Arkadaşlar bu bölümde + 18 yetişkin içerikli küçük bir bölüm var ama o bölümü okumak istemezseniz bölüm öncesi ve sonrasında belirteceğim.😁😁😁😘😘😘😘
Aras işinin yoğunluğundan dolayı uzun zamandır görmediği ailesiyle özlem gideriyordu. Babasının ameliyatından sonra, ailesi şehir dışındaki çiftliklerinden kalıyorlardı. Annesi, Aras'ın sevdiği yemeklerle dolu bir masa hazırlatmıştı çiftliğin bahçesine. Ne kadar da özlemişti annesini, babasını ve güzel prensesini.
Babası günden güne iyileşirken bunda en büyük payın annesinin sonsuz ilgisi ve çiftlik hayatının dinginliği olduğunun farkındaydı. Annesi ve babası için sevinirken, kız kardeşinin şehirden uzak bir ortamda sıkıldığını bilmek onu üzüyordu ama kardeşinin bunu olgunlukla karşılaması , kardeşine olan sevgisini daha da arttırıyordu.
Masada keyifli bir sohbet vardı. Kız kardeşi yine babasını, annesiyle paylaşamıyor ve annesiyle aralarında tatlı bir çekişme devam ediyordu. Babası dayanamayarak homurdandı.
"Yeter ama ben ikinize de yeterim "demesiyle, Asya dudak kıvırdı.
"Olmaz efendim, annem oğluyla ilgilensin senide bana bıraksın."
Asya okulunu geçen yıl bitirmişti ve abisiyle çalışmayı düşünüyordu. Fakat babalarının hastalığı yüzünden bu düşünceyi ileri bir zamana ertelemişti. Aras kardeşinin işe başlamasının ,onun için daha iyi olacağını düşünüyordu. Bu hem onun için , hemde kendisi için çok iyi olacaktı.
"Asyacım, artık bu yaşlı muhabbet kuşlarını baş başa bırakıp, ağabeyinin işlerine destek için bir el atsan diyorum."
Asya biraz düşündü. Aslında abisi çok haklıydı. Babasının sağlığı oldukça iyiydi ve her ne kadar çiftlik ortamını sevse de, artık bu sakinlik onuda sıkmaya başlamıştı. Abisine destek olacağını, onun omuzlarındaki yükü az olsa da alacağını düşünmekte hoşuna gitmeye başlamıştı. Abisine dönüp "Ne zaman iş başı yapıyorum patron?"diye sordu .
Aras gülümseyerek"Hemen küçük hanım, buraya kadar gelmişken seni almadan gitmem."dediğinde, Asya neşe ile yerinden fırladı.
"Eh o zaman hazırlanayım, hangi patron elemanını almak için ayağına kadar gelir ki ?"
Babası neşeli bir şekilde eve giren kızını seyrettikten sonra, Aras'a dönerek gülümsedi .
"Çok doğru bir seçim oldu oğlum. Artık onunda yolunu çizmesi ,hayatına yön vermesi gerekiyor. Burada yeteri kadar hasta bakıcılık yaptı." dediğinde, Aras da babasını hafif başını sallayarak onayladı.
Güzel bir sohbet eşliğinde kahvelerini içtikten sonra, iki kardeşte aileleri ile vedalaştı ve birlikte yola çıktılar. Aras ve Asya hafif bir müzik eşliğinde araçlarında yol alırken, Arasın telefonu çaldı. Asya aracın ekranındaki ismi görünce yüzünü buruşturdu. Arayan "Çağan" idi. Asya'nın ilk ve tek ümitsiz aşkı. Asya çocukluğundan beri, bu adam için yanıp tutuşuyordu. Çağan ise Asya'nın bihaber idi.
Çağan havai ve çok çapkın bir adamdı. Tamam abisi ve Anıl da çapkındı. Fakat onların çapkınlığı Asyayı ilgilendirmiyordu .Genç kızı Çağanın çapkınlıkları kadar hiç bir şey üzmüyordu.
Sevdiği adamı başka kadınlar ile görmek Asya için ölümden beterdi. Çağan'ın sürekli Asya'nın saçlarını karıştırması, burnundan makas alması"naber ufaklık " diyerek, onu çocuk yerine koyması, genç kızı hem üzüyor, hemde çok sinirlendiriyordu. Çağan'ı boğma isteği ile yanıp tutuşuyordu. Ama onun da adı Asya ise, Çağan beyefendinin burnunu sürtmesini, peşinde köle etmesini ve söylediklerini teker teker yutturmasını bilirdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Adını Sonra Koydum(Tamamlandı)
Ficción General"Adını sonra koydum" dedi. " Sen olmayınca, içimdeki hislerin anlamını çözmek çok daha kolay oldu. Sen hep vardın ve yanımdaydın ama yokluğunda, sensizliği tattım o zaman anladım. Bu zamana kadar, ben hep sana aşıktım ama sen olmayınca o zaman adını...