crazykorea işbirliği ile hazırlanmış SpecemanRabbit ortak eseridir
✔Keyifli okumalar✔
|Yorum yaparmısınız lütfen.Ne düşündüğünüzü merak ediyoruz|
...
Ayağımı titreterek oturduğum yerde onu beklemeye devam ettim.
Hangi akılla EunWoo ya sevgili olduğumuzu söylemişti ki?Bir de tam adamını bulmuştu.EunWoo şirkette çok bilinen biriydi.Peşinde dolanan kızlar onu mutlu ediyordu ama o hiçbiriyle oynamamıştı.Sadece hoşuna gidiyordu.Fakat asla sır tutamazdı.Bu nedenle de Yoongi ona böyle bir yalanı söylemiş ve yarım saat bile olmadan bütün şirket öğrenmişti.
Ellerimi saçlarıma daldırıp etrafa bakındım.Tam o sırada şirketin kapısından giren bedenini görünce hızla ayağa kalktım ve yanına koştum.
Beni fark etmesiyle gülümsemiş ve durmuştu.Hızla yanına yaklaşıp durdum.
"Neden bu kadar geç kaldın?"
"Işim biraz uzadı sadece.Geldim ama?"
Gülümseyerek söyledikleriyle başımı salladım.
Evet ne konuşacaktım ben şimdi?
Lanet olsun neden gülmüştü ki bu?!
"Sen ne demiştin telefonda?"
Gülümsemesini inadına sürdürünce bakışlarımı kaçırdım.
Odaklan...Sadece odaklan ve kendine gel!!
"Sen nasıl sevgili olduğumuzu falan söylersin!!Hem de öyle birine söylemişsin ki.Tanrı aşkına EunWoo ya söylenecek şey mi bu?!Şirketteki herkes bu günden beri tebrik edip duruyor.Şimdi beraber içeri giriyoruz ve sen herkese her şeyi anlatıyorsun."
Kolundan tuttuğum gibi şirket binasına ilerlediğimde henüz birkaç adım atmıştım ki beni durdurdu.
Biraz ani durdurdu sanırım çünkü durdurduğu an boş bir anıma gelip hızla ona doğru sendelemiş ve göğsüne yapışmıştım.
"Hey!!Ne yapıyorsun?!"
"Pardon özür dilerim!"
Sırıtarak söyledikleriyle gözlerimi devirip tekrar yürümeye başladım.Bu sefer o da peşimden gelirken söyleniyordu.
"Yavaş ol biraz!!"
Sonunda şirket binasına girdiğimizde duraksadım.Etrafa bakınarak EunWoo'yu aramaya başladım
Danışmada bir şeylere bakıyordu.Hızla o tarafa ilerledim.Eğer herkesin duymasını istiyorsam sadece EunWooya söylemesi yeter de artardı bile.
"EunWoo."
Ona seslenmemle bana dönmüş ve döndüğü an yanımdaki bedeni görmesiyle gülümsemişti.
"Aaa.Yoongi sen mi geldin?"
"Bak şimdi Yoongiyi iyi dinle tamam mı?Evet anlat Yoongi."
Hızlı konuşmamın sonunda Yoongi'ye dönmüş onu dinlemeye başlamıştım.Yamuk bir şekilde gülerek bana baktı.
"Konuşşana."
Tekrar konuşup beklediğimde bu sefer hareketlendi ve elini belime yerleştirip beni kendine çekti.Gözlerim şaşkınlıkla açılırken bedenimin sağ tarafı tamamiyle ona yaslanmıştı.
"Sana söylediklerimin hepsi gerçek.Hana biraz utangaç bu konuda o yüzden kimsenin bilmesini istemedi."
NEE?!!!!
Gözlerimi hızla olabildiğince açmış ona bakarken o gülümsüyordu.
Hah!Ben ne diyordum o ne diyordu?Ona bu yalanı uzatmadan bitirmesi için şirkette EunWoo ya anlatsın diye beklemiştim onun yaptığı şeye bakın!
Ne demek biz sevgiliyiz?!
'Hana utancaç bu konuda' ne demek?!!
'Kimsenin bilmesini istemedi'demek NE DEMEK!!?
"Ah öyle mi!?Sizin adınıza çok sevindim.Umarım mutlu olursunuz...Benim işim vardı biraz.Sonra görüşürüz."
Gerileyip el salladığında Yoongi de hafifçe el sallamıştı.
"Hıhı...Görüşürüz."
EunWoo yanımızdan ayrıldığında az önce yaşadığım şoktan hala kurtulamamıştım.Arkasından öylece bakarken gözümün önünde salladığı eliyle gözlerimi kırpıştırmıştım.
"Gitti."
"Sen ne yaptığını sanıyorsun?!"
Omuz silkti ve yine sinir bir şekilde gülümseyip göz devirdi.
Ardından kolumdan tutup beni çekiştirdiğinde mecburen peşinden gitmiştim.
Kolumu ondan kurtarmaya çalışmış ama becerememiştim.Hatta bağırmış ama duyuramamıştım.
Yani duymamamazlıktan gelmişti.
"Bırak beni!!"
Devam etti.Durmadan şirketten çıktı.
Bahçe kapısından da çıkması ile nereye gittiğini hala çözememiştim ama parkın olduğu sokağa girdiğinde parka gittiğini anlamıştım.
Karşı çıkmadan peşinden ilerledim.Sokağın bitimindeki parka girdi ve ilerlemeye devam etti.
Daha fazla dayanamayıp kendimi çektiğimde bu sefer durmuştu.Kolumu elinden kurtardım ve karşısına geçtim.
"Ben sana bu yalana bir son ver diye şirkete çağırdım ama senin şu yaptığına bak!!Amacın ne senin?Bu yalanı neden söyledin ve neden devam ettirmeye çalışıyorsun?!!Amacın beni mi sinir etmek.Eğer gerçekten buysa çok iyi başa-"
Sözümü kesen şeyin dudaklarımdaki dudakları olması donup kalmama sebep olmuştu.Dudakaları dudaklarımda öylece beklemiş hiç hareket etmemişti.Sanki kırılacak bir şeymişim gibi dikkatliydi.
Elleri ellerimi bulduğunda dudaklarını ayırdı ve gözlerime baktı.
"Peki yalan olmazsa?"
Dediklerini anlamıyordum.Hala az önceki öpücüğün etkisindeydim ve kafam tam anlamıyla çalışmıyordu.Tek yapabildiğim kaşlarımı çatıp ona bakmaya devam etmek olmuştu.
"Yalan olmasın Hana.Devamını biz getirelim.Devam edelim.Yalanı gerçeye dönüştürelim."
Lanet olsun algılarım kapanmıştı!Gözleri gözlerime bakarken odaklanamıyordum ki.
Odaklan!!
"Be-ben anlamıyorum."
Derin bir nefes aldı ve yamuk bir şekilde gülümseyip devam etti.
Evet yamuk gülünce daha çok odak kaybetmiştim.
"Sevgili olalım Hana."
...
Bu bölümü de bitirdik ya:))
Yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen.
10 oy 5 yorum gelir mi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
First Freedom || MYG
Fanfiction"Tanıştırayım çocukluğumun Katili Min Yoongi!" . MinJung'un kapıdan çıkıp gitmesiyle yaslandığı yerden çöküp saatlerce haykırarak ağlamasına şahit oldum sevdiğim kadının. Her anne, baba derken ki yalnızlığına, kaybettiği çocukluğu için parçalanan ka...
