Bölüm 29 | Korktum

2.1K 195 62
                                    

crazykorea işbirliğinde yazılmış  SpacemanRabbit ortak eseridir.

✔Keyifli Okumalar✔

Tamam Hana sakin ol ve derin derin nefes al.

Kendimi koltuğa bırakıp gözlerimi kapattım ve derin derin nefes aldım.Tekrar aldım ,tekrar verdim.Tekrar tekrar...

Hızla gözlerimi açıp koltuktan kalkmış ve evi tekrar turlamaya başlamıştım.

Aynı yerde volta atıp duruyordum ve içimdeki heyecan ile sakin kalamadığım için düşüncelerimde bir sonuca varamıyordum.

Sakin olmazsam da varamayacaktım.

Neden birden söylemişti ki?Birden söylenir miydi böyle şeyler!?Önceden bir sinyal vermesi gerekiyordu ki kendimi hazırlayayım değil mi?Suç ondaydı bende değil.

Evet evet ne demezsin tüm suç onda.Önceden sinyal vermek ne demek ya!Kafay sırdın iyice ben olmasam ne yapacaksın acaba?

Kendimi koltuğa bırakıp omuzlarımı düşürdüm.Iç sesim yine ve yine maalesef ki haklıydı.

Ama yinede o suçluydu.Böyle şeyler birden söylenmezdi.Tamam sinyal vermek çok saçma olmuştu ama...

Yine suçlu arıyorsun ya.Sende yok sanki adam sana üstü kapalı seni seviyorum sevgili olalım dedi sen de hemen atladın tamam diye ama.Buna ne diyeceksin?

Ay evet ya!Tamam demiştim bir de.

Daha sevip sevmediğimi bile bilmiyordum.Sazan gibi atlamıştım tamam diye.

Buldun süt gibi çocuğu bırakma tabii.

Iç sesim yine bana gülerken başımı salladım.Şu an içimden kendime gülüyordum.

Ciddi ciddi deliriyordum sanırım.

Yanaklarımı tokatlayıp pencereye koştum ve camı açtım.Terlemiştim.

Ardından saate baktığımda işe geç kaldığımı görmem ile koltuktaki çantamı kapıp hızla evden çıkmıştım.

Aynı hızla otobüse binip arka taraftan bir yere oturdum.Kulaklığımı takıp dünyadan soyutlandığımda pencereye dönmüştüm.

Bir iki durak sonra otobüse binen yaşlı bir teyzeyi gördüğüm an kalktım ve gülümseyerek koltuğu gösterdim.

"Ajumma geç otur lütfen."

Kadın gülümseyerek teşekkür ettikten sonra koltuğa oturdu.Elimi kaldırıp yukarıdaki tutacakları tuttum.

Durakta duran otobüs biraz bekledikten sonra gitmeye devam etti.Otobüse birkaç kişi daha binmiş ve otobüs kalabalıklaşmıştı.

Birden belimde hissettiğim bir dokunuşla duraksadım ve hafifçe arkamı döndüm.

"Pardon."

Arkamdaki kısa boylu adamın konuşmasıyla hafifçe baş selamı verip önüme döndüm.Aradan geçen birkaç dakikadan sonra bu sefer kalçamda hissettiğim el ile gözlerimi şaşkınlıkla açtım.Arkamı dönecekken belimin diğer tarafında hissettiğim soğukluk ile kolumun altından o tarafa baktım.

First Freedom || MYGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin