Bölüm 19 | Saçma

2.4K 237 33
                                    

crazykorea işbirliğiyle yazılmış SpacemanRabbit ortak kitabıdır

✔Keyifli okumalar✔


Bakışlarımı ayaklarımdan çekmeden öylece duruyordum.Kaç dakikadır böyle durduğumu bilmiyordum ama yanıma Namjoon'un gelmesi ile son bulmuştu.

Bakış açıma giren çikolata paketi ile kaşlarımı çattım.

"Alsana!"

Elimi kaldırıp yavaşça çikolatayı aldım ve paketini incelemeye başladım.Şu an gördüğüm gibi alıp hunharca yemem gerekiyordu ama nedense istemiyordum.

"Neden öyle duruyorsun?O çikolatayı şimdiye bitirmen gerekiyordu."

Yanıma oturan bedene döndüm ve becerebildiğim kadar gülümsedim.Kısa sürmüştü her zamanki gibi.

"İnanır mısın hiç istemiyorum şu an."

"İnanmam."

Dediğine gülüp doğruldum.Çikolatayı cebime koyup ona döndüm.

"Sen gidebilirsin.Geç oldu.Ben beklerim."

O da ayağa kalkıp başını sağ sola sallayıp beni reddetti.

"Ben kalırım sen git.Uyaman gerek."

"Ben kalırım dedim Namjoon."

Ciddi çıkan sesim ile başını salladıyıp üstelemedi.Hafifçe omzuma vurup gülümsedi.

"Peki tamam.Görüşürüz."

"Görüşürüz."

Benden uzaklaşıp koridorun sonunda gözden kayboldu.

Derin bir nefes alıp camın önüne geçtim.Hala uyanmamıştı.Saat 12 olmuştu.

O sırada kontrol için içeriye giren doktora döndüm.Yanında hemşire ile bedenine bağlanan kabloların ucundaki makineleri,nefesini,kalp atışlarını ve serumunu kontrol ettiler.

Odadan çıktıktan sonra hızla doktorun yanına gittim.

"Nasıl var mı bir gelişme?"

"Hastanın nesi oluyorsunuz?"

Duraksadım.Bu soruyu beklemiyordum.Cevap vermeyeceğim sorulardan biriydi.

Nesi oluyordum ki?

Yanlışlıkla yazdığı numara mı?

Yoksa sözlerini çalan hırsız mı?

"A-arkadaşıyım."dedim kısık sesle

"Yoğun bakımdan çıkaracağız.Normal odaya geçip uyanmasını bekleyeceğiz."

Başımı salladım.

"Görebilir miyim?"

"Tabii.Odada koltuk var zaten.Refakatçiler için.İlla burada kalacaksanız orayı kullanabilirsiniz."

Doktorun gülümsemsine zar zor karşılık verdim.Selam verip gittiğinde hemşireler odaya girdi.

Yoongiyi odadan çıkardıklarından izlemekten başka bir şey yapamıyordum.Yatakla berber koridorda ilerlemeye başladıklarında peşlerine takıldım.
Sonunda bir odaya girip işleri hallettikten sonra bana selam verip odadan çıktılar.

Kapıyı kapatıp yavaş adımlarla ona yaklaştım.Yanındaki sandalyeye oturup onu izlemeye devam ettim.

Ne hissetmem gerektiğini bile bilmiyordum.Onun karşısında ne yapmam gerektiğini de.

First Freedom || MYGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin