crazykorea işbirliğinde yazılmış SpacemanRabbit ortak eseridir
✔Keyifli Okumalar ✔
...
Bu bölüm de bizden olsun millet;)
"Ne demek gitti Namjoon!Nasıl gitti?Nereye gitti?!"
Hana şaşkınlık ve bir o kadar da korku ile ayağa kalkmıştı.Peşinden Namjoon da kalktı ve konuşmaya başladı.
"Hana sakin ol.Daegu'ya gidecek.Bu gün saat iki de."
Hana'nın bakışları saate kaydı.Saat şu an birdi ve tam bir saati vardı.
Yetişebilir miydi?Yetişmeliydi.Kaçarı yoktu onu öylece gönderemezdi.
Odasına koştu ve dolabını açarak siyah bir şort ve beyaz yarım bir tişört çıkartarak aceleyle giyindi.Birbirine girmiş saçlarını hızla tarayıp toplamadan odadan çıktı.
Namjoon'u evde bırakarak binadan çıktı ve sokaktan geçmekte olan taksiyi durdup bindi.
"Havaalanına.Biraz hızlı olabilir misiniz lütfen?"
Şimdi yapması gereken beklemekti.Telefonunun saatine baktı,kırk beş dakikası vardı.
Bir haftadır neden onu görmediğini Namjoon ile konuşmasında anlamıştı.Kendini bu kadar suçladığını tahmin edememişti.On yıldır böyle mi yaşıyordu gerçekten?
Bir sürü şey yaşamıştı ,belki kendi hayatı mahvolmuştu ama Yoongi de kötü bir hayat yaşamıştı.MinJung'nin ona yaptıkları,annesinin halleri,babası..
Bazen insanın ailesi olması bile hayatını mahvediyordu...
Onun bu mahvolmuş hayatın bir de o girmiş ve yaptıklarıyla canını daha da yakmıştı.Şimdi sanki intikam planı bencilce geliyordu.
Kim bilir neler yaşamıştı içinde.Ah!Neden bu kadar bencildi?!
~~
Yoongi oturduğu yerde gözlerini yere sabitlemiş öylece duruyordu.Uçağının kalkmasına yarım saat vardı ve o hala kontrollerden geçmek yerine öylece bekliyordu.
Neden bekliyordu?Yarım saat vardı.Gidecekti birazdan o neden bekliyordu hala?
Cevabını o da bilmiyordu ama bekliyordu.
Neden oydu?Kaderinde neden böyle bir şey yazıyordu ki?Bazen bunu soruyordu kendi kendine.O da mutlu olamaz mıydı ki?Hak etmiyor muydu?
Kendini buna mahküm olarak görüyordu.Her insanın mutlu olmaya hakkı olduğunu bilmiyordu.
Telefonundan saate baklı.On beş dakikası kalmıştı.
Pes etti.Sanki pes edilecek bir şey vardı.Telefonunu cebine atarak ayağa kalktı ve çantasını alıp kontrol kısmına ilerledi.Birkaç kişinin arkasına girdi ve beklemeye başladı.
İnsanlar yavaş yavaş içeri girerken etrafına ve özellikle arkasına bakıyordu.
Bekliyordu.Nedense gelmesini bekliyordu.Hala bencilce davranıyordu.'Hana neden gelsin ki buraya?'diye düşündü.Ama nedense hala etrafına bakıyordu.
Önüne döndü ve çantasının kulbunu sıktı.
Tam o sırada isminin bağırıldığını duydu ve öylece donup kaldı.Bakışları yere sabitlendi.
Ses tekrarladı.
"Min Yoongi!!"
Onun sesi miydi?Benziyordu cidden.
"Min Yoongi!Nereye gittiğini sanıyorsun!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
First Freedom || MYG
Fiksi Penggemar"Tanıştırayım çocukluğumun Katili Min Yoongi!" . MinJung'un kapıdan çıkıp gitmesiyle yaslandığı yerden çöküp saatlerce haykırarak ağlamasına şahit oldum sevdiğim kadının. Her anne, baba derken ki yalnızlığına, kaybettiği çocukluğu için parçalanan ka...
