Chapter 30 - Trust in me

32.7K 1K 193
                                    

As we got to our classroom, nandoon na din pala yung mga boys well, except for Xavier. I'm dying to talk and make-up with him pero hindi ko rin naman kayang tanungin sila kung nasaan sya. Besides, Erin told me to wait until he comes around so that's the only thing I can do right now.

"So, have you seen it?" Hunter asked smilingly as we got near them.

"Seen what?" I asked pretending to not know what was he talking about.

"Hoy Audz, umayos ka ha. Pinaghirapan namin yun." sagot naman ni Gunner.

"Ano nga kasi yun?" nagpipigil tawa na tanong ko.

"Yung locker mo! Aba hindi madaling haluin yung pink na pintura na yun ha. Naka-limang balik siguro kami sa hardware para lang makuha yung gustong pink na nasa isip ni.. knight in shining armor mo." Brent said and my forehead creased.

"What?"

Trey chuckled. "Ayaw nya kasi na sabihin namin ang pangalan nya sa harap mo. Ewan lang kung bakit."

"So who designed and painted it?" Sydney asked.

"Si C- uhh.. knight in shining armor ni Audrey. We asked the Dean for permission to stay here last night at mga 2AM na din kami natapos so technically, kulang na kulang ang tulog namin. Nakailang design kasi si Xavier dun sa locker bago sya nakontento sa gawa nya." sagot ni Gunner. "Pinipilit na nga namin sya umuwi kahapon but everytime he looks at us with those cold eyes, we have to zip our mouths before he becomes pissed."

"How about her things? And the pictures? Paano nyo naibalik lahat?" tanong naman ni Ash

"The books were easy to be found since, dito lang naman sa school galing yun at yung iba naman e, popular novels so kailangan lang namin hanapin iyon sa mga bookstores. But the clothes and all of the other things, we had to roam around five to seven malls to gather it all." sagot ni Trey.

"And the pictures, well his original plan was to find all the ripped pieces of it at kami na ang bahalang magdikit. I had to convince him about twenty times para mag-print nalang ng bagong pictures kesa yung dikit dikit na ganun at yung hahanapin pa. Hindi yun madali ha! Pero pinaglalaban nya kasi na gusto nya na makita mo yung effort kaya talagang ipinipilit nya yung hanap at dikit dikit." sagot naman ni Brent at di ko naiwasang hindi matawa.

"Sabagay, effort nga naman kasi kung yung hanap at dikit dikit ang ginawa mo. Kahit ako mas maa-appreciate ko yun e. Imagine? Hahanapin mo lahat ng malilit na pieces nun sa basurahan mapagdikit mo lang? Effort na effort talaga yun!" Venice commented.

"Nagpaparinig ka ba? Hindi ikaw si Audrey, okay? Wag epal. At kahit ilang pictures pa ang punitin mo di ko ididikit yun para sayo. Ano ka? Siniswerte?" pang-aasar ni Brent kaya naman agad syang nabatukan. Nailing nalang ako.

Mas lalo lang gumagaan ang pakiramdam ko dahil sa nalalaman kong effort nya. I wish he was here so we could make up now.

"Thank you for everything, guys." I smilingly said to them and they smiled back.

Audrey and Chase (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon