kubesnimer işbirliği ile hazırlanan ortak bir kitaptır
SpacemanRabbit gururla sunar...
MYG: Yha!
PHN:✔✔
MYG: Görüldüden önce bir selam faslı geçirmemiz gerekmiyor muydu?
PHN : ✔✔
MYG : Kes şunu. Ve ciddiyim!
PHN :✔✔
MYG: Pekala Samara Hanım! Kaybeden sen olursun.
PHN: Samara?
MYG: Ah senin yazma becerin var mıymış? Ben sabaha kadar görüldü yerim diye düşünüyordum!
PHN : Ne istiyorsun ve Samara derken? Yoksa...
MYG : Tişörtümü!
Ve aynaya bakmanı öneririm.
Ve evet ben dün kahvelediğin kişiyim!
PHN:✔✔
MYG:Tanrım!Görüldü mü attın?Ciddi misin?!
PHN : ✔ ✔
~~~
Lanet olsun!
İki gündür deli gibi zihnimi meşgul eden Samara hanım şimdi iki cümle yazmaya tenezzül bile etmiyor.
Bu nasıl saçmalıktır böyle. Bana ilk mesaj atan ve sülük gibi yapışan o değilmiş gibi davranması ne kadar normal acaba.
Ah çıldıracağım şimdi o olacak.
Daha fazla oturup da lacivert gözlü Samara'yı düşünmemek için bahçeye annemin yanına çıktım.
Soğuktan tombul yanakları al al olmuştu yine. 10 senedir yaptığı gibi stres atmak için yaz kış demeden bahçe ile uğraşırdı. Şimdi de yaptığı gibi.
Arkadan yanına yaklaşıp kollarımı hızla karnında bağlayarak onu havaya kaldırdım.
"Yhaa! Yoongi-aa bırak beni oğlum. Bak şimdi bir yerimize birşey olacak."
Onu dinlemeden döndürmeye devam ediyordum. Bahçe ile uğraştığına göre kafasını kurcalayan ve canını sıkan birşeyler vardı. Biraz da olsa uzaklaşması için elimden geleni yapar,gerekirse ömür boyu onu sırtımda taşırdım.
" Yoksa siz oğlunuza güvenmiyor musunuz aghashi!*"
*aghashi(agaşi diye okunur): genç bayan anlamına geliyor. Normalde anneleri yaşında birine hitap ederlerse 'ahjumma' derler. Yoongi azcık annesiyle flörtleşiyor gibi:).
"Eğer güven beni yere tek parça indirmeye bağlıysa sanırım hayır diyeceğim"
Şaka olduğunu bilsem de yapmacık bir sinirle annemi bıraktım. Hızla yanağını öperek arkamdan onu kıkırdar halde bırakıp içeri girdim. Yapmam gereken işler vardı. Ve bunların en başında ise Bay Park'ı ziyaret etmek geliyordu.
10 yıl. Koskoca 10 yılın yükü hala omuzlarımda ve ağrısı hala kalbimdeydi. O kadar aptalca sebepler yüzünden yaptığım şeyler insanların hayatlarıyla sonuçlanmıştı. Ne kadar pişman olsam da şimdiye kadar yaşadığım herşeyin sorumlusu olmam ve acı çekmem yine de vicdanımı rahatlatmıyordu.
Ben göz göre göre bir aileyi mahvetmiştim. Bir babayı karısı ve kızından ayırmıştım.
Lanet olsun Min Yoongi sana. Lanet olsun!
Sakinleşmek için çıktığım bahçeye daha bir sinirli olarak çıkıp evden ayrılmıştım. Evde kalıp düşündükçe kafayı yiyecek gibi oluyordum. Gidip kendimi sakinleştirmem lazımdı ve buda ancak tek bir yerle olurdu.
Müziğin bulunduğu tek yer...
Jimin'in Bar'ı....
✴✴Artık bölümleri daha hızlı atacağız.Hazırda bölümler var ama yazıp yayınlıyoruz.
✴👇 Şuracıkta bulunan yıldıza dokunmayı unutmayın!!💓
ŞİMDİ OKUDUĞUN
First Freedom || MYG
Fanfic"Tanıştırayım çocukluğumun Katili Min Yoongi!" . MinJung'un kapıdan çıkıp gitmesiyle yaslandığı yerden çöküp saatlerce haykırarak ağlamasına şahit oldum sevdiğim kadının. Her anne, baba derken ki yalnızlığına, kaybettiği çocukluğu için parçalanan ka...
