuş gibi ısınmıştım.O kadar sıcaktı ki...

Aramıza boşluk bırakarak yatmaya çalışmıştım ama tek kişilik yatakta ne kadar olduysa o kadardı.

Bir anda elini belime attı ve beni kendine çekip boş bırakmaya çalıştığım arayı kapattı.Şaşkınlıktan kafamı kaldırıp tam kızacağım anda dudaklarımın hemen önünde ki dudaklarıyla duraksamıştım.Anında nefesimi tuttum.

Beni nasıl kendine çekmişti ki?Çok yiyordum ben

Şaşırmam gereken şey bu muydu gerçekten?!

Ama şu an şaşırmayı bırakın nefes bile alamıyordum.

Sahi nereden alınıyordu nefes?Nasıl yapıyorduk o işi?

Kalbimin sesini duyuyordum.O kadar hızlı atıyordu ki...

O da duyuyor muydu acaba?

Bana biraz daha yaklaşıp dudaklarını hafifçe dudaklarıma değdirdi ama öpmedi.Sadece küçük bir temas vardı aramızda.

"Neden?"

Söylediği kelime bu olmuştu."Neden?"Ama neden 'neden'dediğini anlayamamıştım.

Konuşurken dudakları dudaklarıma değiyordu ve benim algılarım anlamadığım bir şekilde kapanmış durumdaydı.

"Ne neden?"

Fısıldayarak anca çıkan sesimle sorduğum soruya gözlerim kapanmıştı.

"Saçma bir şekilde bir şeyler var ama neden olduğunu bilmiyorum."

Geri çekilip dudaklarımızdaki teması kesti ve gözlerime baktı.Gözlerimi açıp ben de gözlerine baktım.

Aramızdaki mesafe hala çok azdı ve dudakları dikkatimi çekiyordu.Dudalarına bakmamak için zor duruyordum.Hele ki şu an gözlerime bakan bedeni atlayıp dudaklarına bakamazdım.

Ama o gözlerini gözlerimden çekip rahatlıkla dudaklarıma baktı.Bu sefer ben de durmadan bakışlarımı dudaklarına sabitledim.

Lanet olsun!Bu halimiz neydi?Ne yapıyorduk biz Tanrı aşkına!

Kendimi durdurmak cidden zor olmuştu artık.O da öyle düşünüyor olmalıydı.Veya düşününmüyordu bilmiyorum.Ikimiz de aynı anda birbirimize yaklaşıp dudaklarımızı birleştirdik.

Bunu yaptığıma inanamıyordum!

Cidden inanamıyordum!

Dudaklarını hareket ettirdiğinde ona karşılık vermeye çalışmama da inanamıyordum!

Dudaklarımı aralayıp ona yol açtığımda alt dudağımı dudaklarının arasına aldı ve öpmeye başladı.

Kalbimin nesi vardı anlamıyordum?Amacı göğüs kafesimden fırlayıp onun kucağına düşmek falan mıydı?O kadar hızlıydı ki amacı bu olsa gerekti.

Elim hangi ara omzuna çıkmıştı bilmiyordum ama üzerindeki kumaşı sıkıp elimi yumruk yaptım.Onunda belimdeki eli sıkılaşmıştı.

Ne kadar sürdü bilmiyordum.Belki dakikalarca veya saniyeler...ama sonu geldiğinde yavaşça dudaklarını çekti.

Ateşim çıkmıştı sanki.Az önce üşüyordum şimdi de çok sıcaktı.

Gözlerimi de açamıyordum.Onunkiler açık mıydı acaba?

Dudaklarımda tekrar hissettiğim baskı ile yine heyecanlanmıştım.Kısa sürmüştü bu sefer.Ardından bir kere daha,sonra bir daha...

Hayatımda böyle saçma bir şey görmemiştim.Ne görmüştüm ne yaşamıştım.

Pes yani(!)

Kafasını kaldırıp beni iyice kendise çekti.Eli belimden sırtıma çıktığında sarıldığını anlamıştım.Yüzüm boynuna denk geliyordu ve ben artık mayışmanın eşiğindeydim.

"Şimdi uyuyabilirsin."

Evet.Şimdi uyuyabilirdim...

👉Size bir şey diyeyim mi?Bu daha hiçbir şey.

👉Birsürü bölüm hazırda var ve olaylar olaylar yani...🙊🙉🙈

👉Bu kitabın ilgisi çok hoşumuza gidiyor.Ikimiz de okuma arttıkça çıldırıyoruz.

👉Sınavlar başlayacağı için hazırdaki bölümleri arttırmaya çalışıyoruz.Sınav haftası aksaklık olmasın diye.

👉Neyse yorumlarınızı eksik etmeyin okumak cidden çok eğlenceli