crazykorea işbirliğiyle yazılmış SpacemanRabbit ortak kitabıdır
✔Keyifli okumalar✔
...
|Yoongi'den|
...
Kat merdivenlerini çıkıp adresin gösterdiği kapıya ulaştım ama kesinlikle yarı açık bir kapı beklemiyordum.Gecenin bu saatinde kapısı neden açıktı ki?
Kaşlarımı çattım ve iyice yaklaştım.Içerden ses gelmiyordu.Elimi kapıya koyduğum zaman gelen sesi tanıdığım için duraksadım.
"Sana inanmıyorum!Babam seni deli gibi seviyordu.Seni aldatmadığına adım kadar eminim.Senin de babamı sevdiğini düşünerek yıllarca kandırıldım ben!"
Kiminle konuşuyordu ki?Bir de üzerine bağırarak?
"Kızım beni anlaman gereki-"
Kızım?
Annesi mi gelmişti?
"Seni anlayamam ben!Lanet olsun babamın hiçbir suçu yok!Her şey senin ve o gün bizim arabaya çarpıp o denize düşmemimiz sağlayan lanet adamın suçu!!"
Sesi fazla yükselmişti ve...dedikleri.
"Senden ve o adamdan nefret ediyorum anlıyor musun?!Belki daha önce gelseydin.On sene beklemeseydin belki...Belki seni affedebilirdim.Ama şu an asla affetmem!"
O adamdan nefret ediyorum!
Bu dört kelime neden bu kadar canımı acıtmıştı?
Gözlerimi kapattım.Nefret ediyorum demişti.Tamam bir arabaya çarpıp kaçan birine daha başka ne tür bir duygu beslenirdi ki?
O zaman daha On beş yaşındaydım.Küçüktüm ve ne olduğunu anlayamamıştım.Bilerek değildi.Bilerek çarpsam kaçmazdım.Ne olursa olsun o adamın iyileşmesi için ne gerekiyorsa yapardım.
"O adamı buldun mu?"
Kadının sorusu ile gözlerimi açtım.O adamın ben olduğumu öğrendiği zaman vereceği tepkiden hep korkmuştum.Ama böyle bir tepkiden aşağı bir şey vermezdi büyük ihtimal.
"Bulmadım.Bulmak da istemiyorum!O adam beni kaç kez aradı ama benim konuşacak cesaretik yoktu.Hiçbir zaman da olmadı.On sene geçti ama hala yok!"
Sesi git gide kısılmıştı.Bir adım attım ve kapıyı geçip ona baktım.Koltuğa öylece oturmuştu.
"Görmek istemiyorum.Eğer uğraşıp bulursan...Bana söyleme.Görmek,konuşmak veya kim olduğunu bilmek istemiyorum."
Sakin gelen sesi arada kırılırken ağladığını fark etmiştim.Daha fazla böyle durmanın anlamı yoktu.
"Hana?"
Ona seslenmemle bakışları beni buldu.Islanan yanakları ,kanlanan gözleri ve hafifçe kızaran burnu ile bana bakıyordu.Ardından ayağa kalktı ama bir şey demeden öylece bana bakmaya devam etti.
Bakışlarım bu sefer kadına oradan da arkasındaki bedene çevrildi.Adam ayağa kalkmış sırıtarak bana bakıyordu.
Bu gereksizin burada ne işi vardı?
"Yoongi.Senin burada ne işin var?"
İlerledim ve Hana'nın yanına ulaştım.Bir adım önünde durdum ve karşımdaki bedene bakmaya devam ettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
First Freedom || MYG
Fanfiction"Tanıştırayım çocukluğumun Katili Min Yoongi!" . MinJung'un kapıdan çıkıp gitmesiyle yaslandığı yerden çöküp saatlerce haykırarak ağlamasına şahit oldum sevdiğim kadının. Her anne, baba derken ki yalnızlığına, kaybettiği çocukluğu için parçalanan ka...
