crazykorea işbirliğinde yazılmış SpacemanRabbit ortak eseridir.
✔Keyifli Okumalar✔
....
"Yoongi bak alırım ayağımın altına seni! Sırnaşıp durma yetiştirmem gerek şunu biliyorsun "
"Gereksiz oksijen israfları için beni boşladığının farkında mısın acaba?"
Yine yapıyordu işte, duygu sömürüsü. Onunla her ne kadar vakit ayırıp zaman geçirsem de asla doymuyordu. Gerçi bende öyleydim ama Yoongi biraz fazla yapışkandı. Mesela yemek yaparken başını omzuma koyup uyuklaması kaçıncı seviye tembellikti.
Bahanesi de dünden hazır.
'Kokun olmadan uyuyamıyorum.'
Tamam ben de ona alışmış hatta onsuz nefes almayı bırakmıştım. Ama şuan ortak arkadaşlarımız için yemek hazırlamaya çalışıyordum ama bay kedi buna engel oluyordu.
"Yoongi şuradan biberi uzatır mısın?"
Omuzumu silkip uyandırmaya çalıştığım Yoongi yardım çağrıma yine sessiz kalmıştı.
"Aaaa.Yeter be!Madem bana yardım etmiyorsun o zaman git salona,uzaklaş benden."
Zar zorda olsa ayaklı sürüngeyi salona gönderip yarım kaldığım salatamı bitirdim.
Bugün önemli bir gündü çünkü beraber yaşamaya başladığımızda beri ilk kez toplu halde evimize misafir gelecekti. Hayatımdaki değer verdiğim, bana kalan tek arkadaşlar...
Kapı sesiyle düşüncelerden ayrılıp mutfaktan çıktım. Yoongi’nin kapıyı açma olasılığı Afrikaya kar yağması kadar imkansız olduğu için boşuna seslenip sesimi yormak faydasızdı.
Kapıyı açmamla üstüme atılan iki adet dağ ayısı günümün daha fazla nasıl değişik geçeceğini sorgulatıyordu bana.
"Selam Hana. Of nasıl açız bilemezsin! "
"Senin tok olduğun yok ki hiç Jin hyung "
"Sus sen maknae bozması seni! Benim yemeklerimde gözün var değil mi senin? yılaaannn.”
Jin yemek dediğiniz zaman gözü kimseyi görmeyecek derecede değişiyordu.Böyle zamanlarda ona güzel bir ziyafet verdiğinizde kendine geliyor.
"Bırakın lan sevgilimi.Doyamadan öldüreceksiniz!"
Yoongi’nin gelip beni kapı pervazından kurtarması kaç saat sürmüştü acaba? Çünkü iki yandan sıkılınca nefessiz kalmışım sanırım bir şey hatırlamıyorum.
Namjoon, Taehyung ve Jimin'in içeri girmesi ile kişi sayısının eksik olduğunu farketmem çok sürmemişti.
"Gençler Hoseok nerde?"
"Gelir birazdan, sana çiçek almaya gitti. Misafir perverlik gösterip bizi kabul ettiğin için."
Taehyung’un yaptığı açıklama ile gruptaki en güzel kalpli ve nazik üyenin Hoseok olduğunu birkez daha anladım. İyi ki benim arkadaşımdı. Gerçi hepsi bir birinden mükemmel insanlardı ama Hoseok her zamn bir adım önce düşünceli davranır ve insanı mutlu ederdi.
Ben de şu an mutlu olmuştum.
"Hadi masaya geçelim."
Dünden hazır mutfağa koşuşturan Jin ve Kook hepimizi güldürmeye yetiyordu.
Dakikalar sonra Hoseok da gelmiş ve yemeğe başlamıştık.
Sohbet ede ede yediğimiz yemeğin sonunda herkes arkasına yaslanmıştı.
"Yemekler çok iyi olmuş Hana.Şiştim cidden."
Gülümsedim.
"Afiyet olsun."
Yemek boyunca Yoongi’nin yaptığı bel altı imalar ve benim şekilden şekile girişlerimle çok eğlenceli bir gece geçirmiştik.
Ama daha gece bitmemişti.
Çünkü Yoongi’nin bu akşam için yaptığı planlar her ne ise arkadaşlarını kapıdan kovar gibi göndermesi ve beni zorla yatak odasına çekmesi hiç hayra alamet değildi.
Amacını anlıyordum ve verdiğim bir söz vardı.
Evet ciddi ciddi benden bir söz istemişti çünkü onu çok bekletiyordum.Her ne kadar beni bekleyeceğine emin de olsam o da bazen deliriyordu.
Başa gelen çekilirdi ne yapalım...
....
Bölüm kısa oldu ama fazla bekletmek istemedik o yüzden kısa yazdık canlar😁
ŞİMDİ OKUDUĞUN
First Freedom || MYG
Fanfiction"Tanıştırayım çocukluğumun Katili Min Yoongi!" . MinJung'un kapıdan çıkıp gitmesiyle yaslandığı yerden çöküp saatlerce haykırarak ağlamasına şahit oldum sevdiğim kadının. Her anne, baba derken ki yalnızlığına, kaybettiği çocukluğu için parçalanan ka...
