Adını Sonra Koydum(Tamamlandı)

7. Bölüm'.

Hepinize keyifli okumalar diliyorum. Oylarınızı ve yorumlarınızı sabırsızlıkla bekliyorum.

İki kız arkadaş, evin geniş salonunda oturmuş, hüzünlü bir o kadar da meraklı bir şekil de birbirlerine bakıyorlardı.

Yatak odasın da yatan arkadaşları ile ilgili bilmedikleri ve çözemedikleri gizem onları daha çok meraka sürüklüyordu.
Halbuki geceleri çok güzel başlamıştı. Birlikte yemek yedikten sonra, nezih ve ünlü bir club'a gitmişlerdi.
Arkadaşlarının orada abisiyle karşılaşması ve iki kardeşin arasındaki buzların erimesi de çok mutluluk vericiydi. Her şey çok keyifli ve güzel giderken ne olmuştu da arkadaşları bir anda bu hale gelmişti.
Elif ikisinin de can dostu, neşe kaynağı idi. Bu zamana kadar onu hiç bu şekilde görmemişlerdi. O, bir ortama girdiğinde her zaman etrafa neşe saçan kişi olmuştu. Hüzünlenmelerine bile izin vermez, arkadaşlarını neşeli görmek için olmadık maskaralıklar yapardı. Onun yanında kimse ciddi olamazdı.
Hatta Tuğba'nın kaya gibi sert mizaçlı abisi Taylan'ı bile tek güldürebilen kişiydi.

Tuğba derin bir iç çekerek Nefes' e döndü.

" Ne olduğunu en baştan anlat, belki kaçırdığımız bir şey vardır."

Nefes, üzgün bakışlarını arkadaşına çevirdi ve bıkkın bir ses ile Tuğbayı cevapladı.

" Ya kaç kez daha anlatacağım, tuvaletten dönmeyince telefonla Elif'i aradım. Cevap vermeyince meraklandım ve bakmak için yanına gittim. Tuvaletin ilerisindeki kolonun arkasına oturmuş, dizlerine sarılmış bir şekilde karşı duvarı seyrediyordu. Bende seni arayıp, Emire bir yalan uydur yanıma gel dedim. Hepsi bu!"

Tuğba çaresizce arkadaşına baktı.

" Ne yapsak kızım Emir'e haber mi versek? "

O sırada Elif'in odasının kapısı aralandı. Genç kız bitkin adımlarla onların yanına geldi. Yüzü bembeyazdı. Gözleri ise, donuk ve ifadesizdi. İki kızdan da hiç ses çıkmıyor, sadece arkadaşlarının konuşmasını bekliyorlardı. Sessizlik uzadıkça, arkadaşları Elif'in bu halini daha çok merak ediyordu.
Sonunda sessizliği Elif bozdu.

" Ağabeyimi aramayacaksınız."

Kızlar sorularına yine cevap bulamamıştı. Nefes arkadaşının sessizliğinden çok rahatsız olmuştu. Bilinmezlik asla genç kıza göre değildi. Elini arkadaşının elinin üzerine koydu ve şefkat ile gözlerinin içine baktı.

" Canım bize ne olduğunu anlatacak mısın?"

Elif'in sessizliğinin devam edeceğini anlamıştı Nefes. Fakat bu iş o kadar basit değildi. Genç kız, arkadaşının yaşadıklarını onlarla paylaşması için elinden ne gelirse yapacaktı. Buna tehdit de dahildi ve öylede yaptı Nefes.

" Ama sen böyle yapınca aklımıza Emir den başka seçenek gelmiyor ki! Bence en iyisi Emir'i aramak. Seni üzen şeyi bizimle paylaşmıyorsan, belki ağabeyin ile paylaşırsın."

Elif acı bir gülümsemeyle arkadaşlarına baktı. Biraz daha düşündükten sonra, bakışlarını utanarak arkadaşlarından kaçırdı. Fısıltı gibi çıkan bir ses ile kelimeler dudaklarından döküldü.

" Önce tacize uğradım. Sonra tacizden çok zevk aldım, ardından da çok aşağılayıcı hakaretlere maruz kaldım."

İki genç kızın da arkadaşlarının sözleri ile adeta dili tutulmuştu. Nasıl bir tepki vereceklerini bilemiyorlardı. Bu zamana kadar hiç böyle bir olayla karşılamamışlardı.